Þjóðlíf - 01.04.1989, Blaðsíða 26

SKÁK
og áhugafólk búið að fá nóg af skák í bili.
Spurningarnar eru margar, en þá ályktun
verður að draga af þessu öllu að lítið tjói að
efna hér til móta nema gert sé með pompi og
prakt; stórmennum boðið og ekki horft í
kostnað.
Tilgangur mótshaldara, Skáksambands ís-
lands — sem nefndi mótið í höfuðið á skaf-
miðahappdrættinu, sem enn hefur fært skák-
mönnum og handboltamönnum fátt annað
en fyrirhöfn og áhyggjur— var sá helstur að
gefa nokkrum piltum af kynslóð upprenn-
andi stórmeistara tækifæri á að öðlast dýr-
mæta reynslu og ná áföngum að alþjóðlegum
titlum. Slík mót má hins vegar hafa allmiklu
veikari og ódýrari. Fjarkamótið var nefni-
lega mjög öflugt mót, þótt þar væri enginn
Kasparov og enginn Tal. Með þrjá íslenska
stórmeistara meðal keppenda, auk þriggja
erlendra, grunaði engan að verið væri að
efna til mesta leynimóts íslandssögunnar.
Má nefna til samanburðar að slíkt mót teldist
til stórviðburða í skáklífi nágrannalandanna
ef þar væri haldið.
Sprækur þrátt fyrir allt
Sigurinn á þessu merkilega móti féll í skaut
elsta keppandans, Júrí Balasjov frá Moskvu,
sem stendur nú á fertugu. Júrí átti sér eitt
sinn glæsilega framtíð á skáksviðinu, en
flestir ætla að hún sé löngu liðin. Hann hefur
skort úthald og staðfestu til að halda sér í
hópi ofurmeistara, reyndar ekki verið sér-
lega heilsuhraustur. Illar tungur herma og að
hann hafi gengið vegi Bakkusar meira en
skákgyðjunni Gaissu er þóknanlegt.
Þótt árangur hans á mótinu hafi verið öld-
ungis frábær, verður tæplega sagt að Júrí beri
máltækinu „allt er fertugum fært“ gott vitni
við fyrstu sýn. Maðurinn er dauflegur og
þreytulegur með afbrigðum og skar sig mjög
úr hópi annarra keppenda í allri framgöngu.
Skákmönnum nútímans er að jafnaði
ákaflega annt um líkamlega heilsu sína og
atgervi og yfirleitt ekki svo merktir af lífsins
raun um fertugt sem Balasjov. Taflmennska
hans leiftraði heldur ekki af ferskleika, en
hann tefldi af skynsemi og greip svikalaust
þau tækifæri sem hann fékk. Að hann hafi
haft dálitla heppni með sér er ekki í frásögur
færandi; menn vinna ekki mót án þess.
Fyrir síðustu umferð hafði Balasjov hálfan
vinning umfram þá Helga Ólafsson og Mar-
geir Pétursson sem báðir tefldu þarna sitt
besta mót um nokkurn tíma. Helgi mátti
sætta sig við jafntefli gegn Hannesi Hlífari,
meðan Margeir sem öðrum fremur kann að
bíta á jaxlinn þegar á ríður, tefldi sína bestu
skák á mótinu.
Margeir Pétursson — Karl Þorsteins
Grunfeld-vörn
1. d4 Rf6 2. c4 g6 3. Rc3 d5 4. cxd5 exd5 5. e4
Rxc3 6. bxc3 Bg7 7. Be3 c5 8. Dd2 Da5 9.
Rf3 Rc6 10. Hbl a6 11. Hcl f5 12. d5 fxe5 13.
Rg5 Re5 14. Rxe4 0-0 15. Be2 b6 16. 0-0 Bf5
17. Rg3 Bd718. Hfel Hae819. h4 Da4 20. c4
e6 21. d6 Rc6 22. h5 Rd4 23. hxg6 hxg6 24.
Bh6 Hf7
25. Dg5! Dxa2 26. Dxg6 27. Kh2 Db2 28.
Bd3 Kf8 29. Dh7 Rf3+ 30. gxf3 Bxh6 31.
Dxh6+ Kg8 32. Re2 1-0
Greinilegt var að Balasjov fylgdist vel með
þessari skák. Hún byggði upp trausta stöðu
gegn norska ameríkananum Tisdall og virt-
ist, þótt hann væri þreytulegur til augnanna
sem endranær, ekki hafa mikið fyrir því að
hrista snarpa sókn fram úr erminni þegar
hann sá að hverju stefndi. Hann lagði Tisdall
og hélt efsta sætinu óskiptu. Huldumótinu
lauk með sigri fámálasta og hæglátasta
keppandans.
Áskell Örn Kárason
TABAC ORIGINAL
Sígildur ilmur
fyrir alla herra alstaðar...
Fjarkamótið. Haldið í Reykjavík 14-.28. febrúar 1989 1. Balasjov (Sovétr.) 9.5
2. Margeir Pétursson 9
3. Helgi Ólafsson 8.5
4. Jón L. Árnason 8
Eingorn (Sovétr.) 8
6. Karl Þorsteins 6.5
Þröstur Þórhallsson 6.5
Tisdall (Noregi) 6.5
9. Hannes H. Stefánsson 6
Watson (Englandi) 6
11. Hodgson (Englandi) 5.5
12. Sigurður D. Sigfússon 5
13. Björgvin Jónsson 3
Sævar Bjarnason 3
26