Frjáls verslun - 01.10.2008, Blaðsíða 38

F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 0 8 39
Ólafur Ó. Guðmundsson
yfirlæknir:
með ríka rétt-
lætiskennd
Ólafur Ó. Guðmundsson, yfirlæknir hjá
Barna og unglingageðdeild Landspítalans,
er æskufélagi Björns en þeir kynntust
við upphaf barnaskóla í Kópavogi. „við
Bjössi erum æskuvinir og sú vinátta
hefur auðveldlega staðið af sér mismun-
andi nám og langdvalir erlendis. Bjössi
gat verið uppátækjasamur og stríðinn
á en á frekar góðlátlegan hátt. Hann
hefur alltaf átt auðvelt með að kynnast
og umgangast fólk enda bæði opinn
og einlægur í því sem hann er að gera.
Á tímabili bárum við saman út Tímann
og Þjóðviljann og Bjössi kom okkur
í samband við lakkrísgerð og gerður
var samningur um skipti á blöðum og
lakkrís. Enduðum við blaðburðinn svo
inni í Citroen-bragga að hakka í okkur
lakkrís en pabbi hans var með umboðið
fyrir þá merkilegu bíla. Á tímabili vorum
við með ljósmyndadellu og voru myndir
seldar til Kópavogsblaðsins og jafnvel
Morgunblaðsins. Á unglingsárunum var
Bjössi mjög pólitískur, gælt var við anark-
isma og pönk og málin hugsuð svo „glo-
balt,“ að ekki var alltaf auðvelt að fylgja
honum. Á þeim árum fórum við fjórir vinir
í mánaðar lestarferð um Evrópu þvera og
endilanga þar sem ævintýramennskan
réð för, enda áttum við litla peninga en
nóg af hugviti og þar lá hann ekki á liði
sínu þegar við þurftum að bjarga okkur
við mismunandi aðstæður. Rauða þræð-
inum hjá Bjössa myndi ég helst lýsa með
ríkri réttlætiskennd, í samblandi við drift
og framkvæmdasemi.“
Þorsteinn Tómasson,
skrifstofustjóri í sjávarútvegs-
og landbúnaðarráðuneyti:
afar frjór og
framtakssamur
Þorsteinn Tómasson, skrifstofustjóri í
sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytinu
og stjórnarformaðurinn hjá ORF, kynntist
Birni þegar hann kom úr námi til líftækni-
rannsókna hér á landi. „Ég var forstjóri
Rannsóknarstofnunar landbúnaðarins á
þeim tíma og stofnunin gerðist stærsti
hluthafinn í ORF þegar það var stofnað.
Björn er eins og allir frumkvöðlarnir sem
standa að fyrirtækinu einstaklega vand-
aður og góður maður. Hann er farsæll og
honum er lagið að efla góðan starfsanda
í fyrirtækinu. Hann er afar frjór í hugsun,
framtakssamur og býr yfir eiginleikum
sem koma sér vel þegar ætlunin er að
þróa flókin fræði yfir í sjálfbært fyrirtæki
á markaði. Björn er vakandi fyrir öllum
möguleikum í stöðunni enda fyrirtækið
í mikilli þróun. Eins og allir sem standa
að Orfinu vinnu Björn mjög mikið og jafn-
vel svo mikið að stundum hefur maður
áhyggjur af því. Það er feikilega mikil og
löng törn að koma hugmynd í vísinda- og
rannsóknastarfi í rekstur sem ber sig og
ekki öllum lagið að gera það. Eitt af því
sem einkennir starfsemina er hversu létt
er yfir öllum og mikil gleði í starfi og ekki
annað hægt en að dást að því sem hér
er að gerast.“
Birna Björnsdóttir,
verkefnastjóri hjá
Háskóla Íslands:
með plómutré
í garðinum
Birna Björnsdóttir, verkefnastjóri hjá
Háskólanum í Reykjavík, kynntist Birni
skömmu eftir að hann kom heim frá
Kanada og þau sátu saman í stjórn
Skautafélags Reykjavíkur. Þorsteinn sonur
Björns stundar íshokkí af miklum krafti
og Björn er mjög duglegur að sækja leiki
og virkur í að fylgjast með íþróttaiðkun
sonar síns. Björn er gríðarlega nákvæmur
maður og lærir allt til hlítar sem hann
sökkvir sér ofan í. Hann hafði kynnt sér
íshokkí í Kanada og er vel að sér um
erlenda leikmenn, leikjareglur og leik-
kerfi. Hann er því hafsjór af fróðleik um
íþróttina. Eins og Björn er klár er hann
ótrúlega lítill tækjamaður og hálfgerður
klaufi þegar kemur að tölvum. Hann slær
til dæmis allt inn með tveimur fingrum og
er stundum gert grín að honum fyrir það
– en hann svarar á móti að fólk eigi ekki
að skrifa hraðar en það hugsar. Hann er
líka mikill klaufi þegar kemur að notkun
gsm-síma og ég efast um að hann kunni
að senda sms, enda svarar hann öllum
slíkum með símtali. Björn hefur ríkan
áhuga á garðyrkju og á mjög fallegan
garð þar sem hann leggur áherslu á að
viða að sér plöntum sem eru á einhvern
hátt sérstakar og sinnir þeim vel. Hann er
til dæmis með plómutré í garðinum sem
gaf af sér sextíu plómur í sumar, eins og
það væri í garði við Miðjarðarhafið.
SAGT UM BjÖRn ÖRvAR: