Læknablaðið - 15.12.2007, Side 39

U M R Æ Ð U
N Ý R
R O G FRÉTTIR
FORMAÐUR LÍ
[8

BmL/ |// /7 f
hvorki betur né verr eftir því hjá hverjum þeir
vinna. Öll læknisfræði getur staðið utan hins
opinbera. Það er sama hvar borið er niður.
Hjarta- og heilaskurðlækningar, öldrunarlækn-
ingar, bráðaþjónusta, hvað eina. Það er búið að
reikna út samkvæmt DRG kostnaðargreiningu
hvað tilteknar aðgerðir og læknisþjónusta kost-
ar á íslandi. Landspítalinn á að fara að vinna
samkvæmt þessu kerfi. Úr því að þessi greining
liggur fyrir þá þarf ríkið ekki að standa í rekstri.
Það getur einfaldlega samið við aðra um að veita
þessa þjónustu á þessu verði. Þannig hef ég selt
Tryggingastofnun ríkisins verk í 15 ár. Það er
reyndar ekkert sáluhjálparatriði fyrir mig að
koma í veg fyrir að ríkið reki ekki heilbrigðisþjón-
ustu. Ég held hins vegar að aðrir geri það miklu
betur og þó ég sé orðin formaður Læknafélags
íslands þá hef ég ekkert skipt um skoðun á því."
Telurðu aðþetta sé almenn skoðun meðal lækna?
„Ég held að hún sé mjög algeng en læknar
eru mjög ólíkur hópur innbyrðis og hagsmunir
þeirra eru ólíkir. Sumir eru launþegar á meðan
aðrir eru í eigin rekstri en það er líka staðreynd
að flestir læknar eru hvorutveggja en í mjög mis-
jöfnum hlutföllum. Landspítalinn er langstærsti
vinnuveitandi lækna á íslandi en þar vinna nærri
500 læknar og það má áætla að allt að helmingur
þeirra sé líka í hlutastarfi hjá sjálfum sér. f lækna-
félaginu eru á tíunda hundrað læknar og meira
en helmingur þeirra starfar hjá einum og sama
vinnuveitanda. Þetta setur auðvitað svip á stétt-
ina og mótar að talsverðu leyti starf félagsins. Hið
opinbera er um leið eini kaupandi læknisþjónustu
á íslandi. Einokunin birtist á tvennan hátt, annars
vegar í því að fjölmargir læknar geta ekki valið
um vinnustað því hið opinbera er eini vinnuveit-
andinn sem til greina kemur og hins vegar geta
sjúklingar heldur ekki valið um hvert þeir vilja
sækja þjónustuna. Þeir verða að þiggja hana af
þeim eina aðila sem býður hana. Þetta er einokun
af versta tagi."
Viltu sjá heilbrigðisþjónustu á sömu forsendum og
rekin er í Bandaríkjunum?
„Ég vil ekki sjá hana. Ég vil alls ekki mismuna
fólki eftir efnahag. Með sterku almannatrygg-
ingakerfi og skýrt skilgreindu DRG kerfi eiga ein-
staklingar að geta notið bestu mögulegu þjónustu
þó aðrir en ríkið sinni henni. Það er grundvall-
arhugsun mín."
Spítalar verða kvennavinnustaðir
Konum fer sífellt fjölgandi í læknastétt og nú þegar
eru konur í læknanámi fleiri en karlar. Hvernig sérðu
þessa þróun?
„Sumir hafa viðrað þá skoðun að eftir því sem
konum í læknastétt fjölgi aukist líkurnar á því að
þetta verði láglaunastétt. Ég sé það ekki gerast.
Ég hef engar haldbærar skýringar á því hvers
vegna konur sækja svo stíft í læknanám en það er
ljóst að það verður að taka tillit til þess við rekst-
ur sjúkrastofnana. í því nýja spítalaumhverfi sem
verið er að byggja upp verður að horfa á það með
augum kvenna og viðurkenna að spítalar verða
að mestu leyti kvennavinnustaðir."
Birna segir að lokum að það sé lífsstíll að vera
læknir og það hafi áhrif á allt líf viðkomandi.
„Það er ekki hægt að vera læknir hluta úr sól-
arhringnum. Maður er alltaf læknir hvar og hve-
nær sem er."
„Núverandi hús-
næði Læknafélagsins í
Hlíðasmára 8 í Kópavogi
er stórt og nýtist sérlega
illa. Ég hefhug á því að
kanna aðra hagkvæm-
ari kosti," segir Birna
Jónsdóttir. Öll efsta hæðin
í þessu húsi er í eigu
læknafélaganna.
LÆKNAblaðið 2007/93 851