Þjóðlíf - 01.09.1990, Qupperneq 46

UMSJÓN: GUNNAR H:. ARSÆLSSON
Vaya Con Dios: Night Owl
Fortíðarfíkn
Það er svolítið skrýtin saga
hvernig þetta gamaldags band
byrjaði. Það var þannig að vin-
ur söngkonunnar Dani Klein
og kontrabassaleikarans Dirk
Schouf var að opna fataversl-
un í Brussel og bað þau um að
spila við opnun hennar. Þau
gerðu það og spiluðu eingöngu
gamla slagara.
Síðan eru liðin fjögur ár og
tvær plötur; „Náttuglan“ er
önnur í röðinni. Og á meðan
gerð hennar stóð bættist einn
meðlimur við dúettinn, Jean
Michel Gielen píanóleikari. A
plötunni ræður fortíðarfíknin
ríkjum og við hlustun hennar
læðist að manni sú tilfinning
að ártalið sé nær 1940 en 1990.
Mér finnst söngurinn á stund-
um líkur söng Edith Piaf og er
það allt í fína lagi.
„Vaya Con Dios“ eru undir
áhrifum frá klassískum tón-
listarstefnum, jassi, blús, sál-
tónlist og jafnvel sígaunatón-
list. En þessa plötu getur mað-
ur ekki sett á hvenær sem er,
en mér dettur í hug að hún fari
helv... vel saman við rauðvín
og osta.
HLJÓMPLÖTUR
Elvis, Guð og við hin
Prefab Sprout: Jordan: The Comeback
Ennþá eru menn að velta því
fyrir sér hvað hafi orðið um
„Kónginn“, Elvis, hvort hann
sé dauður, lifandi, hér á jörð-
inni, á Mars og þar fram eftir
götunum. Einn þeirra er skoti
að nafni Paddy McAloon og
leiðir bestu poppsveit sem
Skotland hefur getið af sér til
þessa dags að mínu mati,
„Prefab Sproul“. í titillaginu
gerir Paddy, sem semur öll nít-
ján lög og texta plötunnar, ráð
fyrir því að Elvis sé á lífi í Las
Vegas og bíði eftir réttu lagi til
þess að snúa aftur. Og það eru
meiri amerísk áhrif á plötunni,
rétt eins og á síðustu plötu P. S,
„From Langley Park to
Memphis“. í lögunum „Jesse
James Symphonyt‘/„Jesse Ja-
mes Bolero“, er t.d. fjallað um
lífsferil þess fræga ameríska
útlaga.
Reyndar leita þessi þrjú lög
mjög stíft undir geislann, en
perlurnar eru fleiri, s.s. „One
of the Broken,“ þar sem Paddy
er hvorki meira né minna en
Guð sjálfur, og rifjar upp þá
tíma þegar lítið mál var að ná
sambandi við hann; „All the
World loves Lovers“ sem er
ljúfsár ballaða og „Scarlet
NightJ', sennilega næsti
smellur plötunnar. I textanum
kemur meðal annars áin Jórd-
an fyrir, en hún ásamt nafni
hljómsveitar Elvis sáluga (?),
„The Jordanaires“, eru víst
aðalástæður fyrir nafngift plöt-
unnar.
Textana skreyta Paddy
McAloon (gítar og aðalsöng-
ur), bróðir hans, Martin
(bassi), Wendy Smith (söng-
ur) og Neil Conti (trommur)
með fjölbreyttri dægurtónlist;
poppi, samba, ballöðum, sál-
tónlist svo eitthvað sé nefnt.
Allt er þetta gert að þéttum
pakka með dyggri aðstoð upp-
tökustjórans sem heitir
Thomas Dolby. Allt heyrist
mér þetta hafa gengið prýði-
lega upp, því ég stend á því
fastar en fótunum að hér sé
komin besta plata Prefab
Sprout, tónaveisla í öllum
regnbogans litum og blæbrigð-
um.
Talk Talk: Natural History; The Very Best of Talk Talk
Saga hljómsveitar
Breska hljómsveitin Talk
Talk hefur í gegnum tíðina
verið ein af mínum uppáhalds-
sveitum. Þrátt fyrir að hljóm-
sveitin hafi starfað saman í
fjölda ára hefur hún aðeins gef-
ið út fjórar plötur. En þær eru
hver annari ólíkari, og betri.
Á þessari safnskífu er farið í
gegnum þróunarferil hljóm-
sveitarinnar, og það er engin
spurning þegar Talk Talk á í
hlut, merkið tryggir gæðin.
Hér er einstaklega góð
heimild um það hvernig
hljómsveitin hefur þróað stíl
sinn í gegnum árin. Platan er
nauðsynleg öllum aðdáendum
framsækinnar popptónlistar,
rétt eins og Laxness er í bóka-
hillum bókmenntaspekúlanta.
46 ÞJÓÐLÍF