Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1977, Blaðsíða 61

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1977, Blaðsíða 61
Lýst er eftir Pétri Péturssyni verkamanni kemur fram í upphafi sambúðar þeirra þar sem hún mætir alvarlegum hugsunum Péturs með tæpitungu. — Osköp ertu þungbúinn, elskan. Hvað ertu að hugsa? Ertu orðinn leiður á litlu kerlingunni þinni? Hún sezt á kné honum og gerir gælur við hár hans og andlit og talar tæpitungu. Kannski ætti hann að segja henni hvað hann hugsar. En það er ekki auðvelt að ræða þær hugsanir við konu, sem situr í knjám manns, gerir gælur og talar tæpitungu. (166) Hér er Lilja ekki eins og henni er eiginlegt heldur er hún að leika hlut- verk eins og í ljós kemur seinna þegar hún lítur yfir farinn veg og hugsar um þögnina sem lagðist yfir sambúðina eftir að hún var hætt að „reyna — að bulla —“ (bls. 184). — Það viðhorf til kvenna sem Sveinn, vinur Pémrs, birtir þegar hann segir að Lilja hafi „hlustað svo fallega, eins og góðum og siðlátum konum ber að gera“ (bls. 138), gefur hugmynd um þá andlegu kúgun sem Lilja hefur búið við. Þá gloprast upp úr henni að henni hefur fundist sér misboðið í kynlífi þeirra Pémrs. — og svo var ég nógu góð — í rúminu — þegjandi eins og — hver hlutur til síns — brúks — (184) Þannig er sambandsleysinu í kynferðismálum lýst sem hluta hinnar al- mennu firringar. — Frá sjónarhóli Lilju sem byggði tilveru sína algjörlega á karlmanninum er það Pémr sem hefur svikið. Hún gerir sér ekki grein fyrir mótandi áhrifum samfélagsins. Það kemur fram við brottför Péturs af heimilinu að það hafi ekki verið óvanalegt að kona hans svæfi þegar hann færi í vinnuna þannig að þau sæjust ekki á morgnana. Seinna segir Lilja frá hvað þau gerðu kvöldið fyrir hvarf Péturs en það var það sama og þau gerðu venjulega, hann hlustaði á útvarpið og hún var að lesa sögu. Persónuleg samskipti þeirra voru auðsjáanlega ekki mikil. — Þegar Helga, eldri dóttirin, frétt- ir hvarf pabba síns reynir hún að muna hvenær hún sá hann síðast en getur það ekki. — Og Kidda segir við Andra, frænda sinn: — Ég talaði aldrei við pabba. Hann er — var — aldrei heima nema á kvöldin. Og þá er ég að lesa. Eða ég fer út. (124) 171
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.