Læknablaðið - 15.11.2009, Side 50

IUMRÆÐUR 0 G FRÉTTIR
ENDURHÆFING
Sólrún Óskarsdóttir
framkvæmdastjóri HL
stöðvarinnar.
Endurhæfing og þjálfun til betra lífs
I Víða í samfélaginu er unnið geysilega mikilvægt starf sem ekki
I fer hátt og sjaldan er vakin verðskulduð athygli á. í hverri viku
I stunda á fjórða hundrað manns endurhæfingu vegna hjarta- og
I lungnasjúkdóma í Hjarta- og lungnastöðinni í Hátúni 14 en HL-
I stöðin fagnar 20 ára starfsafmæli sínu á þessu ári og hefur þjálfað og
I endurhæft þúsundir íslendinga til nýs og betra lífs.
Hávar HL-stöðin er sjálfseignarstofnun sem Lands-
Sigurjónsson samtök hjartasjúklinga, Samband íslenskra berkla-
sjúklinga og Hjartavernd stofnuðu í Reykjavík
1989. Stjórn stöðvarinnar skipa fulltrúar stofn-
félaganna en stöðiner rekin sem sjálfseignarstofnun
og fær rekstrarfé frá ríkinu og einnig greiða þátt-
takendur æfingagjöld.
Sólrún H. Óskarsdóttir sjúkraþjálfari er
framkvæmdastjóri HL-stöðvarinnar og hún segir
að markmið starfseminnar hafi frá upphafi verið að
veita hjarta- og lungnasjúklingum endurhæfingu
í beinu framhaldi af sjúkrahúsvist og/eða
framhaldsendurhæfingu þar sem þátttakendum
gefst kostur á viðhaldsþjálfun í samræmi við
getu sína. Við HL-stöðina starfa 16 sjúkraþjálfarar
og fimm læknar og eru allir í hlutastarfi enda er
stöðin aðeins opin frá kl. 15-19 á virkum dögum.
„Auk þjálfunarinnar er veitt umfangsmikil
ráðgjafar- og upplýsingaþjónusta um hjarta- og
lungnasjúkdóma, svo og lifnaðarhætti, mataræði
og réttindi sjúklinga, svo það helsta sé nefnt,"
segir Sólrún og bætir því við að reglulega sé boðið
upp á fræðsluerindi um hið fjölmarga sem hjarta-
og lungnasjúklingar verða að hafa í huga til að
njóta sem bestra lífsgæða.
„Eitt hið mikilvægasta er að sjálfsögðu að hætta
að reykja og við bendum á fræðslu og aðstoð
við það. Einnig er fjallað reglulega um streitu og
mataræði, gildi þjálfunar, hvað má og hvað má
ekki enda þurfa flestir að breyta lífsstíl sínum
verulega ef árangur á að nást. Það er reyndar
merkilegt hvað flestum reynist það auðvelt þegar
á reynir, þó í fyrstu vaxi það mörgum í augun."
Þeir sem sækja endurhæfingu og þjálfun
í HL-stöðina hafa gengist undir hjarta- eða
kransæðaaðgerðir, fengið hjartaáfall eða eru
með kransæðaþrengsli eða aðra áhættuþætti
hjartasjúkdóma. Ertnfremur fólk með langvinna
lungnasjúkdóma eða sem er að ná sér eftir lungna-
aðgerðir. Sólrún segir þróunina hafa verið jákvæða
í þá átt að með árunum fækki þeim sem lent hafi
í mjög alvarlegum einkennum hjartasjúkdóma,
þar sem í æ fleiri tilfellum takist að grípa inn í
áður en sjúkdómurinn hefur gengið mjög langt.
„Flestir okkar skjólstæðingar hafa farið í blástur á
kransæðum og eiga góða möguleika að ná góðum
árangri með endurhæfingu."
Sólrún lýsir endurhæfingunni þannig að hún sé
„einstaklingsmiðuð hópþjálfun" þar sem líkams-
þjálfun, ráðgjöf og fræðsla eru meginþættirnir.
„Við byrjum alltaf á því að setja einstaklinginn
í þolpróf til að átta okkur á því hvernig ástand
hans er og hvernig haga eigi endurhæfingunni.
786 LÆKNAblaðið 2009/95