Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1977, Side 52

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1977, Side 52
Tímarit Máls og menningar ur hafa veriS að nota hann, siga honum. Verkfallsverðir taka á móti bændunum en höfðingjarnir koma hvergi nærri átökunum. Við þennan atburð verður pabba ljósara en áður að hann á ekki samleið með auð- valdinu. Hitt sér hann ekki að bændur og verkalýður gætu sameinaðir boðið auðvaldinu birginn. Hann leitar ekki eftir samstöðu við verka- menn. Þegar Pétur stálpast tvístígur hann í afstöðunni til sósíalismans. Gegn- um Hörð, móðurbróður sinn í kaupstaðnum, kynnist hann hugmyndum um byltingu öreiga og stéttlaust þjóðfélag. Hörður er eldheitur hugsjóna- maður og skilur stéttarstöðu sína sem öreigi. Þess vegna vill hann hvorki sækja um sveitarstyrk né setjast á jörð föður síns þar sem lífs- baráttan yrði talsvert auðveldari. Að lifa lífi öreigans er liður í baráttu hans gegn þeirri fölsku sjálfsvitund sem lágstéttirnar geta ekki varist ef þær ánetjast leikreglum ríkjandi skipulags. Pétur verður fyrir sterk- um áhrifum frá Herði, hann sér „breytingarþörf sköpunarverksins“ í kaup- staðnum og finnur hana í eigin aðstæðum. Þess vegna vill hann greiða götur byltingarinnar með Herði og félögum hans og... ... skapa nýjan heim, þar sem mannlegt réttlæti ríkir. Hjálpa þeim til að umbylta sköpunarverkinu og byggja nýja veröld úr óskapnaðinum. (100) Á hinn bóginn er Pétur sonur föður síns, sjálfseignarbóndans, sem er illa við höfðingjana en verr við bolsana af því að þeir eru á móti einka- eignarréttinum og það er sagt að þeir vilji taka jörðina, það eina sem gerir mönnum kleift að standa uppréttir frammi fyrir höfðingjunum. Sjálfur finnur Pétur til náinna tengsla við sveitina sína þar sem allt er á sínum stað, fjöllin, áin og mamma hans. Og það sem mest er um vert, Pétur er þar sjálfur á sínum stað. Og hann finnur að hér á hann heima og er feginn að allt er á vísum stað. (103) í þessum heimi Péturs, sveitinni, eru meiri háttar breytingar ekki aðkall- andi. Og sköpun nýrrar veraldar er ekki eins aðkallandi, getur enn dokað við um stund. (104) 162
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.