Sagnir - 01.06.1997, Síða 97

Sagnir - 01.06.1997, Síða 97
tíðni sem stöfuðu annars vegar af sóttum og hins vegar af mjög misstórum árgöng- um. Sveiflurnar myndast af gagnverkan fæðingartíðni og aldursskiptingar. Upphaflega verður pest til að draga úr fæðingum um skeið en síðan Qölgar þeim á ný, oft töluvert mikið. Nokkru síðar fækkar fæðingum vegna þess að þeir ár- gangar sem þá eru frjóastir eru fámennir vegna pestarinnar. Þegar börn sem fædd- ust eftir fýrsta mannfellinn komast á fijó- semisaldur verður nýtt ris vegna þess hve þau eru mörg miðað við aðra árganga. Síðan koll af kolli en tíminn á milli risa fer eftir meðalævilengd, aldri við hjúskap og ýmsum öðrum samfélagslegum þátt- um.Vegna þess hve fæðingar hvers ár- gangs dreifast á mörg ár fletjast þessar sveiflur út í tímans rás nema ný sótt, stríð eða haliæri komi til og viðhaldi þeim. Sveiflurnar geta þó verið mjög mismun- andi þótt árgangarnir séu jafnstórir vegna ýmissa ytri aðstæðna. Ef sótt leggst eink- um á ijölmennan hóp á frjósemisaldri kemur það í veg fyrir að fólks^öidinn nái sér á strik að nýju fýrr en að lengri tíma liðnum. Niðursveiflan getur t.d. verið óvenju djúp ef skæð sótt herjar á fámenn- an árgang á frjósemisaldri og þá vantar kannski heiia árganga í fólksfjölda- pýramídann. Það skiptir verulegu máli hvaða aldurs- hópar verða helst fýrir barðinu á banvæn- um sóttum, t.d. smábörn, ungt fólk á hjónabandsaldri eða gamalt fólk, en það ræðst meðal annars af því hve langt er á milli faraldra. Tíminn á milli faraldra get- ur því haft áhrif á skaðsemi sóttarinnar. Ef sótt leggst einkum á ungt fólk á barn- eignaaldri getur það hamlað fjölgun í þijá til fjóra áratugi og ef slíkt gerist hvað eftir annað í tvær til fjórar aldir kemur það í veg fyrir almenna fólksfjölgun til lang- frama. ' Það eru mörg önnur atriði en sóttir sem hafa áhrif um það hvort fólki ijölgar eða fækkar og enginn einn þáttur er alls raðandi. Frjósemi í flestum fýrri alda sam- félögum var svipuð og hefur því ekki úr- slitaþýðingu varðandi fólksfjöldaþróun. Alnrennt séð er það dánartíðnin sem stjórnar fólksfjöldanum og há dánartíðni vitnar um hve mannskepnan hefur litla stjórn á umhverfi sínu og aðstæðum.32 Ynrsir umhverfis- og samfélagsþættir, t.d. harðindi, landþrengsli, hjúskaparaldur og uppeldi og næring, einkum ungbarna, hafa einnig verið taldir hafa veruleg áhrif, ef ekki úrslitaáhrif, á alla fólksfjöldaþró- un.“ I kjölfar plágunnar í Evrópu hefðu öll skilyrði átt að vera hagstæð til mikillar fólksfjölgunar og velmegunar samkvæmt venjubundnum skilgreiningum um tengsl umhverfis, fólksfjölda og afkomu. Svo varð ekki. Nægilegt var landrýmið, leiga og landskuld lækkaði, laun hækkuðu og það losnaði um þær félagslegu takmark- anir sem voru á fjölgunarmöguleikum lægri stétta. Þrátt fýrir þetta hækkaði gift- ingaraldur í stað þess að lækka. Hærri giftingaraldur getur leitt til minni fjölg- unar, þ.e. færri börn á hveija konu, vegna þess að skemmri tími líður frá giftingu til loka barnsburðaraldurs. Bent hefur ver- ið á þá skýringu að ungbarnadauði hafi aukist í kjölfar plágunnar vegna þess að konur hafi hætt að hafa börn á brjósti. Þetta á ekki við nein rök að styðjast, þó tengsl fæðu og afkomu séu ótvíræð er margt óljóst varðandi tengsl einstakra fæðutegunda og afkomu. Líklegt er að of mikið hafi verið gert úr vöntun á bijósta- mjólk sem aðalorsakavaldi ungbarnadauða og alls óvíst að ungbarnadauði hafi verið meiri eftir plágu en fyrir hana.35 Yrnsar samfélagslegar skýringar í tengslum við „ófijálst einlífi" og „félagslega ófijósemi“, skort á landrými eða veðurfarsskýringar duga ekki. Ljóst er að á ölluin tímum hef- ur fólk lagað sig að aðstæðum og um- hverfi hvort heldur varðar búskapar- eða hjúskaparhætti. Hallæri komu og fóru bæði hérlendis og erlendis og ólíklegt að mannfall af þeirra völdum hafi verið hlut- . ' 36 fallslega meira á Islandi en í Evrópu. Það sama er sennilega hægt að fullyrða um breytingar á mataræði almennings og næringu ungbarna og ekki verður séð að aukinn folksfjöldi verði eingöngu rakinn til betri fæðu. Helstu atriði sem talin eru einkenna samfélagið eftir svartadauða og hafa áhrif á fólksfjölgunina eru hár giftingaraldur, fjöldi ógiftra, fjöldi kvenna rniðað við fjölda karla, mikill ungbarnadauði, tak- markað framboð bújarða og hallæri af náttúrunnar eða manna völdum. Sam- félagið verður „eldra“ og endurnýjun hægari. Færri komast til fullorðinsára en áður en jaeir lifa lengur og kannski betur en áður. Þetta er algjör andstæða við „hið unga samfélag“ á hámiðöldum sem var „tími æsku frekar en elli“. Það er ekki fýrr en með hinni svo köll- uðu sóttkveikjusameiningu heimsins, þ.e. staðbundnir sjúkdómar breiðast út og banvænar sóttir verða máttlitlir barnasjúk- dómar, sem fólks^öldi fer vaxandi á ný til langframa á 18. og 19. öld/' Þetta er ein sterkasta röksemdin fýrir því að sóttir hafi verið helstu áhrifavaldar í fólksfjöldasög- unni. Svartidauðinn markaði upphaf að fólksfjöldakreppu í Evrópu um það eru allir fræðimenn sammála. Þeir sem hafa fjallað um þessi mál hér á landi eru það einnig, að Gunnari Karlssyni og Helga Skúla Kjartanssyni undanskyldum. Telja má líklegt að þróunin hafi verið svipuð á Islandi og í Evrópu. Svartidauði, pláguættaðir sjúkdómar, bólusótt, inflú- ensa og barnaveiki konru í veg fýrir mikla fólks^ölgun til langframa. Ýmsar samfél- agslegar ástæður sem og umhverfisað- Sóttvarnirfyrri tima, lœknir í pestarbúningi. stæður hafi þar hugsanlega einhver áhrif en ekki úrslitaþýðingu. Árin 1420 og 1421 getur Nýi annáll um sótt og síðara árið „deyði margt hraust fólk, fátt eldra en á þrítugsaldri og eigi yngra en 20 ára“, þ.e. frjósamasta fólkið, en óvíst er hversu skæð þessi sótt var eða hvers kyns. Sex ár- um síðar gekk annar faraldur af sótt eða sóttum en ekki er getið mannfalls.4' Árið 1431 og kannski einnig árið áður gekk einhvers konar bólusótt, líklegast um allt land, og var kölluð „bólan mikla“ í síðari tíma heimildum. Jón Steffensen hefur talið tíu bólusóttarfaraldra frá 1430 til 1707, og fimm fyrir þann tíma, en ekki hefur verið gerð nein rannsókn á því hversu miklu mannfalli þeir hafi valdið enda óhægt um vik sökum heimilda- skorts. Nú er ólíklegt að um bólusótt hafi ver- ið að ræða í öllum þessum tilfellum enda fór hún ekki að láta á sér kræla í Evrópu fýrr en seint á 15. öld og varð ekki veru- lega skæð fyrr en á 17. og 18. öld. ’ Heimildir um bólusótt í annálum eru varasamar og hæpið að álykta að annála- höfundar á öllum tímum hafi þekkt bólu- SAGNIR 95
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.