Stígandi - 01.10.1943, Page 60

STÍGANDI
JÓHANN FRÍMANN:
DÁINN DRENGUR
Við kveðjum þig við dómsins dyr,
og dapur hugur tómið spyr:
Hví enn til fallsins valinn var
só vaski sveinn, sem merkið bar?
Svo óvænt barst sú andlótsfregn,
að oss fannst hugur rísa gegn
svo bróðri feigð, svo sórri sorg,
sem sykki lánsins spilaborg.
Um okkar tjón var ekki spurt,
er ungur sveinn var hrifinn burt.
Allt líf er feigð og falli háð,
og förlast sérhvert mannlegt ráð.
Sá ungur deyr, sem drottinn ann,
og dásemd bezt mun krýna hann.
Svo veri dauðinn velkominn. —
Og vinur, hverf til dýrðar inn.
Við þína gröf við þerrum tár
og þökkum liðin sólskinsár.