Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2004, Qupperneq 137

AUKIN VELTA í ÍSLENSKRI FRÆÐIHUGSUN
Á upplýsingasíðu er getið um frumútgáfuár en hvergi er titla á frummáli
að finna né útgefendur þeirra nema í þýðingunni á Sporum. Oþarflega
mikið er um innsláttarvillur, bæði í inngöngunum og þýðingunum sjálf-
um. I inngangi Ástráðs að Skrifað við núllpunkt, svo tekið sé eitt dæmi,
eru fimm villur af þessu tagi en hann spannar tuttugu síður (á síðu 14
vantar ,að‘, á síðu 16 segir að „skrift beri með sé[r] á síðu 24 vantar
orðabil, á síðu 28 segir: „og veitir gefur okkur ákveðna fylbngu" og á síðu
30 segir: „í tengslum okkur við hlutveruleikann“). Það er nokkuð undir
hælinn lagt hvernig gengið er frá hverri bók hvað varðar skrár og annað
ýtarefni. Ágætar nafnaskrár eru í Sögu kvikmyndalistarinnar og Tóma
rýminu. I þeim eru einnig ágætar ritaskrár þar sem bent er á ýtarefni.
Höfundatal er í Skrifað við núllpunkt en ekki í bókum Derridas, Metz og
Virilio. Engin bókanna er svo vel búin að hafa atriðisorðaskrá. Albr
þýðendumir, ef frá er talin Vera Júlíusdóttir, hafa athugasemdir og skýr-
ingar í neðan- eða aftanmálsgreinum við ýmislegt sem fram kemur í
textunum og er það vel. Það er þó engin spurning að hugtakaskrá með
skýringum myndi koma sér afar vel fyrir marga lesendur. I sumum
ritunum hefur verið skrifaður eftirmáli um þýðinguna þar sem vandinn
við að snúa textunum á íslensku er reifaður. Formlegan frágang ritanna
hefði mátt samræma svo að lesendur vissu að hverju þeir gengju.
Þrátt fyrir galla er ritröðin Þýðingar afar gott framlag til íslenskra
hugvísinda. Hún eykur veltuna í íslenskri fræðihugsun. En þó að í þess-
um fyrstu sex bókum fehst vissulega mikilvæg næring þá verður að halda
útgáfunni áfram. Það er bókstaflega nauðsynlegt að halda áfram þýð-
ingastarfi rétt eins og öðru rannsóknastarfi og raunar vandséð hvernig
annað á að þrífast án hins.
05