Sagnir - 01.06.2004, Blaðsíða 7

RITSTJORA
SPJALL
jón þór pétursson
Sagnfræðinemar gefa nú út Sagnir í 24. sinn. Blaðið kem-
ur nú út með hefðbundnu sniði líkt og síðast og endur-
spegla greinarnar þær hræringar sem átt hafa sér stað í
sagnfræðinni undanfarin ár. í heftinu eru til dæmis
greinar sem falla undir einsögu, stjórnmálasögu, byggða-
sögu, kvennasögu og félagssögu. Að stofni til eru allar
greinarnar nema tvær unnar upp úr BA-verkefnum höfunda. Blaðið
starfar því ennþá í anda þeirrar stefnu sem mörkuð hefur verið að
kynna lokaverkefni sagnfræðinema. Efnið nær þannig yfir uppbygg-
ingu Breiðholtsins og hugieiðinga um íslenskt og kanadískt þjóðerni
svo eitthvað sé nefnt. Auðvelt reyndist að fylla síður blaðsins þar
sem margir sýndu áhuga á að birta greinar. Sýnir það kannski helst
nauðsyn þess að halda blaði á borð við Sagnir úti þar sem upprenn-
andi sagnfræðingar fá tækifæri til þess að birta hugverk sín. Ungir
sagnfræðingar fá þannig möguleika á að hafa áhrif á mótun fræði-
greinarinnar. Fæstir sem útskrifast sem sagnfræðingar helga sig ein-
göngu fræðistörfum þannig að blaðið er kjörinn vettvangur til þess
að koma verkum þeirra á framfæri. Á þessu ári eru hundrað ár síðan
íslendingar fengu heimastjórn og íslenskan ráðherra. Af því tilefni
birtum við grein eftir Önnu Agnarsdóttur sagnfræðing um Hannes
Hafstein ráðherra og Klemens Jónsson landritara.
Þá vilja ritstjórar þakka greinahöfundum, viðmælendum og gagn-
rýnanda fyrir framlag sitt. Sérstakar þakkir fá starfsmenn Ljós-
myndasafns Reykjavíkur fyrir ómetanlega aðstoð við myndsöfnun.
Haustið 2003 var haldið Hugvísindaþing þar sem meðal annars var
fjallað um yfirlitsrit í sagnfræði. Þar komu fram mjög skiptar skoðan-
ir um stöðu sagnfræðinnar og miðlun sögunnar. Til þess að taka upp
þráðinn frá þinginu fengum við tvo viðmælendur til að tjá sig meðal
annars um sögukennslu og hlutverk yfirlitsrita í þeirri kennslu. Von-
um við að Sagnir haldi áfram að vera vettvangur fyrir álitamál og
skiptar skoðanir innan greinarinnar. Gagnrýnin umræða um aðferðir
söguritunar og miðlun sögunnar er það sem fagið þarfnast. Sagnir eiga
að standa þar í fararbroddi sem framlag sagnfræðinema á 21. öld.
SAGNIR 24 ÁRGANGUR 04 5