Tímarit Máls og menningar - 01.12.1969, Blaðsíða 80

Tímarit Máls og menningar
varðandi ljóðahókina Jórvík hve þau vísa hvert til annars með þeim stefjum
er fyrir koma í þeim: gluggi, flótti.
í Lángmetti á kaldadal yrkir Þorsteinn um gildi og mikilvægi listarinnar.
Ljóðið ,„Meðan þið sofið“ hefst á þessum orðum:
í kvöld
sótti ég gígjur mínar og ölfaung
og ljós bar ég inní hug9kot ykkar;
Hér hefir áherslan snúist frá fortíðinni til nútímans, og undir niðri vakir
í ljóðinu hvatning, þótt orðalagi sé sem fyrr stiUt í hóf:
En ykkur sækir svefn og söknuður
eftir hið foma rökkur
og ég mun bera út kyndlana
og lægja streingleikinn
svo þið sofnið —
þess get ég iíka unnt ykkur.
En listin er máttugari en svo að áhrifum hennar linni við þetta. í næsta er-
indi beitir skáldið ögun sinni og hversdagslegu orðalagi til hins ítrasta til að
draga úr mikillæti yfirborðsins, en styrkja það sem undir býr:
Segjum svo að þið bafið unnið til bvíldar;
en meðan þið sofið
gisti ég aðra staði —
maður nefnir aldrei allt í kvæðum
— síðasta Ijóðlínan er í senn úrdráttur og grunkveikja þess að eitthvað
meira búi undir. Loks kemur hálfgerð spurn sem þó er eins og áleitin fuU-
yrðing: , . ...
og hver veit iika
nema ykkur dreymi þángað nauðuga viljuga.
Svo mikið er gildi listarinnar að jafnvel í svefni færir hún okkur drauma og
leiðir hugsanir okkar. Sé þessi „svefn“ síðan túlkaður sem liður mynd-
hvarfa og „draumamir“ einnig, fær ljóðið víðara merkingarsvið og almenn-
ara inntak.
í þessari sömu bók Lángnœtti á kaldadal er í fyrsta kaflanum ljóð sem
gefur til kynna kjamann í hugmyndum Þorsteins frá Hamri um kveðskap
sinn:
í hugskoti mínu djúpt
leynist þú og læzt sofa
302