Árbók skálda - 01.12.1956, Side 80

Árbók skálda - 01.12.1956, Side 80
78 ásamt þessari fordæmdu sál í hyldjúpum brunni. Aleinn, og Poe og Karioíi og herra Hyde og bær undir íelli, sem ber naínið Öxl, og morðingi er drepur gesti, sem að garði bera, og það er hella yfir rúminu þínu, sem fellur á þig og mer þig til bana jafnskjótt og þú festir blund. Blár himinn hvelfist yfir þér, og þú heldur að þú öðlist fró af því að stara inn í þennan hreina bláma, en þá er hann orðinn að bláum augum, og þú byrgir andlit þitt í örvæntingarfullri þrá eftir hvíld. En í eyrum þér er niður blóðs, og rödd sonar þíns er í straumi þess, og aflvana líkami hans færist í kaf í iðu þess ... Snemma í föstu kemur kona þín til þín og heilsar með kossi, heit og þreytt eftir langa ferð. Hún roðnar í vöngum og vörum og hvíslar að þér með kvíða og gleði, að ávöxtur einnar nætur í trássi og sælu sé hjarta hennar nærri. Þá flýtirðu þér að grípa hendur hennar og rödd þín verður heit og knýjandi: — Komdu sæll, sonur minn óborni, drengur minn liðni. Komdu sæll og öruggur, því faðir þinn er nú annar en sá sem gat þig. Og þú ert ekki lengur í húsi, þar sem helhvatinn býr. Hann mun ekki koma og skipa mér eða móður þinni að drepa okkar barn undir belti, hann getur hvenær sem er auglýst íbúð til leigu.fyrir bamlaus hjón, við þurfum aldrei framar á henni að halda, við sem eigum þrjú börn, eitt óborið, eitt lífs og eitt liðið. Sonur. Þú skalt fá að leika þér í grasi í sólskini í ferskum blæ, við hlið móður þinnar í blómastóði, í skjóli föður þíns á teigi. Hönd móður þinnar mun hvorki visna af trega né heldur mun hún þerxa tár af hvarmi svartar nætur. Móðir barnanna minna mun hlæja við tveim sonum á tryppi eða kálfi hjá moldarvegg, í skjóli bæjar, þar sem hún á sér rætur. Kona mín. Farðu og berðu jörð þinni kveðju mína. Segðu henni, að ég hafi hugsað í vetux og grandskoðað hug minn og játazt við eðli mitt, segðu henni að upp á síðkastið hafi mig dreymt í búri einn einasta draum, draum um hana. Skilaðu til hennar, segðu henni orð mín: — Of seint hef ég anzað þér, jörð mín. I sumar kem ég með son minn við hönd og kyssi þig rjóða.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Árbók skálda

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók skálda
https://timarit.is/publication/1056

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.