Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.2010, Side 37

ástandinu í landinu en viðurkennir
að kreppan hafi haft sín áhrif á fjárhag
heimilisins. „Ég var alveg sami kján-
inn og allir hinir. Var með myntkörf-
ulán og dótarí. Ég hef verið heppinn
að hafa nóg að gera og reynt að vera
duglegur. Einhvern veginn reddast
þetta allt saman,“ segir hann og bæt-
ir við að það þýði ekkert annað en að
vera bjartsýnn á framtíðina. Aðspurð-
ur segist hann ekki hafa fundið fyrir
að neikvæðnin í samfélaginu hafi haft
áhrif á andrúmsloftið á þeim skemmt-
unum sem hann hefur verið á. „Mór-
allinn í salnum er enn sá sami. Ef fólk
er úti að skemmta sér þá skemmtir
það sér, óháð því hvort það er með
myntkörfulán eða ekki. Hins vegar
var minna um veislustjórn á árshátíð-
um um tíma. Sem var eðlilegt og eig-
inlega bara fínt fyrir mig því þá gat ég
eytt fleiri kvöldum með fjölskyldunni.“
Trúir á það góða í fólki
Hann segist lítið fylgjast með umræð-
unni og að hann hafi ekki mætt á nein
mótmæli. „Ég veit svo lítið um þetta
og skil ekki almennilega hvað er að
gerast. Ég er líka algjör Pollíana í mér
og gæti ómögulega mótmælt nokkr-
um manni. Ég trúi ekki öðru en að
fullorðið fólk, sem gegnir ábyrgðar-
fullum störfum, geri sitt besta. Það eru
allir brjálaðir, hvort sem það er út í Jó-
hönnu, Steingrím eða einhvern ann-
an, en ég trúi ekki að þetta fólk vilji að
öðrum líði illa. Það getur líka ekki ver-
ið létt að ætla að gera góða hluti þeg-
ar þú ert alltaf með einhvern á bak-
inu, berjandi í tunnu og öskrandi á
þig hversu mikill hálfviti þú sért. Þetta
hlýtur að vera ömurlegt starf. Þetta er
fullorðið fólk með tilfinningar sem ég
ætla að vona að sé að reyna sitt besta.
Það sama á við þegar þingmaður-
inn sagði að listamenn ættu að fá sér
vinnu. Ég er örugglega hluti af þessum
hópi en þessi ummæli pirruðu mig
ekkert. Ég hugsaði bara hvað þessum
Ásbirni hlyti að liggja mikið á hjarta.
Hann hafi örugglega misst þetta út
úr sér og meint eitthvað annað. Ég er
gjarn á að trúa því besta upp á fólk
og get sjálfsagt verið ótrúlega grænn,“
segir hann og viðurkennir að Pollí-
önu-hugsunin hafi komið honum um
koll. „Ég hef brennt mig á því að trúa
öllu og öllum. En svo lengi lærir sem
lifir. Maður tekur bara hverja reynslu
fyrir sig og reynir að passa sig næst.“
Flaug með einkaþotu
Hann segist hafa samúð með fólki
sem eigi erfitt og að hann skilji reið-
ina. „Það er erfitt að setja sig í spor
þeirra sem hafa misst allt en ef mað-
ur hugsar út í þetta þá er þetta hrika-
legt. Að mínu mati ætti fyrst og fremst
að reyna hjálpa því fólki sem stendur í
biðröð eftir gulum baunum í stað þess
að reyna byggja eitthvað stærsta óp-
eruhús í heimi.“
Fréttir af ferðalagi Sveppa með
einkaþotu í eigu Milestone og Glitn-
is vöktu athygli á sínum tíma. Sveppi
segir að ekki hafi verið um dagleg-
an viðburð að ræða heldur hafi hon-
um boðist tækifæri sem hann hafi átt
bágt með að neita. „Ég get ekki sagt
að ég hafi verið að hanga með þess-
um útrásarvíkingum daginn út og
inn en ég kannast við Kalla Werners-
son í gegnum bróður minn. Þetta var
bæði skemmti- og viðskiptaferð. Ég
var fenginn með til að reyna að ná tali
af Eiði Smára í tengslum við eitthvað
verkefni og við fórum á einn leik í leið-
inni. Til að nýta ferðina. Mér fannst
rosalega skemmtilegt að fá að prófa
þetta. Það er ekki á hverjum degi sem
manni er boðið í einkaþotu. Ég bara
mætti. Á þessum tíma voru útrásar-
víkingarnir ríkir karlar sem virtust
vera gera ofsalega góða hluti. Ég hugsa
líka um þá á sama hátt og stjórnmála-
mennina. Held að þeir hljóti að hafa
reynt að gera sitt besta. Þótt þeir hugs-
uðu kannski aðeins of mikið um sjálfa
sig. Ég viðurkenni það.“
Konan heldur honum á jörðinni
Sveppi og Íris hafa íhugað að flytja úr
landi og prófa að búa annars staðar.
Hann segir þær pælingar hvorki snú-
ast um drauma um frægð og frama í
útlöndum né kreppu heldur sé það
frekar eitthvað sem Írisi langi til að
gera. „Ég mikla flutningana mikið
fyrir mér. Finnst eins og þetta hljóti
að vera allt svo flókið. Hún hefur sjálf
búið í Danmörku og þegar við vorum
nýbyrjuð saman bjuggum við í Frakk-
landi í átta mánuði og búum enn að
þeirri reynslu. Slíkt er ómetanlegt og
eitthvað sem þú tekur með þér í gröf-
ina,“ segir hann en viðurkennir að
hann sé ekki æstur í að yfirgefa Ísland
enda á toppi ferils síns. „Mér fyndist
erfitt að fara núna þegar vel gengur en
auðvitað er hægt að koma til baka þótt
maður láti sig hverfa í nokkur ár,“ segir
hann hugsandi.
Aðspurður viðurkennir hann að
velgengnin geti stigið honum til höf-
uðs. „Sérstaklega fyrst, þegar ég var
að byggja minn feril almennilega upp
og maður var í sjónvarpinu á hverj-
um degi. Svona starf getur gert mann
brenglaðan. Ef eitthvað sem maður er
að gera nær ákveðnum vinsældum fer
maður að halda að ekkert annað skipti
máli í heiminum – verður pínu sjálf-
hverfur,“ segir hann og bætir við að ef
velgengnin fari að hafa of mikil áhrif
á hann sé konan hans fljót að koma
honum niður á jörðina aftur. „Ég forð-
ast mont eins og heitan eldinn því mér
finnst það svo asnalegt. Minn galli er
hvað mér finnst erfitt að segja nei og
hvað mér finnst mikilvægt að öllum
líki vel við mig. Ég var ekki þannig
áður en ég fór í sjónvarpið. Þá var ég
bara rífandi kjaft niðri í bæ. Það get-
ur verið dálítið erfitt að ætla að standa
undir væntingum allra.“
Hefur alltaf verið duglegur
Þótt Sveppa hafi dreymt um frá barn-
æsku að verða leikari var það tilvilj-
un að honum bauðst tækifæri til að
láta drauminn rætast. „Ég hef alltaf
sagt að ég slysaðist þarna inn og ég
veit að ég er heppinn að fá að gera
það sem mig langar að gera. Auðvit-
að er maður ekki alltaf rétt stemmd-
ur til að hoppa upp á svið og ætlar sér
stundum að klára þetta með hang-
andi hendi en um leið og maður byrj-
ar að hita upp, hittir fólkið og heyrir
að salurinn er að fyllast þá gerist eitt-
hvað. Þegar tjaldið er dregið frá reynir
maður alltaf sitt besta. Ef ég hefði ekki
farið þessa leið væri ég örugglega enn
að naglhreinsa spýtur hjá ÞG verk-
tökum. Mér gekk aldrei vel í skóla
og eyddi mun meiri tíma í félagslíf-
ið en námið,“ segir hann, en Sveppi
kláraði aðeins tvö ár eftir fjögurra ára
dvöl í Fjölbrautaskólann í Breiðholti.
„Þetta var góður skóli en hentaði mér
ekki. Ég hefði þurft að vera í bekkja-
kerfi sem bauð upp á meira aðhald og
kennara sem sparkaði í rassinn á mér.
Ég get nefnilega verið kærulaus,“ seg-
ir hann en bætir við skortur á mennt-
un trufli hann ekki í dag. „Það hefði
verið gaman að klára þótt ekki nema
til að komast í útskriftarferðina en ég
veit ekki hvort ég væri eitthvað betur
staddur í dag. Ekki eftir að ég fór að
hafa fulla atvinnu af því að leika. Ég
veit líka af mörgum hámenntuðum
einstaklingum sem eru ekki að gera
neitt sérstakt. Þetta snýst meira um
hvað maður er lunkinn í mannleg-
um samskiptum heldur en háskóla-
gráður. Georg Bjarnfreðarson er gott
dæmi um það. Það mikilvægasta að
vera duglegur og það hef ég alltaf ver-
ið. Þegar ég hætti í skólanum fór ég
að vinna í akkorði í grænmetislagern-
um í Hagkaupum þar sem ég vann
á kvöldin. Mér fannst það ekki nóg
svo ég fór að naglhreinsa á morgn-
ana. Þetta var í október og ég byrjaði
daginn með því að skafa snjóinn af
spýtunum. Ég hafði voðalega gaman
af þessu og beið spenntur eftir kaffi-
og matartímum svo ég gæti farið að
grínast í vinnufélögunum.“
Horfir upp til þeirra sem
elta draumana
Hann segist eiga nóg inni og margt
eftir að prófa. „Ég er með alls konar
þáttahugmyndir sem mig langar að
framkvæma og finnst enn spennandi
að taka að mér hlutverk í leikhúsinu.
Svo er fullt af bíómyndum sem mig
langar að gera en við erum að mynd-
ast við að skrifa þriðju Sveppa-mynd-
ina. Það væri töff að gera trilógíu. Svo
hef ég aldrei prófað að vinna í útvarpi.
Ég á enga sérstaka drauma um að slá
í gegn í útlöndum. Það er allavega
ekki eitt af markmiðunum í lífi mínu
en við erum að reyna selja Algjöran
Sveppa-myndirnar erlendis og koma
þeim á kvikmyndahátíðir. Það væri
gaman ef það tækist. Mér finnst alltaf
aðdáunarvert þegar fólk þorir að láta
reyna á að meika það erlendis. Það
sýnir bæði kjark og þol. Þeir sem þora
fá hins vegar oft neikvætt umtal og
ef hlutirnir ganga ekki upp fá þeir að
heyra það. Hvað þeir haldi eiginlega
að þeir séu? Mér finnst allt þetta fólk
eiga hrós skilið. Það reyndi allavega
og það er flott.“ð. Það reyndi allavega
og það er flott.“ indiana@dv.is
FÖSTUDAGUR 5. nóvember 2010 VIÐTAL 37
BÓNORÐIÐvar fyndið og asnalegt
Ég var með hring og fór
niður á hnéð og allt en
þetta var samt ekkert
rómantískt. Frekar bara
fyndið og asnalegt.
FJÖLSKYLDUFAÐIR Sveppi segist ekkert
endilega hafa verið tilbúinn fyrir föður-
hlutverkið þegar hann eignaðist sitt fyrsta
barn. Hins vegar hafi allt breyst þegar hann
var orðinn pabbi. Í dag vill hann helst eyða
sínum frítíma með fjölskyldunni.
MYND SIGTRYGGUR ARI