Árbók skálda - 01.12.1956, Page 77

Árbók skálda - 01.12.1956, Page 77
75 Þú reyndir að hugga hana. — Vertu ekki hrædd, sagðir þú. Já, ég hef selt sál mína. En hvers virði er sál mín? Líkaminn er miklu meira virði en sálin. Þó ég selji sál mína þúsund- sinnum, þarf ég aldrei að láta hana af hendi. Maður, eða djöfull, sem leggur stund á sálnakaup, á ekki annað skilið en að hann sé svikinn. Hún hlaut að vera þér sammála. Á fslandi eru sálnakaup friðhelg störf og lögleg. Það var einu sinni maður austur í Odda, sem hvað eftir ananð seldi sál sína, og sveik alltaf kaupin í gjalddaga. Þannig á að fara með þá, sem kaupa sálir. En hina, sem kaupa kroppinn, þá er aldrei hægt að svíkja. Þess vegna má ekki selja kroppinn. Þú starðir á hana, og hún brosti til þín, og hvemig var þreki þessarar konu varið, að hún skyldi geta brosað á slíkri stund. Þú sazt negldur stundarkorn, en spurul augu og undrandi horfðu á þig. — Bíðurðu eftir að ég segi eitthvað? spurðir þú lágri röddu. — Já, sagði kona þín. — Jæja, sagðir þú, ég skal segja eitthvað. En þú sagðir ekkert. Kona þín beið. —■ Segðu þá, sagði hún. — Já, sagðir þú, ég skal segja. Við erum búin að fá leigt. Er það ekki dæmalaust gott? Og það er ekki braggi, engin skonsa eða kytra, ekkert greni undir ups, heldur tveggja herbergja íbúð á fyrstu hæð. Andlit hennar fór að ljóma. Það var fáránlegt. Hvaða ástæðu hafði hún til að gleðjast? Það lá við að hún hlæi. Og hún sagði: — Nú getum við loksins tekið báða strákana okkar heim. Þá var mælirinn fullur. Þú raukst á fætur og tókst um axlir hennar. — Báða strákana? Hvílík fásinna. Ég seldi báða drengina til þess að fá íbúðina. Ég seldi sál mína og báða syni mína með köldu blóði. Ibúð til leigu fyrir barnlaus hjón, var sagt. fbúð til leigu fyrir barnlaus hjón. Fyrir barnlaus hjón. Barnlaus hjón. En þið áttuð tvö börn og þú sagðist ekki eiga börn og þið mynduð ekki eignast börn. Ykkur var tekið opnum örmum. Steingeld hjón. Konan óbyrja og maðurinn geldingur. Hvílík hamingja og hvílíkt hnoss. fbúðin upp á gátt og svona ættu öll mannanna börn að vera, ófrjó eða að minnsta kosti morðingjar. Það er glæpur að láta barn fæðast. Og á nóttinni tókstu konu þína varlega í faðm þér og skimaðir í kringum þig. Því hver vissi nema húseigandinn stæði á hleri og hlustaði eftir hverju hljóði úr svefnherbergi þínu eða lægi á gægjum við glufu eða glugga. Og öll æska þín kom í bylgju, sem helltist yfir þig, hrundi yfir þig og laugaði þig sælu og laugaði þig hita og laugaði þig snertingu, laugaði þig heitri, langri og mjúkri snertingu.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Árbók skálda

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók skálda
https://timarit.is/publication/1056

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.