Listin að lifa - 01.10.2002, Blaðsíða 28

Listin að lifa - 01.10.2002, Blaðsíða 28
Gauja og Erlendur við burstabæinn sinn, geymsluna fyrir garð- áhöldin. -- zz^s R - Æ iP Gauja í Gaujulundi Rætt vib Gubfinnu Kjartaníu Ólafsdóttur „Þú verbur ab sjá Gaujulund," var sagt vib mig eins og alla ferbamenn sem sækja Vestmannaeyjar heim. Og andstæburnar eru ógleymanlegar; lundur meb litfögrum blómum, grænum litatónum í trjám og grasi - og svart hrauniö í kring. Fyrsta haustlægöin hafbi bariö trjágróöur deginum ábur og vindstyrkur á Stórhöfba náb sér vel upp. Eldri maöur var ab þvo seltuna af trjálaufunum sem voru vindbarin og krumpub. Þetta var Erlend- ur Stefánsson, eiginmabur Gauju. Að berjast við saerok og sjávarseltu er mjög erfitt, hvað þá vikurfok! Ótrúleg þolinmæðisvinna liggur á bak við grænu lautina í hrauninu. Sýnir að mannfólkið gefst ekki upp fyrir nátt- úruöflunum. Ef eldra fólk eins og Gauja 79 ára og Erlendur 82 ára, geta gert þetta, hvað þá með yngra fólk? Gaujulundur vekur aðdáun og for- vitni. Hver er þessi kona? Hvers vegna lagði hún á sig þetta erfiði á efri árum - að skapa blómagarð í úfnu eld- hrauni, þar sem áður var ekki sting- andi strá? Gauja, eins og allir kalla hana í Vest- mannaeyjum, á merkilega lífssögu. „Ég er fædd í Fagradal í Mýrdalnum,” segir hún. „Ég var 27 ára, þegar fyrri maðurinn minn, Ingi Gunnar Stefáns- son, dó frá mér, ársgamalli dóttur og ófæddum syni. Fjórtán árum síðar giftist ég bróður hans, Erlendi. Við eignuðumst þrjá syni á sextán og hálf- um mánuði. Tveir þeirra fæddust sam- tímis og uppfylltu þann óskadraum minn - að eignast tvíbura sem væru spegilmynd hvors annars. Eg ætlaði alltaf að búa í Vík. Fannst ég svo hræðilega innilokuð hérna, eins og á smáskeri. Horfði alltaf á bílana hendast austur með fjöllunum. Mýrdalurinn er mér svo kær. I Fagradal ól ég upp elstu börnin hjá foreldrum mínum til 12 og 14 ára aldurs. En allt breyttist eftir gos - og þegar ég missti annan tvíburann minn. Hann hneig örendur niður á gamla- ársdag árið 2000, aðeins 38 ára. Ég gleymi aldrei hvað við fengum mikla samúð og samhug frá fólkinu hérna. í Eyjum er svo einstaklega gott fólk. Vináttuna og hlýjuna fundum við aldrei betur en þá og getum aldrei nógsamlega þakkað.” Gauja fór fyrst til Eyja 1944 í fisk- vinnu. Þremur árum síðar fór hún að vinna á sjúkrahúsinu og kynntist þar fyrri manni sínum sem hún missir eftir þriggja ára kynni. „Ég segi stundum að ég hafi gert það fyrir dóttur mína að giftast Érlendi bróður hans. Hún saknaði þess svo að eiga ekki pabba. „Viltu giftast honum Ella frænda,” sagði hún oft, en ég vil ekki meina að það ráðið úrslitum,” segir Gauja og horfir ástúðlega á Ella sinn. „Ég flyt 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Listin að lifa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Listin að lifa
https://timarit.is/publication/1106

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.