Helgafell - 01.09.1942, Blaðsíða 24

252
HELGAFELL
Þú efar sjálfur þær sögur enn?
—- Það séu ekki til svo vondir menn,
svo aldauða muni ekki mannúð og æra. —
Margt þarft þú, bróðir, enn að læra!
I nauðsyn láttu þitt líf, var boðað.
Vér létum það! Hefur fórnin stoðað?
Vor mannraun er gleymd, um vorn málstað hljótt.
Þú mátt ekki sofa lengur í nótt!
Þú mátt ekki kreika til kauptorga þinna,
er kalli tímans þér ber að sinna!
Þú mátt ekki líta á þinn akur og eyk
sem afsökun til þess að skerast úr leik!
Þú mátt ekki hírast í helgum steini
með hlutlausri aumkun í þögn og leyni!
Þau hrópa, slitrin af mannsrödd minni:
Þú mátt ekki gleyma köllun þinni!
Á friðarins arin þeir fártundur bera.
Fyrirgef þeim ekki. Þeir vita hvað þeir gera!
Með hatursins boðskap þeir mannvonzku magna
Af morðum þeir gleðjast og þjáningum fagna.
Þeir áforma að blóðmarka allar þjóðir!
Þetta er ekki t r ú , heldur v i s s a , bróðir!
Þú veizt, að börn þeirra á vorri tíð
vígþjálfuð skálma á alfarastigum
og espuð af mæðranna innfjálgu lygum
syngja um þá fremd ,,að fara í stríð“.