Alþýðuhelgin - 24.12.1949, Blaðsíða 13

JÖLAHELGIN
11
£agði honum ekki frá bví, þegar
Stefán í búðinni var heima hjá okk-
Ur, kvöldið þegar þabbi fór austur
i að Sogi til að gera við rafmagnið,
sem bilaði af því að það var svo
ftnkill bylur, og þá voru þau að
hlæja og reykja inni í stofu, og ég
kom eftir að ég var háttaður, af því
að pabbi var ekki heima til að tala
Við mig, og þau voru að dreklta úr
ílösku, og mamma rak mig inn og
ég fór að gráta. En ég sofnaði og svo
Vaknaði ég og heyrði ekkert, og
vnarnma var ekki inni, svo að ég fór
að leita og þá sváfu þau bæði frammi
- í stofu. Ég veit, að pabbi hefði orðið
Vondur við mömmu af því, að hún
gerði ekki eins og hún hafði loíað,
Vetrarmynd frá Reykjavík.
að. tala við mig þegar ég var kom-
inn upp í.
Þegar við komum heim, var
mamnia komin á fætur og var í
sloþþ' og inniskóm, en pabbi ságði
mér áð ’vera úti, en hann sagði ekk-
ert við rhömmu. Svo ícr ég út, en
þegar'ég.'kom inn aftur, þá var eitt-
hvað að, því áð rnamma var brjáluð,
því að hún sló saman hnefunum og
gargaði og titraði öil og sagði, að
pabbi' væri aumingi,/ sem ekkert
gæ'i, en allir aðrir gætu allt, sem
þeir vildu.
En pabbi sagSi bara. Þcgiðú,
láttu ekki saklaust barnið heyra til
þín.
Þá fór mamma inn á baö og lok-
aði að sér. Ég vissi ekkert, hvað óg
átti að gera, af því að þetta var svo
leiðinlegt, og af því að pabbi sat í
stólnum með hendurnar fyrir and-
litinu, tók ég um þær og scttist svo
á hnéð á honum, en þá tók hann
fast utan um mig.
Hyar ætli pabbi sé núna? Hann
hefur ekkí komið heim í marga daga
og það þýðir ekkert aö spyrja
rnömmu, því að hun verður bara
vond og segir, að ég skuli ekkert
vera að hugsa um það, hann muni
skila sér. Ég hált, að hann væri ein-
Iivers staðar að vinna út úr bænum,
en svo sagði strákur í morgun, að
hann væri faxúnn frá ojfþxur mömmu.
En þegar ég spurði hana að því,