Árbók skálda - 01.12.1956, Page 80

Árbók skálda - 01.12.1956, Page 80
78 ásamt þessari fordæmdu sál í hyldjúpum brunni. Aleinn, og Poe og Karioíi og herra Hyde og bær undir íelli, sem ber naínið Öxl, og morðingi er drepur gesti, sem að garði bera, og það er hella yfir rúminu þínu, sem fellur á þig og mer þig til bana jafnskjótt og þú festir blund. Blár himinn hvelfist yfir þér, og þú heldur að þú öðlist fró af því að stara inn í þennan hreina bláma, en þá er hann orðinn að bláum augum, og þú byrgir andlit þitt í örvæntingarfullri þrá eftir hvíld. En í eyrum þér er niður blóðs, og rödd sonar þíns er í straumi þess, og aflvana líkami hans færist í kaf í iðu þess ... Snemma í föstu kemur kona þín til þín og heilsar með kossi, heit og þreytt eftir langa ferð. Hún roðnar í vöngum og vörum og hvíslar að þér með kvíða og gleði, að ávöxtur einnar nætur í trássi og sælu sé hjarta hennar nærri. Þá flýtirðu þér að grípa hendur hennar og rödd þín verður heit og knýjandi: — Komdu sæll, sonur minn óborni, drengur minn liðni. Komdu sæll og öruggur, því faðir þinn er nú annar en sá sem gat þig. Og þú ert ekki lengur í húsi, þar sem helhvatinn býr. Hann mun ekki koma og skipa mér eða móður þinni að drepa okkar barn undir belti, hann getur hvenær sem er auglýst íbúð til leigu.fyrir bamlaus hjón, við þurfum aldrei framar á henni að halda, við sem eigum þrjú börn, eitt óborið, eitt lífs og eitt liðið. Sonur. Þú skalt fá að leika þér í grasi í sólskini í ferskum blæ, við hlið móður þinnar í blómastóði, í skjóli föður þíns á teigi. Hönd móður þinnar mun hvorki visna af trega né heldur mun hún þerxa tár af hvarmi svartar nætur. Móðir barnanna minna mun hlæja við tveim sonum á tryppi eða kálfi hjá moldarvegg, í skjóli bæjar, þar sem hún á sér rætur. Kona mín. Farðu og berðu jörð þinni kveðju mína. Segðu henni, að ég hafi hugsað í vetux og grandskoðað hug minn og játazt við eðli mitt, segðu henni að upp á síðkastið hafi mig dreymt í búri einn einasta draum, draum um hana. Skilaðu til hennar, segðu henni orð mín: — Of seint hef ég anzað þér, jörð mín. I sumar kem ég með son minn við hönd og kyssi þig rjóða.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Árbók skálda

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók skálda
https://timarit.is/publication/1056

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.