Stígandi - 01.10.1943, Page 47

STÍGANDI
Éljum sáin, fönnum fergð,
frosti og skini þýdd og herð,
þú hefir alið aldur þinn,
yfir þig breiddi morgunninn
austanrakið árdagslín,
eldaði bjarma fjöllin þín.
Þú gazt ljómað litum skreytt,
líka í skyndi svipnum breytt.
íslenzk skapgerð í þér býr,
orðið getur svipur hýr.
Alvaran þó er einkunn þín,
ónafnþýða fóstran mín.
Þú hefir veðra þjósti fang
þrotlaust boðið. — Sólargang
lágan bæði og langan reynt,
ljómað i skini snemma og seint.