Sagnir - 01.06.2004, Blaðsíða 94

Sagnir - 01.06.2004, Blaðsíða 94
ÞAÐ BÆTIR HVERN BRAGNA AÐ BEITA ÞEIM l-IESTI A sínum yngri árum kynntist Þorlákur einnig togaraútgerð. Áður en hann fékk pláss á togara stundaði hann nokkrar vertíðir á vél- bátum í Vestmannaeyjum og líkaði dvölin vel þrátt fyrir að hafa staldrað stutt við. Að lokum fékk hann pláss á þýskum togara en togarapláss voru eftirsótt í þá daga. Þetta var í kringum 1925 en um það leyti byrjuðu þrír eða fjórir þýskir togarar að veiða í salt hér við land og réðu þeir átta íslendinga á hvert skip til viðbótar eigin áhöfnum. Fyrsti túrinn var frá byrjun mars til sumars en aflinn var þó ekki mikill í þessum túr. Þegar Þorlákur hafði siglt fjóra eða fimm túra með aflann til Þýskalands fór hann að þekkja þar dálítið til og kunna ágætlega við þýska grund. Hann átti prýðileg samskipti við þýsku áhöfnina um borð og komst ótrúlega fljótt upp á lagið með að tala þýsku. Áður hafði Þorlákur verið sumarlangt við landbúnað- arstörf í Danmörku og hjálpaði það til við að ná tök- um á þýskunni. Þjóðverjarnir notuðu hann nánast strax sem túlk og milligöngumann á milli sín og hinna fslendinganna. Vinskapur Þorláks og skipstjórans á togaranum leiddi til þess að þegar leiðir skildu um sumarið átti hann víst skipspláss haustið eftir þegar hann sneri aftur til Þýskalands. Þegar Þorlákur kom aftur út hafði skipstjórinn hins vegar misst stöðu sína vegna landhelgisbrots og hafið störf sem óbreyttur háseti á öðru skipi. Forstjóri þýska útgerðarfélagsins vísaði Þorláki á ráðningastjórann sem reyndist vera einhentur en vel á sig kominn að öðru leyti og viðfelldinn í besta lagi. Sá var kunnugur íslandi því hann hefði lent í skipstrandi austur í Meðallandi og þekkti nöfn á bæjum þar fyrir austan. Ráðningastjórinn tók Þorláki opnum örm- um og réði hann sem háseta á togara til veiða norður í Hvítahafi. Þorlákur segir að stormur og kuldi í Hvítahafi hafi gert skipsmönn- um erfitt fyrir fyrst um sinn. Þar sem kuldinn var svo mikill gerðu áhafnarmeðlimir lítið annað en að berja klaka af skipinu en þegar veðrið batnaði fóru þeir að fiska. Undir það síðasta fiskuðu þeir svo mikið að þeir þurftu að standa uppi í 54 tíma samfleytt. Þegar hlé gafst á meðan verið var að hífa hlupu sumir skipsverjar, þar á meðal Þorlákur, upp á grindurnar yfir fýrplássinu til að hlýja sér. Aðbúnað um borð taldi Þorlákur sæmilegan en þó ekki eins góðan og venja var á íslenskum togurum. Nokkuð bætti það þó úr að þeir fengu snafs öðru hverju til að hressa sig við en skipið hafði tekið dálítið af áfengi með í túrinn og fékk hver skipsmaður tiltekinn vínskammt á meðan á förinni stóð. Að vísu hafði skipstjórinn þurft að innsigla allt áfengi á leiðinni norður með Noregi vegna mikillar ölvunar nokkurra áhafnarmeðlima en þeir fengu það aftur áður en heimsiglingin hófst. Þorlákur minnist þess eitt sinn, þegar þeir voru á heimleið, að hann átti fyrstu stýrisvakt en hann hafði verið á fótum í 54 tíma og var orðinn töluvert þreyttur: „Strax og ég kom upp í brú og tók mér stöðu við stýrið kom skipstjórinn til mín með konjaksstaup og rétti mér með orðunum „nicht schlafen" eða ekki sofna. Hressist ég vel við þessa hýrgun og hélt út á vaktinni með góðri aðstoð skipstjórans, sem sífellt var að spjalla við mig.“12 Eftir Hvítahafstúrinn dvaldi Þorlákur í Þýskalandi og fór síðan með járnbrautarlest til Kaupmannahafnar. Þar heimsótti hann tvo vini sína sem báðir voru í háskólanámi ytra. Þaðan ferðaðist Þor- Merki Hestamanna- félagsins Sindra Þ O R l Á K S BJÖRNSSONAR, M 92 SAGNIR 24 ÁRGANGUR '04 LIFSHLAUP B Ó N D A O G H E S T A
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.