Tímarit Máls og menningar - 01.12.1962, Page 116

DAGUR SIGURÐARSON
Tvær stuttar sögur
Hitabylgja í Hljómskálagarðinum
HVAR hef ég séð þennan bláa lit á pilsinu þínu, elskan?
Ég æSi fram og aftur um kumbalda minnínganna, grandskoSa hvern
krók og kima, opna hvern skáp og hvert skatthol, fer niSurí kjallara meS kerti,
príla uppá háaloft.
Jú, þaS var í júlí í fyrra. ÞaS var hitabylgja í HljómskálagarSinum, og
himinninn var svona blár. Blámi hans speglaSist í augum þér, og þau urSu
svona blá.
ViS höfSum fariS úr spjörunum og lágum saman í grasinu. Svitalykt okkar
blandaSist grasilminum, og viS sáum svarta svani synda á tjöminni. ViS lág-
um þannig leingi og feingum aS vera í friSi þvíaS borgararnir þorSu ekki
inni garSinn. Þeir voru hræddir viS gríSarstórt ljón sem lá skammt frá okkur
og sleikti sólskiniS.
Þetta var allra vinalegasta karlljón. ViS fórum til hans og klöppuSum hon-
um, klóruSum honum bakviS eyrun. Hann var gæfur og viS hölluSum okkur
góSa stund uppaS makkanum á honum.
Jónas Hallgrímsson steig holdi klæddur og mennskur onaf stalli sínum, rabb-
aSi viS okkur um daginn og veginn, blessaSi veSriS og bölvaSi viSreisninni,
gaf okkur þrjár morgunfrúr aS skilnaSi. Tvær þeirra festi ég í hár þitt, þá
þriSju í halabrúskinn á Ljónsa.
Svo klæddum viS okkur og stigum á bak Ljónsa. Þú sast fyrir framan og
hélst um háls mér. Ég tók utanum þig og hélt mér í faxiS. Ljónsi lötraSi meS
okkur lestargánginn gegnum miSbæinn sem varS mannauSur á augabragSi.
í Örfirisey fórum viS af baki og kvöddum Ljónsa meS kossi. Hann lagSi í
álinn og synti suSurtil Afríku meS sperrt skott.
Manstu ekki eftir þessu, elskan? Þú horfir niSurí kjöltu þér og kannast ekki
viS litinn. HeldurSu kannski aS mig hafi dreymt þetta? Kysstu mig og vittu
hvort þaS rifjast ekki upp.
386