Tímarit Máls og menningar - 01.04.1984, Page 32

Tímarit Máls og menningar
Lossaði á keiini
tú lærdi til frisor
okkara nætur vóru spennandi
vóru bygningar
vit lukkulig gingu í.
Kærleikin fylti alt rúmið
tronga loftskamarið spentist út.
Men í rúsinum
gloymdu vit vinirnar
fyri teirra vindeygu
hingu fyridrignar gardinur
gloymdu
at eisini vinskapur krevur rokt
at fyri at liva saman
má man liva fyri felagsskapin
at oll stættin
bert leigar íbúðir í bygninginum.
I vikubloðum og oli
bliknaðu okkara andlit
tigandi krupu vit á tronga loftskamarinum.
/. ../
Eri liðugur at syrgja
veit
at kærleikin í dag
hevur sítt mark sína tíð
er eitt gjósandi njótilsi ein skríggjandi vora
og tá skotið er av
motast vit skirvin kold og nakin
motast tveir tíðarinnar neyðtiknu skapningar
tro tré; karga ógjafmilda; neydtiknu nauðguðu; treiskir þrjóskir; móra fen; al skúr;
mosn þvættingur; ælabogi regnbogi; eisini einnig; bert bara; krupu skriðu; liðugur
búinn; skríggjandi öskrandi; skirvin ræfilsleg.
150