Morgunblaðið - Sunnudagur - 16.06.2013, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - Sunnudagur - 16.06.2013, Blaðsíða 16
N ína býr hjá fjölskyldu skammt utan við Opotiki, níu þúsund manna bæ í Eastern Bay of Plenty á nyrðri þeirra tveggja eyja sem mynda Nýja-Sjáland. Á þessum slóð- um námu frumbyggjarnir, Maórar, fyrst land á sínum tíma en nafn svæðisins, Gnægtaflói, er til komið vegna þess að á svæðinu draup smjör af hverju strái þegar landkönnuðurinn James Cook og hans menn sigldu þar á land á síðari hluta 18. aldar. Og gerir enn, að sögn. Nína býr hjá fólki sem fæst við kívírækt, tekur þátt í störfum þar þegar tími gefst til, leikur knattspyrnu – eins og hún hafði gert í nokkur ár með Haukum í Hafnarfirði – og er auk þess farin að leika rugby, sem er ákaflega vinsælt suður þar, og segist hafa mjög gaman af því. Frístundum ver hún gjarnan með hinum ný-sjá- lenska „föður“ sínum við veiðar. „Við förum nánast all- ar helgar að veiða fisk og ég hef einu sinni farið með honum á villisvínaveiðar. Besti vinur hans á þyrlufyr- irtæki og flaug þá með okkur í 15 til 20 mínútur og skildi okkur eftir uppi á fjallstoppi langt inni í skógi og eftir það höfðum við sex tíma til að ganga niður að stórri á þangað sem hann sótti okkur. Við erum með þrjá hunda, einn sem getur rakið lykt í vindinum, ann- an sem rekur fótspor og sá þriðji aðstoðar þá. Tveir hundanna eru með GPS-tæki um hálsinn þannig að við fylgjumst eiginlega bara með og hlustum. Um leið og þeir gelta þurfum við að vera fljót að finna hundana svo þeir missi ekki svínin.“ Dýrin eru ekki skotin heldur skorin á háls á staðn- um, innyflin tekin úr „og við bindum svo lappirnar saman og búum þannig til bakpoka! Svo er gönguferð- inni haldið áfram. Við veiddum þrjú svín, ég hélt á einu og pabbinn á tveimur.“ Nína hefur farið í eina ferð með fjölskyldunni til syðri eyjunnar og þau notuðu þá m.a. tækifærið til þess að kafa og veiða fisk á allt að 30 metra dýpi. Upp úr stendur þó líklega, segir hún, ferð til Wai- tomo þar sem eru einstakir hellar. „Þar hanga sjálf- lýsandi ormar. Þetta var nánast ólýsanlega flott og eiginlega það allra fallegasta sem ég hef nokkurn tíma séð. Og friðsældin var líka svo mikil.“ Þessi sérstaki staður er í þriggja klukkustunda fjar- lægð frá heimili fjölskyldunnar. „Við fórum í flotgalla og fengum björgunarhring, fórum svo gangandi ofan í gjótu þar sem kom í ljós stór hellir. Ég var fremst og leiddi hópinn áfram, þarna var niðamyrkur fyrst en ormarnir lýstu leiðina sem við þurftum að fara.“ ÁTJÁN ÁRA SKIPTINEMI Á NÝJA-SJÁLANDI Gott við Gnægtaflóa NÍNA FRIÐRIKSDÓTTIR HEFUR VERIÐ SKIPTINEMI Á NÝJA-SJÁLANDI FRÁ ÞVÍ Í ÁRSBYRJUN OG LÍKAÐ AFAR VEL. HÚN HELDUR UPP Á 18 ÁRA AFMÆLIÐ Í DAG, SUNNUDAG 16. JÚNÍ. Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is Nína með „pabba“ sínum á Nýja-Sjálandi á villisvínaveiðum. Það er nánast ólýsanleg tilfinning, segir Nína, að koma inn í hellinn þar sem sjálflýsandi orm- arnir hanga. Sjálflýsandi ormarnir í helli í Waitoma.*Eyði fólk einni mínútu við hvern grip á Hermitage-safninu yrði það tólf ár að skoða safnið »18Ferðalög og flakk Eftir stutta heimsókn til Íslands er ég mætt aftur til Toulouse þar sem nýr kafli í Frakklandsævintýrinu mínu hefst von bráðar. Mikið var gott að hitta fjölskylduna aðeins og vinina. Eini gallinn við að eiga svona góða fjölskyldu er hversu erfitt það er að vera henni ekki nærri. Framundan er nýr og spennandi kafli hjá mér. Bóknáminu í Toulouse Business School er lokið og við tekur starfsnám næsta hálfa árið. Eftir langt og strangt ferli er ég loksins komin með starfsnám hjá Airbus en höfuðstöðvarnar eru einmitt hér í Toulouse. Ég hlakka mikið til enda var starfs- nám hjá Airbus eitt markmiða minna löngu áður en ég hélt utan. Mikið var það því góð tilfinning þegar markmiðinu var náð. Eins og sjá má á meðfylgjandi myndum leikur lífið við mig í „La ville rose“ og ég hef notið hverrar stundar. Ég veit hversu mikilvægt það er að njóta tímans hér enda mun franska ævintýrið fylgja mér alla ævi. Sigríður Theódóra Pétursdóttir Lífið getur verið ansi ljúft í Toulouse. Með vinkonunum Toni og Gabby á leik í þeirri vinsælu íþrótt rugby. Markmiðinu náð Carcassone er virkisbær skammt frá Toulouse. Yndislegt útsýni. PÓSTKORT F RÁ TOULOU SE
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.