Læknablaðið - 15.09.2002, Blaðsíða 16

FRÆÐIGREINAR / SVÆFINGALÆKNINGAR
Table II. Muscle relaxation and reversal. The table shows values for time and dose of muscle relaxants. Duration of anaesthesia and time from last
dose of muscle relaxant was longer with patients given pancuronium and mean dose of muscle relaxant was higher than for patients given
vecuronium. No statistical difference was found between the groups whether monitored with or without neuromuscular monitor or belived
to be restcurarized or not.
TOF/non TOF Vecuronium/Pancuronium PACU with GCS > 12 Headlift
Unit Mean TOF non TOF P-value Vec Pan P-value > 5 sec < 5 sec P-value
Duration of anesthesia min 87,56 88 87,1 ns 76,63 98,5 0,0002 86,72 87,27 ns
Time from last dose min 66,81 66 67,6 ns 54 79,63 0,0002 65,78 65,45 ns
Time from neostigmin min 13,77 13,1 12 ns 14,14 13,42 ns 13,9 13 ns
Mean dose/weight mg/kg 0,0939 0,091 0,099 ns 0,1137 0,0757 0,0002 0,0947 0,0908 ns
Mean dose/weight/ time mg/kg/min 0,0012 0,0011 0,0013 ns 0,0016 0,0008 0,0002 0,0013 0.0012 ns
TOF: Patients monitored during anesthesia with TOF-guard.
non TOF: Patients monitored during anesthesia without TOF-guard.
PACU : Postanesthesia Care Unit
GCS : Glasgow coma score.
ns: non signifigant.
Table III. No statistical difference was found between those belived to be restcura-
rized (headlift under 5 sec) and those who where not whether they were
monitored with or without neuromuscular monitors or between those given
vecuronium or pancuronium as muscle relaxants. No statistical difference
was found in oxygen saturation, hand grip strength or body temperature.
Number of patients Unit PACU with GCS > 12 Headlift > 5 sec < 5 sec 64 12 P-value
TOF number 30 8
non TOF number 34 4
Pancuronium number 31 7
Mean dose / weight / time mg/kg/min 0,0008 0,0008 ns
Vecuronium number 33 5
Mean dose / weight / time mg/kg/min 0,0016 0,0016 ns
Sa02 without 02 * % 93,55 91,45 ns
Sa02 with 02 * % 97,7 96,8 ns
Hg. strength before operation * * kPa 174,3 147,5 ns
Hg. strength after operation ** kPa 112,8 75,1 ns
Bodv temprature °c 35,9 35,9 ns
* Sa02 = oxygen saturation
** Hg. = Handgrip strength
TOF: Patients monitored during anesthesia with TOF-guard.
non TOF: Patients monitored during anesthesia without TOF-guard.
PACU : Postanesthesia Care Unit
GCS : Glasgow coma score.
ns: non signifigant.
unardeild. Enginn sjúklinganna fékk aukalega neo-
stigmín á vöknunardeild.
Á vöknunardeild var súrefnismettun mæld í fyrstu
án súrefnisgjafar og síðan eftir að gjöf þess hófst.
Reyndist þar ekki vera marktækur munur milli sjúk-
linga sem voru undir áhrifum vöðvaslakandi lyfja og
þeirra sem það voru ekki. Ekki reyndist marktækur
munur milli hópanna varðandi handstyrk eða líkams-
hita (tafla III).
Við aðra mælingu, 30 mínútum síðar, eftir komu á
vöknunardeild, reyndust tveir sjúklingar (5%) með
GCS yfir 12 stig ófærir um að halda höfði í fimm sek-
úndur. Báðir voru þeir undir 12 stigum á GCS skala í
fyrstu mælingu og því ekki með þá. Annar þeirra hafði
fengið pancúróníum og var vaktaður með taugaörva
hinn vecúróníum og var metinn með klínískum að-
ferðum.
Við þriðju mælingu, eða klukkustund eftir komu á
vöknunardeild, voru allir sjúklingamir færir um að
halda höfði í fimm sekúndur og svo var einnig við fjórðu
mælingu, 90 mínútum eftir komu á vöknunardeild.
vöðvaslökuðu sjúklinga höfðu verið vaktaðir með
taugaörva en hinir fjórir vaktaðir með klínískum ein-
kennum en þarna reyndist ekki vera marktækur mun-
ur.
Fimm þeirra 12 sjúklinga sem voru vöðvaslakaðir á
vöknunardeild höfðu fengið vecúróníum og sjö pan-
cúróníum. Ekki reyndist munur á lyfjaskömmtum að
teknu tilliti til þyngdar sjúklings og svæfingartíma
(tafla III). Hjá fjórum þeirra 40 sjúklinga sem fengu
pancúróníum við upphaf vöðvaslökunar var vecúrón-
íum notað til viðhalds vöðvaslökunarinnar. í útreikn-
ingum er miðað við samanlagt magn vöðvaslakandi
lyfja. Af þessum fjórum voru þrír vöðvaslakaðir eftir
svæfingu.
Allir sjúklingarnir fengu atropín 1 mg og neo-
stigmín 2,5 mg í lok svæfingar. Þrír sjúklingar sem
fengið höfðu pancúróníum fengu aukaskammt af
neostigmíni strax eftir aðgerð og var einn þeirra enn
undir áhrifum vöðvaslakandi lyfs við komu á vökn-
Umræöa
Niðurstöður þessar leiða í ljós að 12 sjúklingar af 80
eða 15% voru undir áhrifum vöðvaslakandi lyfja við
komu á vöknunardeild. Þrír sjúklingar til viðbótar
voru ófærir um að framkvæma þau kh'nísku próf sem
fyrir þá voru lögð en voru ekki teknir með þar sem
hér gæti hafa verið um að ræða áhrif svæfingarlyfja
en ekki vöðvaslakandi lyfja. Tveir af þessum þremur
sjúklingum voru vöðvaslakaðir við aðra mælingu, 30
mínútum eftir komu á vöknunardeild, og má gera ráð
fyrir að svo hafi einnig verið við fyrstu mælingu og
hlutfallið væri því heldur hærra, eða að minnsta kosti
17%. Tíðni vöðvaslökunar virðist nokkuð lægri en
erlendar kannanir hafa sýnt (4-7) og einungis tveir
sjúklingar voru undir áhrifum vöðvaslakandi lyfja 30
mínútum eftir kornu á vöknunardeild og enginn 60
mínútum eftir komu. Vöðvaslakandi áhrif virðast því
vera með öllu horfin um klukkustund eftir komu á
vöknunardeild.
628 Læknablaðið 2002/88