Læknablaðið - 15.02.2005, Qupperneq 48

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LÆKNADAGAR
Vafasöm heimsmet hjá hóflausri þjóð
- Sigurbjörn Einarsson flutti hugvekju við upphaf Læknadaga og þingheimur hlustaði vel
Er Már Krístjánsson að
herma efiir Ragga Bjarna?
Margrét Aðalsteinsdóttir,
la mama grande Lœkna-
daganna, er yfir og allt um
kring i skipulagningu og
skráði á Lœknadaga sam-
tals um 500 manns sem eru
umtalsvert fleiri þátttakend-
ur en ífyrra.
Þröstur
Haraldsson
„Það er notalegt í meira lagi að vera kominn und-
ir svo margar læknishendur og flnna hvergi til. Það
er blessun að læknar skuli vera til en þó enn meiri
blessun að þurfa ekkert til þeirra að sækja.“ Þannig
hljómaði boðskapur öldungsins Sigurbjörns Einars-
sonar biskups á setningarhátíð Læknadaga. Þótt hann
sé komin nokkuð á tíræðisaldur, fæddur 1911, hefur
honum í engu farið aftur sem ræðumanni - enda með
um það bil 70 ára reynslu - og hann talaði í hartnær
þrjá stundarfjórðunga. Hugsanlega hefur einhver
þreyttur læknir dottað en flestir sátu og drukku í sig
spekina.
Biskup kom víða við en varð þó einkum tíðrætt
um skýrslu sem hann hafði lesið um „streitubundin
lífsstílsvandamáT*. Af henni dró hann ýmsan lærdóm
um sálarástand þjóðarinnar og nefndi meðal annars
að það væru „engan veginn ánægjulegar upplýsingar
að öllu leyti sem við fáum úr heimi samtímans, það á
við um þunglyndið og þunglyndislyfin og að íslensk
börn eigi Norðurlandamet í nolkun þeirra. Það bæt-
ir ekki úr að fullorðnir eru líka í fremstu röð meðal
frændþjóðanna í samskonar neyslu. Ætli við séum
ekki líka nokkuð framarlega í hófleysi á fleiri svið-
um,“ sagði hann.
Holdið er líka veikt: „Offita er orðin þjóðfélags-
legt vandamál, segir Morgunblaðið í leiðara um síð-
ustu áramót. Einhvern tíma hefði það þótt frétt að
íslendingar ættu við slíkt að stríða, svo margir sem
féllu úr ófeiti eins og komist var að orði áður fyrri....
En manneskjan er svo eftirlátssöm og ótrúlega hug-
ulsöm í því að búa sjálf til plágur handa sér,“ hélt hann
áfram og benti á að þótt meltingarfærin ættu auðvelt
nreð að skila því sem að þeim er rétt, ýmist upp eða
niður, þá ætti sálin erfið-
ara með það. Hún virtist
oft þola meira en kannski
væri það af því hún skilar
því ekki af sér og slík væri
ekki hollt.
Á undan ræðu herra
Sigurbjörns hafði Snorri
Ingimarsson læknir flutt
mikinn fróðleik um
ástand og horfur í heilsu,
hagsæld og hamingju ís-
lensku þjóðarinnar senr
hann og Arnór Víkings-
son formaður Fræðslu-
Lngdhert Sigurðsson út- nefndar ,ækna höföu tek.
skýrir eitthvað mikilvœgt. jð saman_ Arnór hefur {
Peir voru öflugir bakhjaríar Sigurbjörns Einarssonar við
upphaf Lœknadaga, forstjóri Landspítala ogforseti lækna-
deiidar Háskóla íslands.
mörg ár verið í forsvari fyrir nefndinni sem undirbýr
Læknadaga. Nú hyggst Arna Guðmundsdóttir taka
við keflinu af honum. Margt fróðlegt og athyglisvert
var sagt á Hótel Nordica þessa janúarviku eins og
vaninn er. Og að sjálfsögðu var dansað á Broadway í
lok vikunnar, að þessu sinni við undirleik Brimklóar.
Af því fer engum sögum hér utan að nrenn voru
nokkuð ánægðir með ballið. En það er engin frétt svo
við látum myndirnar tala og segja sína sögu um þá
stemmningu sem ríkti á Læknadögum. Þeir verða svo
aftur að ári...
Pessir herramenn fengu myndatexta að eigin vali:
„ Yfiríýst par".
188 Læknablaðið 2005/91