Stígandi - 01.07.1943, Side 64

Stígandi - 01.07.1943, Side 64
54 FRÚIN Á GRUND STÍGANDI í Grundarkirkju. Var það hin síðasta athöfn af því tagi, er fram fór í Eyjafirði. Fólkið streymdi til kirkjunnar öllu meira en venjulega eins og vant er að vera, ef eitthvað nýstárlegt á að ske. Þá voru kirkjubekkirnir skipaðir eftir efnum og mannvirðingum. Hver gekk að sínu sæti. Innsta sætið að norðanverðu átti tignasta konan, en í krókbekknum sama megin sátu þær konur, sem at- hvarfslausar voru og einskis virtar. Þar átti seka konan að sitja þennan dag. Hún, sem áður hafði setið hjá systrum sínum í einu af innstu sætum kirkjunnar, sat nú þarna ein og útskúfuð, þar til hún hefði fengið uppreisn og fyrirgefningu safnaðarins, sem þó myndi aldrei þvo hana hreina í augum fjöldans. Það var auðséð, að mörgum var mikið í hug, meðan kirkjugestirnir biðu eftir því, að athöfnin byrjaði. Sumir hvísluðust á, og aðrir litu um öxl til hennar, sem í krókbekknum sat. Margir hafa þeir sjálfsagt verið, sem vorkenndu henni í þess- um sporum, en margir voru þeir einnig, sem höfðu dæmt hana fyrir það að vera alin upp í guðsótta og góðum siðum og láta þó leiðast út á glapstigu. Einnig voru nokkrir, sem hlökkuðu í hjarta sínu yfir því, að presturinn, þessi strangi og siðavandi maður, varð nú að standa auðmjúkur frammi fyrir söfnuði sínum, vegna þess að dóttir hans hafði framið siðferðisbrot á hans eigin heimili. Þá opnaðist kirkjan hægt og hljóðlega, og frúin á Grund stóð í dyrunum. Allra augu litu til hennar. Hún stóð þarna tíguleg og svipmikil og renndi djúpum alvöruaugum eftir bekkjaröðun- um. Svo námu þau staðar við krókbekkinn, þar sem prestsdótt- irin sat hnipin og skjálfandi. Þangað sveigði frúin, settist við hlið hennar og horfði á hana eins og ástrík móðir, sem er að hugga veikt barn. Það fór eins og sterkur straumur um kirkjuna, margir lutu höfði og grétu eins og þeir ættu að taka aflausn þennan dag. Þessi sterka, skaphreina kona, sem aldrei hikaði að fylgja því, sem hún taldi rétt, hafði lyft söfnuðinum um stundarsakir yfir dómgirni, kulda og kæruleysi. Þess vegna var öllum, sem þarna voru, þessi atburður svo ógleymanlegur. Hvað mun þá hafa ver- ið um prestsdótturina frá Möðrufelli? Frúin á Grund lifði langa ævi eftir þetta, en þegar hún fór í kirkjuna á Grund, sat hún jafnan í krókbekknum, en ekki í

x

Stígandi

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.