Læknablaðið - 15.02.2005, Blaðsíða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
U M R Æ B A 0 G F R É T T I R
186
187
188
190
196
199
200
202
203
205
F A S T
Af sjónarhóli stjórnar LÍ: Öðru nær!
Elínborg Bárðardóttir
Hagfræðingur kominn til starfa hjá læknafélögunum
Svörun í Houpc-læknarannsókninni lýkur 15. febrúar 2005
Yafasöm heimsmet hjá hóflausri þjóð
Sigurbjörn Einarsson flutti hugvekju við upphaf Læknadaga og þingheimur
hlustaði vel
Pröstur Haraldsson
Barna- og unglingageðlækningar á íslandi eru langt frá því
að „deyja út“
Ólafur Ó. Guðmuhdsson, Bertrand Lauth
Þetta var erfitt en gekk allt glimrandi vel
- segir Friðrik Sigurbergsson um ferð íslenskra heilbrigðisstarfsmanna til Tælands
Þröstur Haraldsson
Breytt fjármögnun á Landspítala
Ólafur Örn Arnarson
100 nemendur í rannsóknatcngdu námi í læknadeild
Læknanámið að breytast og deildin að færa út kvíarnar, segir Stefán B. Sigurðsson
deildarforseti
Þröstur Haraldsson
Ráðstefna til minningar um Jón Steffensen
Jón Steffensen prófessor. Aldarminning
Jón Steffensen - ritaskrá
Sögur hermdar upp á Jón Steffensen prófessor í læknadeild HÍ
Sigurður V. Sigurjónsson
I R P I 8 T L A R
209 íðorð 173: Asphyxia Jóhann Heiðar Jóhannsson
211 Faraldsfræði 43: Eigindlegar aðferðir Anna Birna Almarsdóttir
213 Broshorn 55: Beinagrind og barkabólga Bjarni Jónasson
214 Lausar stöður
215 Okkar á milli/þing
217 Sérlyfjatextar
223 Minnisblaðið
Málverk hefur löngum skipað mikinn
sess í listasögunni en samhliða
framþróun í myndlist hefur miðlum
fjölgað og það því ekki verið eins
áberandi. Það er þó langt í frá úr-
elt og framsæknir listamenn hafa
fundið leiðir til að vinna með það á
athyglisverðan hátt. Einn þeirra er
Harpa Árnadóttir (f. 1965) sem
lærði í Gautaborg þar sem hún bjó
um langt skeið. Nýverið hélt hún
þar stóra sýningu og var verkið á
forsíðu Læknablaðsins þar á með-
al, Primör frá 2004. Hún sýndi í
Svíþjóð verk af svipuðum toga allt
á annan metra á kant en þetta er
minna, tæpur hálfur. Að stórum
hluta sést í hreinan striga sem
málað er á með vatnslit, doppur og
slettur. Titillinn vísar í upphaf, eitt-
hvað sem spírar og er rétt að byrja
og má kannski segja aó einmitt
þannig sé verkið, liturinn er eins og
upphafið að einhverju sem koma
skal. Stundum visar Harpa með
titlum verka sinna í náttúruna og má
skoða verkið í því Ijósi, sem vísun
í hið lífræna, gróandann og vorið.
Hún hefur gert ýmsar tilraunir með
efni og áferð og notar helst til þess
náttúrulegt lím unnið úr húðum sem
hefur verið notað í aldanna rás til
að grunna undirlagsefni málverka.
í límverkunum er höfuðáherslan á
yfirborð og hvernig birta endur-
varpast frá striga eöa berst í gegn
um plexígler. Litur leikur stærra
hlutverk í verkum sem hún vinnur
með vatnslit og blýant. Þar notar
hún línur og önnur endurtekin form
sem vega salt á milli hins lífræna
og vélræna. Flest eiga verk Hörpu
þó sameiginlegt að fara hljótt og
nálgast stundum að vera ósýnileg.
Hún sver sig í ætt við mínimalíska
málara þegar hún vinnur með end-
urtekningu og þá sem kenndu sig
við hið róttæka málverk og könnuðu
takmörk þess sem miðils en einnig
má tengja verk hennar beint eða
óbeint við íslenska landslagshefð í
myndlist. Þótt hún máli ekki fjöll og
dali er hún innblásin af landslagi og
náttúru. Límmálverk hennar minna
á frostsprungið hjarn og önnur á
vetrar- eða vorstemningar. Ótal
listamenn eru að vinna með gamla
góða málverkið en fæstir beita því á
nýjan og ögrandi hátt. Harpa er leit-
andi og óhrædd að gera tilraunir og
það er spennandi að fylgjast með
hvað kann að koma út úr því.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2005/91 145
Haarpa Árnadóttir