Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1958, Blaðsíða 27

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1958, Blaðsíða 27
HVERNIG ÞAÐ BYRJAÐI stofna sem sýkja hið græna tré arí- anna. Eftir skipun frá honum eru tug- þúsundir manna teknar af lífi og brenndar í ofnum, refsingar og pvnd- ingar viðhafðar við hvert tilefni sem gefst. Þó liann í eðli sínu væri víkingur sem naut þess að berjast og var hug- rakkur í lífshættum og kunni bezt við sig á vígvelli gerði hann sér enga rellu út af hinum miður riddaralegu störf- um við útrýmingu vopnlauss og varn- arlauss fólks. Hann fann meira að segja til hefndargleði þegar hann var að láta kvelja menntaða gyðinga sem aldrei höfðu tekið sér vopn í hönd; hann var að launa æskufélögum sín- um meðferðina á sér. Smátt og smátt fer líf hans í þessu hertekna landi að færast í hversdags- legt horf vegna nákvæmrar skipulagn- ingar og hann fær við og við orlof og getur farið heim til konu sinnar og notið lífsins fjarri hinum skuggalegu skyldustörfum og látið ljóma sinn falla á fólkið sem bíður þess heima að hinir vösku hermenn hreinsi til í hin- um spillta heimi og búi því þar stað sem það kann að óska að setjast að i hinu stækkaða þýzka ríki. I heimkomum sínum fær hann sannanir fyrir því að kona hans er fyrirmynd allra eiginkvenna. Hún dekrar við stríðsmanninn sem kemur heim eftir að hafa drepið óvininn, hælir honum fyrir hetjudáðir og telur honum trú um að hann eigi enn meiri upphefð í vændum, býr honum al- gleymi í dýrindisveizlum með áhrifa- ríku og fjörugu fólki. Hjónin eiga fáar tómstundir saman enda er hann farinn að verða óvanur einkalífi. Hann hreyfist mestmegnis fyrir opn- um tjöldum. Um líf hennar í fjarveru hans veit hann lítið, því engin á það á hættu að hera kviksögur í eyru hátt- setts mikilmennis þegar ávinningur er ósennilegur. Og sagan heldur áfram að skapast. ISTýir landvinningar, sigrar yfir tröll- auknum herjum Ráðstjórnarrikjanna og útlit fyrir að hinum sauðþráu bret- um fari að skiljast að þeir séu sigrað- ir. Bandaríkjamennirnir, sem foring- inn með einu orði hefur gert hlægi- lega, munu aldrei geta neitt, staðnir að monti sínu frammi fyrir öllum lýð- um, lúbarðir af hinum litlu gulu her- mönnum Japans sem hafa tekið sér foringjann til fyrirmyndar. Svona líður tíminn og fer að verða einræmislegur. Herforinginn Her- mann Kreittner hefur ekki um mikið annað að hugsa en halda í skefjum með hörðum refsingum herteknu fólki og útrýma gyðingum. En svo sem oft áður hefur viljað til í sögu þessa mannkyns dregur upp bliku í austri, og það líður ekki á löngu áður en hún er orðin að felli- byl. Hamingjuhjólið hefur snúizt við Stalínsgarð, nú rennur það hratt vest- ur á bóginn. í annað sinn rekur rúss- inn „ósigrandi" hersveitir út úr landi 201
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.