Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1958, Blaðsíða 29

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1958, Blaðsíða 29
HVERNIG ÞAÐ BYRJAÐI er látinn bíða eftir framkvæmd dóms- ins, einangraður. Eigur hans voru gerðar upptækar með dóminum, hann var ekkert annað en öreigi sem beið þess að frá honum yrði tekið hið eina sem hann gat kallað sitt: lífið. 10. En þá gerist það undur að dómin- um er breytt í tuttugu ára fangelsi. Hann veit ekki hvaða öfl standa að baki þessarar breytingar, en hann er ekki lengur einangraður og hinir nýju samfangar hans, sem allt virðast vita, segja honum að ýmsar leiðir liggi út úr þessu fangelsi ef rétt er að farið. Hann setur sig í samband við verj- anda sinn, lögfræðing sem flotið hef- ur ofan á flóðinu og komið vel árum sínum fyrir borð í hinum nýja straumi er fer yfir föðurland hans. Hann fær það hlutverk að hafa upp á konu Hermanns, sem hvorki hefur lát- ið sjá sig eða heyra til sín síðan ógæf- an skall yfir. En Hermann lifir í þeirri trú að hún sé á lífi, og engri mann- eskju treystir hann nema henni einni til að gera kraftaverk. Það tekst líka að hafa upp á henni. Ekki virðist það hafa haft nein áhrif á gengi hennar að eigur hans voru gerðar upptækar, hún lifir ríkmann- legu lífi. Lögfræðingurinn færir hon- um þær fréttir að hún sé ófáanleg að koma á hans fund og vilji fá skilnað. Hann er gramur þessari ómannúðlegu konu og verður því undrandi þegar Hermann biður hann að koma til hennar formlegu samþykki sínu um skilnað. Honum fannst ekki nema mátulegt að Hermann reyndi að leggja stein í götu hennar í þessu máli ef hægt væri. En hann þekkti ekki þessa konu eins og maður hennar gerði sem var sannfærður um að und- ir þessum boðum lægju djúphugsuð ráð. Hún hafði bjargað honum einu- sinni áður og mundi ætla að gera það nú. Og ef henni tækist það ekki var enginn þess megnugur. Hvað sem þessu trausti leið gerðist sá atburður að honum var sleppt úr fangelsinu þegar hann var búinn að sitja þar tæp þrjú ár. 11. Hann hafði nú öðlazt frelsi aftur, en umheimurinn var allbreyttur. Horfin voru völd hans og ríkidæmi, kona og vinir og þriðja ríkið hrunið í rúst. Hann vissi ekki hvernig hann átti að fara að því að ná fótfestu í þessu nýja lífi sem hann hataði. Alstaðar var upplausn og útlendir menn ráðs- mennskuðust með málefni Þýzka- lands, en fólk samlagaðist undrafljótt hernámsmönnunum og hinum nýju lífsaðferðum, undi því vel og auðgað- ist sumt ótrúlega mikið á furðulega stuttum tíma. Hann hitti nokkra af fyrrverandi félögum sínum úr for- ingjaliði hersins. Hann bjóst við sömu gremjunni og fyrirlitningunni 203
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.