Alþýðuhelgin - 24.12.1949, Blaðsíða 56

54
JÓLAHELGIN
Kaupfélag Hafnfirðinga
Strandgötu 28. Kirkjuvcgi 18. Selvogsgötu 7. Suðurgötu 71.
Símar: 9224, 9159. 9684. 9200. , 9759.
Hafnfirðingar!
Munið:
að MATVARA er jafnan ódýrust og fjölbreyttust í búð-
um vorum
að BYGGINGAREFNI og VERKFÆIÍI höfum vér venju-
lega í miklu úrvali
að VEIÐARFÆRI til þorskveiða seljum vér við mjög
lágu verði
að
■ r
verzla í ykkar eigin félagi.
Með því sparið þér fé yðar og eflið félagið jafnframt.
að ávaxta sparifé yðar í innlánsdcild vorri.
að SAMVINNA TRYGGIR SANNVIRÐI.
Kaupfélag Hafnfirðinga.
og fjörutíu, sem hann fann í pen-
ingabelti dauða mannsins. Ég segi
ekki frá hálfvaxna unglingnum, Mc-
Gillvray, sem hann fánn í útjaðri
landnámsins, unglingnum, sem
seinna gerðist verzlunarfélagi hans,
og ekki heldur frá því, hvernig þeir
verzluðu aftur við Sjonía og fengu
mikið af- skinnum.
Það var langt síðan Jakobi hafði
komið Meyer Kappelhuist í hug,
stóri, ýtni maðurinn meðrauðuhárin
á.handarbakinu. En þegar þeir héldu
heim á leið til Fíladelflu, hann og
McGillvray, með áburðarhesta sína
og bifurfeldi, og leiðir fóru að verða
honum kunnugri, tóku gamlar hugs-
anir aftur að leita á hann. Auk þess
heyrði hann öðru hverju minnst á
rauðhærða kaupmanninn. í útstöðv-
unum í óbyggðunum. Hann varð því
ekkert Tiissa, þegar hann hitti mann-
inn sjálfan tæpar tuttugu mílur frá
Lancaster.
Nú hafði afa afa okkar alltaf vax-
ið stærðin á Meyer Kappelhuist í
augum, en þegar hann hitti hann
af tilviljun þarna úti í óbyggðunum,
sýndist honum hann ekkert ýkja
stór, og furðaði hann sig á því. En
ekki var Meyer Kappelhuist síður
undrandi, því að hann horfði lengi
á afa afa okkar, eins og hann kæmi
honum ekki fyrir sig, en síðan kall-
aði hann upp: „Nei, þetta er litli
menntamaðurinn okkar!“ og sló á
lærið. Síðan heilsuðust þeir kurteis-
lega, og Meyer Kappelhuist drakk
brennivín af því að fundum þeirra
hafði borið saman, en Jakob drakk
ekkert, því að hann sá, að Meyer
Kappelhuist horfði gráðugum aug-
um á skinnaklyfjar hans allan tím-
ann, sem þeir skröfuðu saman, og
lionum var ekki um það gefið. Hon-
um leizt ekki heldur á augnaráð
Indíánanna þriggja, sem voru í för
með Meyer Kappelhuist, og þótt
hann væri friðsamur maður, sleppti
hann ekki hönd af vopnum sínum,
og það gerði sveinninn McGillvray
ekki heldur.
Meyer Kappelhuist vildi fyrir
hvern mun, að þeir yrðu samíerða,
en Jakob hafnaði því boði, af því að
honum leizt ekki á augnasvip rauð-
hærða mannsins, eins og ég var að
segja. Hann sagðist þess vegna ætla
aðra leið og lét málið niður falla.
,,Og af Símoni Ettelsohn og fólki
hans hefurðu væntanlega ekki ann'-
að en gott að segja, því að þú ert,
veit ég, handgenginn því fólki?