Morgunblaðið - 17.01.2014, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 17.01.2014, Blaðsíða 32
32 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. JANÚAR 2014 ✝ Kristinn Guð-jónsson fæddist 27. ágúst 1913 á Austurgötu 17 í Hafnarfirði. Hann lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 5. jan- úar 2014. Kristinn var son- ur Ingibjargar Magneu Snorra- dóttur, f. 25.9. 1891, d. 13.4. 1986, og Guðjóns Jónssonar trésmiðs og verslunarmanns í Hafn- arfirði, f. 25.10. 1884, d. 18.10. 1971. Systkini Kristins voru: Valdimar Hreiðar Guðjónsson, f. 12.5. 1916, d. 25.9. 1996, mál- arameistari. Sveinn Guðjónsson, f. 23.10. 1917, d. 15.11. 1918. El- ín Guðjónsdóttir, f. 10.12. 1918, d. 23.11. 2009, húsmóðir. Guð- finnur Jón Guðjónsson, f. 7.6. 1921, d. 21.7. 1960, rafvirkja- meistari. Eiginkona Kristins var Tonny Margrethe Muller, f. 19.7. 1916, kvæntur Lilju Guðmundsdóttur, börn þeirra eru Pétur Vignir, f. 1971, maki Anna Ragnheiður Ingvarsdóttir, börn þeirra eru Ingvar, Huginn, Lilja Hugrún og Baldur Hrafn. Lísa Björk, f. 1975, maki Mads Buhl, börn þeirra eru Reynir Christinan, Jakob Morten og Eva Björk. Eva Margrét, f. 1979, maki Simon Wind, börn þeirra eru Aron og Anton Guðmundur. Kristinn Már, f. 1983, sambýliskona Kar- itas Möller. Ingvi Guðjón, f. 15.10. 1950. Kristinn ólst upp í Hafn- arfirði, hann hóf 16 ára nám í trésmíði í Dverg í Hafnarfirði og starfaði þar sem lærlingur, trésmiður og verkstjóri í sam- tals 60 ár. Kristinn var um tíma formað- ur Skíða- og skautafélags Hafn- arfjarðar, hann söng með Þröst- um og var einn af stofnendum eldri Þrasta, hann söng einnig um tíma í kór Fríkirkjunnar í Hafnarfirði. Kristinn var kjör- inn heiðursfélagi Iðn- aðarmannafélagsins í Hafn- arfirði 1978. Útför Kristins fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag, 17. janúar 2014, og hefst athöfn- in kl. 13. d. 20.4. 2009, þau giftust 2. ágúst 1941. Tonny var dóttir Marie Mull- ers og L.H. Mullers, verslunarmanns í Reykjavík. Synir Kristins og Tonnyar eru: Tryggvi Anton, f. 30.1. 1942. Snorri Lorentz, f. 29.11. 1945, kvæntur Önnu Grétu Arngrímsdóttur, börn hans eru Anna María, f. 1971, maki Elvar Örn Magn- ússon, börn þeirra eru Alex- andra, Rúna Maren og Snorri Hrafn. Jón Trausti, f. 1972, maki Anna Soffía Sigurð- ardóttir, barn þeirra er Agnes Eva, frá fyrri sambúð er Sindri Snær. Örvar Þór, f. 1974. Ölnir Ingi, f. 1978, maki Sandra Björk Bergmann, börn þeirra Alex- ander og Amelía Björk. Katla Þöll, f. 1980, dóttir hennar er Þórey Lilja. Reynir, f. 1.4. 1947, Elskulegur tengdafaðir minn Kristinn Guðjónsson lést sunnu- daginn 5. janúar 100 ára gamall. Ég kynntist Honum fyrir 47 árum þegar Reynir sonur hans kynnti mig fyrir foreldrum sínum. Þau bjuggu á Tjarnarbraut 17, Hafn- arfirði, þar sem Kristinn hafði byggt fjölskyldunni hús og allt innbú hafði hann smíðað sjálfur, og getur maður sagt að alúð hafi verið lögð í hvern hlut á heimilinu. Tonny tengdamóðir mín var mikil handverkskona og prýddu heim- ilið mörg verk eftir hana. Þegar ég kynntist þeim hafði Kristinn byggt sumarbústað við Selvatn sem þau nefndu Dalsel. Í Dalseli undu þau sér mjög vel á sumrin við að rækta garðinn sinn og höfðu þau yndi af að taka þar á móti gestum. Kristinn var mikill reglu- maður og var sagt að hægt væri að stilla klukkuna þegar hann gekk frá vinnustað sínum, Dverg, í mat og kaffi að heimili sínu við Tjarn- arbraut. Alla tíð var Kristinn heilsuhraustur og stundaði skíði á árum áður og fór mikið í sund meðan heilsan leyfði, síðasta árið var hann bundinn við hjólastól og hlýtur það að hafa verið erfitt fyrir sterkan og hraustan mann að vera háður öðrum en hann tók því af æðruleysi. Kristinn var mikill tón- listarunnandi og söng mörg ár í Þröstum og einnig í kór Fríkirkj- unnar í Hafnarfirði. Þegar Krist- inn varð 100 ára var honum haldin veisla að Hrafnistu og mættu ætt- ingjar og vinir, Karlakórinn Þrestir söng og margar fallegar ræður fluttar, fyrir þennan dag var hann mjög þakklátur. Krist- inn var börnunum okkar hlýr og góður afi og var sérstakt samband milli hans og Kristins sonar okkar og nafna hans. Var það mikils virði fyrir Kristin yngri að vera við dán- arbeð afa síns. Ég kveð tengda- föður minn með söknuði og þakka honum samfylgdina. Lilja Guðmundsdóttir. Kær frændi er genginn á vit forfeðranna, frændi sem allt frá fyrstu æskuminningu var hluti af tilveru minni fram til hinstu stundar hans. Hafnfirðingur var hann í húð og hár, fæddur í Firð- inum, skírður þar, skólagangan þar, starfaði þar og bjó alla ævi, lést þar. Heimsóknir til Didda í Dverg í æsku voru sem ævintýri. Fram- andi, hávaðasamar vélar, spýtur runnu grófar inn í hefla og komu rennisléttar út úr þeim með til- heyrandi hávaða og spónaflugi, sagir skáru í lengdir, lyktin af nýju timbri situr í æ síðan. Sem verkstjóri í trésmiðju var hann lykilmaður þegar spýtu vantaði eða renna þurfti hjól undir leik- fangabíl. Eftir námslok í hópi fyrstu nemenda Iðnskólans hélt Diddi til viðbótarnáms í Danmörku en síð- an átti hann alla starfsævina í tré- smiðjunni Dverg í Hafnarfirði. Hann var ímynd starfsstöðugleika kynslóða, sem nú gerist æ sjald- séðari. Eitt sinn í spjalli okkar sagðist hann hafa unnið á sama stað í 60 ár, nú ynnu menn á 60 stöðum á einu ári. Ljóslifandi myndin af frænda ganga til og frá vinnu á hverjum degi, einnig í há- degismat, mun seint líða úr minni. Sund stundaði hann reglulega, gekk gjarnan í Sundhöllina þótt hann ætti bíl, var reyndar fremur umdeilanlegur bílstjóri. Heimili þeirra systkinanna Didda og Elínar móður minnar voru bæði við Tjarnarbraut og bauð nábýlið upp á meiri um- gengni en annars hefði orðið. Mjög kært var milli þeirra. Alltaf var gaman að koma á hitt heimilið, viss framandleiki ríkti enda eig- inkonan ættuð frá Noregi, bæði voru fyrir mér heimsborgarar, höfðu bæði stundað nám erlendis, framandi myndir á veggjum, ar- inn í stofu, sennilega eina húsið við götuna, en ekki var síðra að koma í bílskúrinn sem var lítið trésmíða- verkstæði. Naut ég aðstoðar frænda við trésmíðar allt fram að starfslokum hans. Heimsóknir í sumarbústaðinn fallega við Sel- vatn voru árvissar, þar ríkti norskur andi, og þau hjónin undu sér þar afar vel. Við frændur áttum reglulega fundi undanfarin mörg ár, hitt- umst annan hvern sunnudags- morgun, drógum okkur aðeins í hlé til að geta spjallað og áttum góðar stundir, a.m.k. ég. Gaman var að spyrja hann um æskuna og uppeldið, ættina, námið, starfið en einnig um mannlífið, kjör fólks og lífsskilyrði. Minnið var gott og hugleiðingarnar margar. Þekking hans var mikil, hann fylgdist lengst af vel með þjóðfélagsmál- um og lífsskoðanir hans voru vel ígrundaðar og mannbætandi. Allt- af spurði frændi um heilsu og hagi fjölskyldu minnar, bað alltaf fyrir kveðjur til þeirra, þau voru einnig síðustu orð hans til mín í þessari tilveru hans. Frændi átti aldarafmæli síðla sumars og tók vel þátt í þeim tímamótum með veislu á Hrafn- istu þar sem hann dvaldi ævi- kvöldið sæll og þakklátur, bæði fyrir mikla og góða umönnun starfsfólks en einnig fyrir góða ævi. Jákvæðni fylgdi honum allt fram til hins hinsta. Stundirnar með frænda voru alltaf gefandi og verð ég honum ævilangt þakklátur fyrir að hafa fengið að njóta samskiptanna. Votta ég og fjölskylda mín sonun- um fjórum og öllu þeirra fólki inni- lega samúð. Sveinn. Við fráfall vinar míns, söng- bróður og sundfélaga rifjast upp sú bernskuminning að sjá Kristin ganga rösklega á skíðum suður Austurgötu og kveikti það áhuga minn á skíðaiðkun, sem lengi veitti mér sannar gleðistundir. Kristinn var meðal stofnenda Skíða- og skautafélags Hafnar- fjarðar árið 1935 og var þar for- maður um árabil. Hann var ötull talsmaður félagsins, sem meðal annars útbjó skíðabrekku í Set- bergslandi, kom upp aðstöðu á Hörðuvöllum fyrir skautaæfingar og reisti skíðaskála á Hellisheiði í sjálfboðavinnu félaga Skíða- og skautafélagsins og annarra holl- vina félagsins. Kristinn var söngelskur og sungum við saman mörg ár í Karlakórnum Þröstum. Í bók, sem Þrestir gáfu út á 100 ára af- mæli kórsins, lét Kristinn eftirfar- andi orð falla um gildi söngsins: „Söngurinn heillar og göfgar. Það hefur verið sagt, að það syngi eng- inn vondur maður. Það er mikið til í því. Og þreyttur maður hefur ekki lengi sungið, áður en öll þreyta er gleymd og grafin“ eins og Kristinn komst að orði. Það var táknrænt, að síðustu tónleikar, sem Kristinn naut á Hrafnistu 20. desember sl., voru jólalög Karla- kórs eldri Þrasta, en sonur Krist- ins, Snorri, er í þeim kór. Margar stundir áttum við Kristinn saman í Sundhöll Hafn- arfjarðar og sungu sundfélagar gjarnan undir sturtunum, en kór- inn hlaut nafnið Sturtukórinn. Til gamans má geta þess að einn sundfélaganna, Ólafur Pálsson, samdi við eitt laganna texta, sem tengdist starfsmönnum sundlaug- arinnar. Ég átti því láni að fagna, að Kristinn og félagar hans í tré- smiðjunni Dvergi önnuðust smíði innréttinga í hús mitt. Verkið unnu þeir af mikilli vandvirkni og smekkvísi, en Kristinn starfaði í Dvergi í 62 ár frá 1926. Eiga margir Kristni að þakka áreiðan- leika, reglufestu og lipurð í sam- skiptum. Hann var dagfarsprúð- ur, ljúfur í viðmóti og traustur þegn síns bæjarfélags. Kristinn hafði holla lífshætti og kristilegar dyggðir í hávegum. Hann var fyrsta barnið, sem skírt var í Fríkirkjunni í Hafnarfirði fyrir rúmum 100 árum. Og þegar fagnað var 100 ára afmæli Krist- ins á sl. ári mun hann hafa verið elstur þeirra núlifandi Hafnfirð- inga sem alltaf hafa átt heima í Hafnarfirði. Þau hjónin, Kristinn og Tonny Möller, byggðu 1945 fal- legt hús við Tjarnarbraut og bjuggu þar til ársins 2004, en þá fluttust þau á Hrafnistu í Hafn- arfirði. Tonny, sem lést 2009, var myndarleg húsmóðir og hafði tek- ið kennarapróf í Gautaborg í vefn- aði 1937 og rak í nokkur ár vef- stofu í Reykjavík. Kær vinur er kvaddur með hjartans þökk fyrir lærdómsrík samskipti og velvild í minn garð. Megi bjartar minningar um Krist- in lengi lifa og blessun Guðs fylgja minningu hans. Árni Gunnlaugsson. Kristinn Guðjónsson ✝ Hafsteinn Þor-steinsson fædd- ist í Reykjavík 29.12. 1927. Hann lést á Landspít- alunum Hringbraut 5.1. 2014. Foreldrar hans voru hjónin Þorsteinn Jónsson bátsmaður, f. 29.1. 1882, d. 5.9. 1958, og Guðmundína Margrét Sigurð- ardóttir, f. 18.6. 1900, d. 17.7. 1963. Albræður hans eru Hörður, f. 22.10. 1920, d. 26.5. 1977, Haukur, f. 14.12. 1921, d. 11.9. 2007, Haraldur, f. 20.2. 1923, d. 3.7. 1990 og Hákon, f. 25.05. 1924, d. 26.3. 2009. Hálfsystkini Hafsteins, sammæðra, eru Hrafnhildur Stella, f. 17.7. 1931, Hreinn, f. 7.10. 1932, d. 24.7. 2010, Hilmar, f. 3.1. 1934, Hjördís Elsa, f. 12.2. 1935, Hreiðar, f. 9.3. 1936, d. 11.3. 1937, Hreiðar Eyj- ólfur, f. 1.4. 1938, Hulda Sig- urlaug, f. 8.10. 1940, og Hlöðver, f. 31.1. 1942, d. 1942. Eiginkona Hafsteins var Jó- hanna Sigríður Björnsdóttir, frá Grashóli á Sléttu, f. 6.5. 1931, d. 13.7. 1993. Börn þeirra eru: a. Kristinssyni, f. 25.5. 1950. Börn þeirra eru Helga Kristín, f. 19.12. 1981, og Jóhanna María, f. 12.3. 1987. Börn Elsu eru Jón Ómar, f. 5.7. 1973, og Svanfríður Ósk, f. 4.7. 1977. g) Ægir Hafsteinsson, f. 10.4. 1954. Börn hans og Emil- íu Fannbergsdóttur eru Jóhann Bragi, f. 24.5. 1979, Elsa Marý, f. 2.9. 1990, og Freydís, f. 19.5. 1993. Barn Emelíu er Sylvía, f. 19.10. 1973. h) Hafsteinn, f. 15.8. 1962. Barnabarnabörnin eru orð- in 31. Hafsteinn fór sem barn í sveit að Tungu í Fljótshlíð hjá Guðjóni Jónssyni og Ingileif Teitsdóttur og ólst þar upp til unglingsára. Þá fluttist hann í foreldrahús í Reykjavík og vann þar ýmsa verkamannavinnu þar til hann réðst til Rafveitunnar, þar sem hann m.a. starfaði sem línumaður. Hann starfaði síðan sem bifreiðarstjóri hjá Mjólk- ursamsölunni í Reykjavík og vann þar til enda síns starfsferils. Eiginkona Hafsteins var Jóhanna Sigríður Björnsdóttir og bjuggu þau á ýmsum stöðum í Reykjavík þar til þau lokst stofnuðu heimili í gamla Bústaðahverfinu. Þar bjuggu þau til ársins 1963 er þau fluttu á Meistaravelli í Reykjavík. Þar bjó hann til ársins 1993 er hann flutti í Björtuhlíð í Mos- fellsbæ. Útför Hafsteins verður gerð frá Fossvogskirkju í dag, 17. jan- úar 2014, og hefst athöfnin klukkan 13. Björn, f. 7.5. 1948, d. 17.4. 1996, kvæntist Sigrúnu Ósk- arsdóttur, f. 21.9. 1944. Barn þeirra er Óskar Páll, f. 6.12. 1971. Börn Björns eru a) Þorgrímur, f. 14.9. 1966, Gerður, f. 2.5. 1968, Guð- mundur, f. 2.7. 1969. b) Hörður, f. 3.7. 1949. Börn hans og Jónu Jónsdóttur eru Margrét, f. 6.8. 1970, Jóhann, f. 8.2. 1973, Hafdís, f. 23.1. 1977 og Berglind, f. 17.4. 1982. Núverandi maki Harðar er Þórunn Erla Guð- mundsdóttir. c) Þorsteinn, f. 6.8. 1950. Kvæntist Marsibil Bald- ursdóttur, f. 31.8. 1952. Börn þeirra eru Anna Birna, f. 16.7. 1972, Bryndís Huld, f. 4.8. 1974 og Hafsteinn, f. 31.12. 1975. Barn Þorsteins er Eva Dögg, f. 19.6. 1978. d) Sævar, f. 25.8. 1951. e) Anna María, f. 12.9. 1952. Giftist Einari Guðmundssyni, f. 7.4. 1945. Börn þeirra eru Jódís Hanna, f. 16.4. 1972, d. 25.3. 2001, Ásta Guðbjörg, f. 16.5. 1973, og Guð- mundur, f. 5.10. 1978. f) Elsa, f. 10.4. 1954. Giftist Einari Axel Mínar fyrstu minningar um pabba eru þær að ég sit í fanginu á honum og kveð: Nú ætla ég að segja sögu þér. En pabbi var bú- inn að kenna mér utan að ljóðið En hvað það var skrítið. Og þetta ljóð þuldi ég aftur og aftur með blessaðan vísifingurinn á lofti, því með þannig áherslu kenndi hann mér þetta ljóð. Margar góðar minningar koma í kjölfarið, m.a. öll sumarfríin sem við fjölskyldan fórum saman í á hverju ári þegar ég var barn. Mætti alveg kalla þau: Pabbi, mamma, börn og bíll, því mörg vorum við systkinin sem í bílnum sátum. Yfirleitt var ferð- inni heitið til Raufarhafnar með nokkrum tjaldstoppum á leiðinni. Þegar til Raufarhafnar var komið og móðuramma mín stóð í dyrun- um til þess að taka á móti þessum stóra hópi, söng pabbi oft byrj- unina á laginu: Anna í Hlíð, því Anna hét hún amma mín og átti heima í Hlíð á Raufarhöfn. Eftir að ég varð fullorðin og bú- in að kynnast manninum mínum, Einari Guðmundssyni, og flutt á Veðramót í Skagafirði komu þau pabbi og mamma oft í heimsókn til okkar á sumrin, á húsbílnum sem þau áttu þá og pabbi hafði gert upp. Í fyrsta skiptið sem þau komu til okkar hittu þau nágranna okkar neðan við Veðramótsaf- leggjarann og spurðu hann hvort þau væru ekki örugglega á réttri leið, þá svaraði hann: jú, en þið finnið nú ekkert nema sjálfstæð- isfólk á Veðramóti. Það þótti pabba mínum nú ekki slæmt að heyra. Góðar minningar eigum við Einar af Þýskalandsferðunum sem við fórum með pabba og mömmu á árum áður og nú seinni ár mörgum innanlandsrúntum og utanlandsferðum með þeim feðg- um (Loðmundarfjörður sérstak- lega minnisstæður.) Þegar mamma dó árið 1993, aðeins 63 ára gömul, var það öllum í fjöl- skyldunni mjög erfitt og þá sér- staklega pabba sem var að missa lífsförunaut sinn. Eftir þennan missi átti pabbi heimili með Dadda bróður mínum sem var honum einstaklega góður og um- hyggjusamur alla tíð. Þeir feðgar komu oft í heimsókn til okkar á Veðramót, sem okkur þótti reglu- lega vænt um, og vonum við að þær heimsóknir haldi áfram. Þó að pabbi verði ekki með í för verð- ur hann það alltaf í góðum minn- ingum. Ég vil kveðja hann pabba minn með þessu ljóði eftir Kristján Al- bertsson: Ég vil þig, pabbi, kveðja, þótt brostin sé þín brá og bleikt og fölt sé ennið, er kossi’ þrýsti ég á. Ég veit ógerla enn þá, hve mikið ég hef misst, en mér er ljóst, að fölt er ennið, sem ég hefi kysst. Þótt lát þitt góði faðir, nú leggist þungt á mig þá lengst af finn ég huggun við minn- inguna’ um þig. Hún stendur mér svo skýr, og hún er svo helg og heit og hreinni’ bæði og ástríkari’ en nokkur maður veit. Ég vil hér ekki ljóða neitt lof eða hól um þig, en lengst af þessi hugsun mun fróa og gleðja mig. Og lengi mun þín röddin lifa’ í minni sál til leiðbeiningar för minni’ um veraldarál. Og tár af mínum hrjóta hvörmum og heit þau falla niður kinn, því vafinn dauðans er nú örmum hann elsku – hjartans pabbi minn. Hvíldu í friði, pabbi minn. Þín dóttir, Anna María. Kæri tengdapabbi. Mig langar að minnast þín og þakka með örfá- um orðum. Sérstaklega vil ég þakka þér allan þinn stuðning og opna faðm þegar Bjössi minn féll frá. Þá misstum við bæði mikið. Saman áttum við öll margar ljúfar stundir og margs er að minnast. Gott var að koma til ykkar Jó- hönnu í kaffi á Meistaravellina og þú misstir mikið þegar hún féll frá, sem var ótímabært á þeim tíma. Með ykkur áttum við Bjössi dýrðardaga, bæði hér heima og erlendis. Ferðalögin okkar saman til Þýskalands verða aldrei full- þökkuð. Við fórum líka saman í ferðir víða erlendis eftir að Jóhanna var fallin frá. Þetta eru minningaperl- ur sem gott er að ylja sér við nú á kveðjustundu. Við tvö áttum það sameiginlegt að elska Fljótshlíð- ina og þangað sóttum við orku og kraft. Þó að við höfum ekki verið í daglegu sambandi undanfarið átt þú alltaf stað í hjarta mínu. Ég kveð að sinni og hjartans þökk fyrir allt og allt. Sigrún. Í dag kveðjum við með söknuði mág, svila og góðan vin, Hafstein Þorsteinsson eða Steina eins og hann var alltaf kallaður. Við kynntumst Steina þegar þau tóku saman, Jóhanna systir mín og mágkona, þegar þau bjuggu í Bústaðahverfinu. Alltaf vorum við velkomin á heimili þeirra þar og seinna á Meistara- völlunum þrátt fyrir stóran barna- hóp og lítið pláss. Stærsta plássið var í hjörtum þeirra beggja. Jó- hanna lést árið 1993 og þá var stórt skarð höggvið í fjölskylduna. Steini og Hanna eins og þau voru alltaf kölluð eignuðust átta börn. Björn, elsta barn þeirra lést árið 1999 langt um aldur fram hin öll eru hið mætasta fólk og tryggir vinir okkar. Eftirminnilegar ánægjustundir áttum við með þeim hjónum í sælureitnum þeirra í Eilífsdal í Kjós. Eftir lát Hönnu bjó Steini með yngsta syni sínum, Hafsteini, á heimili þeirra í Björtuhlíð 5 í Mosfellsbæ. Steini kom oft í heim- sókn til okkar bæði til Akureyrar og í sumarbústaðinn í Öxarfirði og þá var kátt á hjalla. Síðast komu þeir feðgar til okkar í september þá var mikið spjallað um sumar- húsið í Fljótshlíðinni sem var Steina ofarlega í huga. Fyrir þessa heimsókn erum við mjög þakklát. Innilegar samúðarkveðjur til barna og fjölskyldna þeirra og annarra aðstandenda. Stundin líður, tíminn tekur, toll af öllu hér, sviplegt brotthvarf söknuð vekur sorg í hjarta mér. Þó veitir yl í veröld kaldri vermir ætíð mig, að hafa þó á unga aldri eignast vin sem þig. (Hákon Aðalsteinsson.) Þorgrímur (Doddi) og Hrafnhildur. Hafsteinn Þorsteinsson

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.