Sagnir - 01.04.1985, Side 92

Sagnir - 01.04.1985, Side 92
KRAFA UM RÁÐHERRAÁBYRGÐ Hvers konar stjórnskipulagi vildi Jón Sigurðsson breyta? Á fyrri hluta seinustu aldar var þjóö- höfðinginn, Danakonungur, ein- valdur. Afleiöing þess var ma. sú aö hann valdi sér ráögjafa og setti af eftir sínu höföi. Ráðherrarnir voru ekki stjórnmálalega ábyrgir fyrir öörum en konunginum. Frá því Alþingi var endurreist 1845 haföi það ráögjafaratkvæöi um málefni íslands. Löggjafarvaldið var meö öörum orðum ekki í hönd- um þess, eins og nú, heldur einvalds konungs sem var einnig handhafi framkvæmdavaldsins. Þótt Alþingi færi ekki meö löggjafarvaldiö átti það hlutdeild í löggjafarstarfinu. Flestöll lagafrumvörp eru vöröuð ísland eingöngu voru lögö fyrir Al- þingi.2 Þótt löggjafinn, þe. konungurinn, legði lagafrumvörp fyrir ráögjafar- þing íslendinga var hann ekki bund- inn af því aö fara eftir tillögum þess. Þannig var vald konungs á engan hátt takmarkað af ráögjafarþinginu í Reykjavík. Honum var í sjálfsvald sett hvort hann fór eftir oröum Al- þingis eöa ekki. Áriö 1849 gengu í gildi ný grund- vallarlög í Danmörku.3 Ráögjafar- þingin fjögur, svokölluö stéttaþing, voru þá lögö niður en löggjafarþingi í tveimur deildum komið á fót. Þaö hafði löggjafarvaldið í sínum hönd- um meö konungi. Konungur valdi sér ráðherra og var framkvæmda- valdiö í þeirra höndum og konungs. í kjölfar þessara stjórnskipunar- breytinga í Danmörku var kallað saman stjórnlagaþing á íslandi, Þjóöfundurinn 1851, til aö þinga um ný stjórnskipunarlög fyrir ísland. Engin niöurstaöa fékkst á þeim fundi um framtíðarstjórnskipun landsins því honum var slitið áður en nokkurt frumvarp var samþykkt. Alþingi hélt því áfram aö vera ráö- gjafarþing og áhrifalaust um val og setu þeirra sem fóru með fram- kvæmdavaldið, þe. dönsku ríkis- L..jd. Eij' iuL. Grundvallarlagaþingið í Danmörku sem fundaði um ný stjórnskipunarlög fyrir Danaveldi 1848-49. Á efri myndinni sést yfir salinn sem þingið var haldið í. Neðri myndin er grunnteikning af sama sal og sýnir sætaskipan fulltrú- anna. íslendingar áttu fimm fulltrúa á þessu þingi og var Jón Sigurðsson einn þeirra. Fjórir íslensku fulltrú- anna sátu við innsta bogann. Brynj- ólfur Pétursson i sæti 144, Konráð Gíslason 145, Jón Sigurðsson 146 og Jón Johnsen 147. Það er óvíst hvar Jón Guðmundsson hefursetið. 90 SAGNIR
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.