Sagnir - 01.06.1997, Blaðsíða 41

Sagnir - 01.06.1997, Blaðsíða 41
að hafa áhrif á þá veröld sem hann er hluti af. Hér verða færð rök fyrir því að helsta markmið sögunáms sé að auka sjálfsskiln- ing einstaklingsins og þroska vitund hans með því að gera hann meðvitaðan um stöðu sína í heiminum. Einnig verður §allað um hvernig kennari getur unnið að þessu markmiði með því að leggja áherslu á persónulega nálgun nemandans og einstaklingsbundna túlkun hans á at- burðum fortíðarinnar. Þar sem höfundur hefur leitast við að sannreyna þessar kenningar á nemendum sínum í 8. og 9. bekk Hagaskóla verða þessir þættir skoð- aðir með sérstöku tilliti til kennslu á unglingastigi í grunnskólum. Litlu til- raunadýrin í Hagaskóla hafa átt drjúgan þátt í að móta þær hugmyndir sem hér eru settar fram og hafa sett mark sitt á þessa grein með allskyns athugasemdum um lífið og tilveruna. Ungliiigar í Vinnuskóla Reykjavíkur frœðast mn Jónas Hallgrímsson og hegðunarreglur á 19. öld. Hvers virði er söguvitund ein- staklingsins? Sagnfræði og þar af leiðandi sú saga sem kennd er í grunnskólum og menntaskól- um fæst ekki við sannleikann um fortíð- ma sjálfa heldur við sannleikann sem felst i sambandi fortíðar og nútíðar.'Við getum ekki verið hlutlausir áhorfendur að fortíð- mni. Þegar við hugsum um fortíðina er- unt við í meginatriðum að hugsa um hvernig fólk bregst við tilteknum aðstæð- um og hvernig hugsanir þess og athafnir verða til að breyta þeim og valda nýjum. Við getum ekki nálgast fýrri tima nenia út frá okkar eigin forsendum. Þegar við til- einkum okkur nýja vitneskju um liðna tíð gengur hún inn í vitund okkar og hefur mótandi áhrif á hana. Einstaklingurinn túlkar nýja vitneskju um fortíðina í sam- ræmi við þær fortíð- arhugmyndir sem búa í vitund hans. Um leið hefur þessi nýtilkomna þekking mótandi áhrif á hug- myndir hans um fytri tíma, varpar ef til vill nýju ljósi á þær og dýpkar skiln- ing hans. Því má segja að vitund mannsins og sá fróð- leikur sem hann tileinkar sér hafi gagn- kvæm áhrif hvort á annað. Með öðrum orðum túlkar einstaklingurinn ætíð þá vitneskju sem hann tileinkar sér í sam- ræmi við fyrri upplifanir og reynsluheim.2 Þess vegna mótast söguvitund einstakl- ingsins ávallt af persónulegum túlkunum. Þetta kemur glögglega fram í sögu- kennslu í grunnskólum. Þrátt fyrir að kennarinn veiti allt að þijátíu einstakling- um sömu kennsluna getur hann verið viss um að nemendurnir þrjátíu myndi sér ólíkar og einstakl- ingsbundnar hug- myndir um fortíð- ina. Fleiri en einn getur skilið útskýr- ingar kennarans á rökréttan hátt en þær hugmyndir sem einstaklingarn- ir draga af skiln- ingnum hljóta alltaf að vera persónu- bundnar og þar af leiðandi jafn ólíkar og þær eru margar. Þýski heimspekingurinn Gottlob Frege útskýrir þann eðlismun sem er á skilningi manna annars vegar og hugmyndum þeirra hins vegar á efdrfarandi hátt: Sé merking tákns skynjanlegur hlutur, þá er hugmynd mín unt það innri mynd sem sprottin er af minningum um skynhrif mín og þær andlegu og líkamlegu athafnir sem ég hef fram- kvæmt. ... Sarna hugmyndin er ekki ávallt tengd sama skilningnum, jafnvel ekki hjá söntu manneskjunni. Hug- myndir eru einstaklingsbundnar. Hug- mynd eins er ekki hugmynd annars. Af þessu leiðir að sjálfsögðu mikinn marg- breytileika hugmynda sem tengdar eru sama skilningnunt. ... Þetta veldur eðl- ismun annars vegar á hugmynd og hins vegar á skilningi, sent getur verið sam- eign margra og er ekki sálarþáttur eða sálarástand einhvers einstaklings.3 Vitund einstaklings mótast bæði afþeim skilningi sem hann leggur í einhvern at- burð eða upplifun og þeirri hugmynd sem hann gerir sér um hana. Hún verður því ekki skilin frá persónunni sjálfri. Söguvitund er sá hluti i vitund ein- staklingsins sem lítur að skilningi hans á „Þegarvið hugsum um fortíðina erum við í megin- atriðum að hugsa um hvernig fólk bregst við til- teknum aðstæðum og hvernig hugsanir þess og athafnir verða til að breyta þeim og valda nýjum." SAGNIR 39
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.