Sagnir - 01.04.1985, Blaðsíða 61

Sagnir - 01.04.1985, Blaðsíða 61
ÁSTMÖGUR ÞJÓÐARINNAR? bænarskrám heima í héraði var pólitísk hernaðarlist sem Jón hafði dálæti á.) Einnig má gera ráð fyrir að menn hafi ekki viljað ganga í ber- högg við skoðanir Jóns eftir að hafa þegið af honum vinargreiða. í orði og verki Hinn próflausi pólitíkus frá íslandi átti ekki í mörg hús að venda með atvinnu í borginni við sundið. Jón Sigurðsson vildi aðeins þann starfa sem gaf honum möguleika á að sækja þing annað hvert sumar. En tveggja til þriggja mánaða sumar- leyfi var fáheyrt á þessum tíma. Þó má segja að Danir hafi reynst Jóni vel alla jafnan og lítt látið hann gjalda forystu í sjálfstæðisbaráttu (slendinga. í raun er ekki annað að sjá en Jón hafi átt góða að meðal háskóla- og stjórnmálamanna í Danmörku sem greiddu götu hans við mörg tækifæri. Ýmis atvik höguðu því þannig að Jón átti örðugt með að fá fasta at- vinnu á árunum 1853-1855. Um tíma stóðu á honum öll spjót og sá hann ekki fram á annað en þurfa að hætta stjórnmálaafskiptum, a. m. k. um sinn. Jón kom ekki til þings árið 1855 og skrifast það, að hluta til, á reikning fátæktar. Vinum og kunn- ingjum Jóns var ástand hans kunn- ugt og lögðu þeir sig fram við að reyna að aðstoða hann. Það hefði hvergi nærri dugað Jóni til fram- færslu þótt nokkrir nákomnir hefðu veitt fjárstuðning og varð því ráð að leita almennra samskota. Fordæmi var fyrir slíkum samskotum frá 1851-52, í kjölfar Þjóðfundarins, þegar safnað var fyrir Jónana Guð- mundsson ritstjóra og Sigurðsson. Þá hafði sá fyrrnefndi verið sviptur embætti en Jón Sigurðsson stóð ekki tæpt í það sinnið. Samskotin 1851 -52 urðu ekki mikil og kannski ekki sótt mjög fast.13 Árið 1855 var annað uppi á ten- ingunum og reið á að hlúa að efna- hag Jóns Sigurðssonar. En gætni þurfti að hafa við því stoltum manni eins og Jóni tók það þungt að leita ásjár annarra og geta ekki sjálfur allskostar framfleytt sér og sínum. Nokkru fyrir þingið 1855 var haldinn Þingvallafundur. Vinur og baráttu- félagi Jóns, Jón Guðmundsson rit- stjóri, setti fundinn og kom að þessu viðkvæma máli á eftirfarandi hátt: Við eigum ekki nema einn, þó máske nokkrir hafi góðan vilja - ekki nema einn mann, sem vér getum kallað öflugan, óbilugan leiðtoga, sem hefur lagt hin beztu ár sín og krafta og atvinnu í söl- urnar fyrir yður... Eða því skyldi slíkur maður vinna yöur og slíta kröftum sínum fyrir alls ekki neitt, þegar honum bjóðast beztu kjör og heiðarleg staða fyrir aðra atvinnu. Ég vona yður skiljist það af þessari samlíkingu, hvað það sé, sem með fram máske veldur því, að tryggðreyndur vinur vor allra, herra Jón Sigurðsson, kem- urhér ekki til þings í ár.14 Á undan þessu ákalli höfðu farið fram, eftir kunningjaleiðum, þreif- ingar um fjárstyrk og héldu áfram eftir Þingvallafund. Venjulega höfðu menn góð orð um en minna fór fyrir framkvæmdunum. Þingvallafund- urinn var upptekinn við að velta fyrir sér hvernig mætti gera vel við fjóra danska þingmenn, sem stutt höfðu kröfur íslendinga um verslunar- frelsi, en gerði lítið til þess að styðja þann mann sem verslunarfrelsið var mest að þakka. Þó var um það rætt að senda Jóni einhverja heið- ursgjöf en jafnvel það varð aldrei nema orðin tóm. í Reykhólasveit við Breiðafjörð gerðist það að prestsdóttir gifti sig 7. júní 1855. Brúðkaupið varhaldið að Stað á Reykjanesi. Þegar gestir höfðu neytt matar síns og „orðnir SAGNIR 59
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.