Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.04.1984, Blaðsíða 79

Tímarit Máls og menningar - 01.04.1984, Blaðsíða 79
Konan, draumurinn og dátinn enn á þessa stöðugu ókyrrð, sem býr einhvers staðar innan í henni og vekur henni hugrenningar sem koma henni til að roðna upp úr þurru. Hún hefur setið lengi við gluggann og sendiboðarnir hafa verið að koma og fara, og hún skynjar ekki lengur hvort það er kvöld eða morgunn, aðeins þessa menn, einn eftir annan, eins og þeir séu orðnir hlutar af henni sjálfri, tilvist hennar og veruleika. Þeir hirða ekki lengur um að líta upp í gluggann til hennar. (93) Einn þeirra hefur þó ekki gleymt henni og dag nokkurn stígur hann af mótorhjóli sínu hinum megin götunnar, horfir upp til hennar, færir sig yfir götuna, inn í húsið, upp stigann og til hennar. Hann leggur hana orðalaust á gólfið og þó að hún mótmæli fyrir siðasakir nýtur hún stundarinnar: Það brakar í stiganum undan járnuðum skóm, og allt í einu stendur sendiboð- inn í dyrunum. Hann tekur af sér hjálminn og vindur sér inn fyrir og lokar. Nei, segir hún og sígur niður á hnén þegar hann tekur um axlir hennar. Sendiboðinn krýpur á annað hnéð og leggur hana varlega á gólfið og flettir sloppnum frá henni. Hún finnur harða skó hans ryðjast um fætur sína og rífa sokkana og hrjúft vaðmálið upp við sig, og hún einbeitir sér að þessari stund; geymir hana hjá sér og innan í sér og sleppir henni ekki. Hún bítur hana og stingur nöglunum í hana, eins og hún ætli að rífa hana á hol. [ . . . ] Heit lyktin af sendiboðanum umlykur hana. Hann leggur hendur á axlir hennar og ýtir henni neðar, unz allt verður kyrrt og myrkrið tekur við, og dynur mótor- hjólanna hljóðnar. (94—95) Indriði hafði tuttugu árum áður skrifað sögu um svipaða konu og líkt efni en með öðrum áherslum og öðru þema.4 Breytingin er fróðleg og sýnir á hvað er lögð áhersla í Norðan við stríð. Munurinn felst í því að farið er frá því persónulega (nöfnum) yfir í hið ópersónulega (engin nöfn), og nautn konunnar þegar hermaðurinn notar hana verður aðalatriðið. I gömlu sög- unni felst hámarkið í sorglegri persónusögu hermannsins, hann skýtur sig þegar hann fréttir af láti konu sinnar í loftárásunum í London, en kona skó- smiðsins er sýnd sem hin svikula kona sem engum er trú. I Norðan við stríð er það upplifun konunnar, sögð gegnum vitund hennar, samfaralýsingin og þolandahlutverk konunnar sem skipa stærstan sess, nautn hennar þegar hermaðurinn, ópersónulegur sendiboði, notar hana viljalausa.5 Verndarenglarnir eftir Jóhannes úr Kötlum er mun eldra verk en Norðan við stríð, bókin kom út í lok mars 1943. Sögurnar eru að flestu leyti ólíkar en lýsingin á konum og viðbrögðum þeirra er eins í mikilvægum atriðum. í Verndarenglunum speglast íslenska þjóðfélagið í einni fjölskyldu, per- sónur innan fjölskyldunnar eru fulltrúar ákveðinna hópa og hugmynda.6 Faðirinn, sem er bóndi á sjötugsaldri, er fulltrúi ungmennafélagshreyfingar- 197
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.