Sagnir - 01.06.1997, Blaðsíða 117

Sagnir - 01.06.1997, Blaðsíða 117
Helgi Þorláksson Er ritstjórn Sagna á réttri leið? Umsögn um Sagnir 17, flutt á fundi 6. febrúar 1997 Eitthvert huggulegt glansprent Arið 1984 var Sögnum líkt við sagn- fræðilega Rás 2 og kallaðar „eitthvert huggulegt glansprent sem væri dæmt til að mistakast.“ Þetta gerðist eftir bylting- una þegar Sagnir fengu nýjan búning og vöktu rnikla athygli, ekki síst íslensku- nema. Ummælin eru úr fréttabréfi þeirra. Viðtökur almennings voru hins vegar afar góðar og blaðið seldist allvel og hefur komið út árlega síðan, mjög í sama bún- ingi. Eg var beðinn urn að fjalla um rit- stjórnarstefnu síðasta árgangs (nr. 17) og blaðið í heild. Ritstjórnarstefna Sagna, eins og ég skil hana, er alltaf sú sama, að ná til almennra lesenda, ekki síst utan sagnfræðinnar, án þess að slá af fræðileg- um kröfum. Þetta skyldi frá 1984 gert með frísklegri framsetningu textans, fjör- legri uppsetningu og umbroti og ríkulegu myndavali. Sú stefna ríkir enn og núna er fengin svo mikil reynsla að ritstjórum á hverju ári ætti að vera leikurinn tiltölu- lega auðveldur. I aðalatriðum hefur líka tekist vel en þó get ég ekki látið hjá líða að gagnrýna sumt í von uin að það geti orðið til þess að Sagnir verði enn betra tímarit. Sagnfræðinemar birta oftast skólarit- gerðir sinar í Sögn- um og er ætlað að endursemja þær með það í huga að þær falli fleiri í geð en kennurum í sagnfræði. Kennarar spyrja fyrst og fremst um það hvort efnið sé vel kannað og ályktanir vel rökstuddar en kippa sér litt upp við það þótt textinn sé líflaus og fram- setning öll drunga- leg. Það er hins vegar haft fyrir satt að þeir sem standa utan sagnfræðinnar en hafa áhuga á sögu nenni ekki að lesa líflausa og tyrfna texta, jafnvel þótt rannsókn sé góð og merk. Þetta var sagnfræðinemum afar hugstætt þegar afráðið var að koma Sögnum í nýjan búning árið 1984. Menn þóttust skynja það að textar eftir háskólamenntaða sagn- fræðinga þættu jafnan eða oft bragðlausir, „Sagnfræðinemar hljóta að gera þá kröfu til sjálfra sín að þeir hafi eitthvað nýtt fram að færa í Sagnagrein- um, skoði mál á nýjan hátt eða dragi fram óþekkt efni." ef ekki leiðinlegir, og vildu breyta þessari ímynd, ekkert minna. Það sem olli þessu kannski einkum voru atvinnuhorfur sem mönnum þóttu ekki bjartar en það hefur jafnan legið í landi meðal sagnfræðinema við Háskóla Islands að örvænta um fram- tíð sína. Menn vildu fá vinnu við skriftir og það er afar gleðilegt hversu margir af þeim sem tóku þátt í útgáfu Sagna 1984 og næstu ár á eftir fást einmitt við sagn- fræðilegar skriftir og glíma við að fá efni sínu læsilegan búning án þess að draga úr fræðilegum kröfum. Reynslan af Sögnum sýnir að það er þörf fyrir sagnfræðilegt efni í læsilegum búningi og núna efast varla neinn um að breytingin, sem gerð var árið 1984, var réttmæt. Til þess að ná þessu nefnda markmiði verður efni að vera grípandi á einhvern hátt. En hvernig, um það má deila. Sagn- fræðinemar hljóta að gera þá kröfu til sjálfra sin að þeir hafi eitthvað nýtt fram að færa í Sagnagreinum, skoði mál á nýj- an hátt eða dragi fram óþekkt efni. En hvers óska lesendur Sagna? Okkur er sagt að rúmur helmingur þeírra sem kaupa ritið sé ekki í Sögufélagi. Ætli þeir hugsi Forslðumynd 17. árgangs Sagna. SAGNIR 115
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.