Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.2012, Qupperneq 35

Viðtal 35Helgarblað 30. mars–1. apríl 2012
sprengja. Það vildu svo margir tjá
sig, það var svo auðvelt, fólk labbaði
eiginlega bara inn af götunni í þátt-
inn. Svo kemur þessi tími núna og að
mörgu leyti hefur mér fundist þessi
tími núna erfiðasti tíminn til þess að
halda þessu úti, nú er komin einhver
svona deyfð yfir mannskapinn. Fólki
finnst það hafa heyrt allt áður. Þessi
spenna og neistaflug sem var hérna
rétt eftir hrunið er einhvern veginn
alveg farið. Fólk er meira bara að
hugsa um sig og að komast af sjálft.“
Hann segir áhugann á þjóðfélags-
málum hafa dvínað. „Það er enginn
að mótmæla lengur, það eru engir
borgarafundir. Þetta er eins og að
vera í einhverju millibilsástandi. Mér
finnst stemmingin í samfélaginu al-
veg skelfing leiðinleg. Það var svo
mikill eldmóður þarna eftir hrunið.
Löngun til að gera betur. Einhvern
veginn var slökkt í því. Það urðu svo
mikil vonbrigði. Stjórnmálin voru al-
gjörlega ófær um að verða við óskum
fólksins. Eftir Icesave og misheppn-
aðar tilraunir til þess að laga stöðu
heimilanna varð til gjá milli fólksins
og stjórnmálanna. Fólk bara hætti að
nenna þessu. Nú reyndar gæti stefnt í
kosningar á næsta ári þar sem verður
fullt af framboðum. Það er kannski
einhver von í því. Þá förum við aft-
ur að tala um einhverjar hugmyndir,
endurnýjun,“ segir hann.
Æpandi innihaldsleysi
Egill er ekkert sérstaklega bjartsýnn
á ástandið. „Ég er ekkert sérstaklega
vonglaður þessa dagana, ég verð að
viðurkenna það. Það voru kannski
mistök hjá mér en ég var vonglaður
þarna misserin eftir hrunið. Mér
fannst svo margir vera að tala og
margir vera að segja skynsamlega
hluti en núna er þetta allt dottið ofan
í eitthvað pólitískt „geim.“ Svona
æpandi innihaldsleysi. Menn eru að
tala um forsetakosningar. Það er að-
allega bara verið að tala um að finna
einhvern á móti Ólafi Ragnari Gríms-
syni. Það er ekkert verið að tala um
hvað hann eigi að standa fyrir. Ekki
verið að tala um að finna einhvern
sem hefur sett fram einhverjar hug-
myndir heldur bara einhvern sem
hugsanlega gæti fellt hann.
Ólafur tók embættið og endur-
mótaði það og við verðum að fá eitt-
hvað sem er svar við því. Sem er vits-
munalegt svar við því. Ekki bara
einhverja veislustjóra. Mér finnst
eins og þeir sem eru á hinum póli-
tíska vettvangi séu að leita að ein-
hverjum sem er leiðitamari en Ólaf-
ur er, en ég er ekki viss um að þjóðin
vilji það. Að sumu leyti held ég að við
höfum gott af forseta sem tekur sér
stöðu á móti pólitíkinni, sem er ör-
yggisventill,“ segir hann.
Ótrúlegt að að
horfa á landsdóm
Deyfð ríkir yfir stjórnmálunum að
mati Egils. „Þetta er ekkert sérstak-
lega spennandi. Horfum á stjórnar-
skrárbreytingar sem dæmi, það er
búið að leysast upp í nánast pólitískt
karp. Menn bara vönduðu sig ekki.
Það eru svo mörg dæmi um fúsk. Ice-
save var fúsk, hvernig var reynt að
leysa úr skuldamálum heimilanna
var fúsk, kvótamálið kemur alltof
seint – fúsk, stjórnarskrármálið, allt
saman. Það er kannski ágætur vilji
fyrir hendi en þetta er bara svo illa
gert og fólk er bara búið að missa
trúna. Það þrasa allir og enginn ber
ábyrgð á neinu. Kannast enginn við
að hafa gert neitt. Það var ótrúlegt
að horfa á landsdóm sem dæmi,
þar kannast enginn við að hafa gert
nokkurn skapaðan hlut. Mann setur
svolítið hljóðan yfir því,“ segir Egill.
Hann segist hafa reynt að leggja
sitt af mörkum til umræðunnar. „Mér
finnst ég hafa skilað ágætu starfi. Ég
hef verið að taka lengri viðtöl við fullt
af fólki. Ég hef meðal annars verið
með Noam Chomsky og Paul Krug-
man og fullt af erlendu fólki, ef þú
skoðar listann af erlenda fólkinu þá
gæti hvaða þáttur í útlöndum verið
afskaplega stoltur af þessum hópi.
Þannig að ég hef alltaf verið að reyna
að skila hugmyndum líka. Ákveðinn
hluti er pólitískt karp en svo er hinn
hlutinn ekkert veigaminni.“
Vill hafa sem flestar konur
Gagnrýnisraddir hafa stundum
heyrst og beinst að því að Egill velji
frekar karla en konur sem gesti og
álitsgjafa í Silfrið. Hann gefur lítið út
á þá gagnrýni. „Ég held að það hafi
nú bara verið á einhverju tímabili.
Ég vel bara þá viðmælendur sem ég
held að komi best út hverju sinni.
Ég vil bara endilega hafa sem flestar
konur.“
Hann segist hugsa út í kynja-
skiptinguna þegar hann velur gesti í
þáttinn. „Ég pæli í því, auðvitað. Það
er búið að skilyrða mann algjörlega
að því leytinu,“ segir hann og heldur
svo áfram: „Það er dálítill skortur
á konum í hópnum sem ég myndi
kalla álitsgjafa. Fólkið sem maður
sækir dálítið mikið inn á fjölmiðlana,
stjórnmálafræðingar, hagfræðingar,
þar eru konur færri en karlar. Það
er búið að ná dálítið góðu jafnvægi
í þinginu og í pólitíkinni sjálfri. Þær
þurfa að vera duglegri að koma
fram. Á ritstjórnarskrifstofum fjöl-
miðlanna, sem dæmi, hallar mikið á
konurnar. Það vantar konur í stjórn-
unarstöður í fjölmiðlum, þær eru
fáar þar.“
Í litlu sambandi
við stjórnmálamenn
Egill segist taka gagnrýni sem þessa
inn á sig. „Já, ég velti allri gagnrýni
fyrir mér. Ég er alls ekki ónæmur fyrir
gagnrýni og stundum tek ég hana
nærri mér líka.“ Finnst honum hann
fá ósanngjarna gagnrýni? „Já, mér
finnst ég stundum fá ósanngjarna
gagnrýni. Stundum er verið að reyna
að klína manni utan í einhver stjórn-
málaöfl sem ég á enga sérstaka sam-
leið með. Ég reyni að vera minn eigin
herra, hef alltaf verið það og fer mín-
ar eigin leiðir. Fólk myndi ekki trúa
því hvað ég er í litlu sambandi við
stjórnmálamenn. Hvað þeir eiga lítið
í mér. Og eins og fyrir hrunið, þá held
ég að margir hafi farið illa út úr því
að hafa verið bara í partíum með út-
rásarvíkingum. Þá var ég löngu hætt-
ur að vera í partíum þannig ég þekkti
enga af þessum mönnum persónu-
lega.
Ég hafði aldrei hitt Jón Ásgeir,
Björgúlf eða Sigurjón Árnason.
Þekkti þessa menn bara ekki neitt.
Og ég þekki mjög lítið af stjórnmála-
mönnum persónulega. Og það er
staða sem hentar mér mjög vel. Það
er mjög gott að hafa fjarlægðina.
Stundum er svo mikill dilkadráttur
á Íslandi og reynt að halda því fram
að maður gangi erindi einhverra og
það er yfirleitt alveg rangt. Ég hef til
dæmis verið kenndur við Samfylk-
inguna. Ég á ekkert í Samfylkingunni
og hún á ekkert í mér. Mér finnst það
skylda mín í þáttunum að sem flest
sjónarmið fái að koma fram,“ segir
Egill.
Boðið öruggt sæti
fyrir Framsókn
Egill segist stundum hafa leitt hug-
ann að því hvort hann ætti heima
einhvers staðar annars staðar en í
fjölmiðlum. „Stundum velti ég því
fyrir mér hvort það sé of seint að
fara að gera eitthvað annað. Ég hef
stundum verið spurður hvort ég ætli
að fara í stjórnmál. Mér var boðið
öruggt sæti í síðustu kosningum. En
konan mín bannaði mér það,“ segir
hann og skellir upp úr en dregur svo
úr. „Nei, við ákváðum það í samein-
ingu. Fyrst bannaði hún mér það en
svo ákváðum við það í sameiningu,“
segir hann og hlær enn hærra en
áður en segir svo í fullri alvöru: „Ég er
rosalega feginn að hafa ekki gert það
því ég er viss um að ég væri tauga-
hrúga ef ég hefði ákveðið að láta slag
standa.“
Þingsætið sem honum var boð-
ið var sætið sem Vigdís Hauksdóttir
tók fyrir Framsóknarflokkinn. Egill
viður kennir að hafa íhugað að fara út
í stjórnmálin. „Það hefur verið ágæt-
is vinátta milli mín og Sigmundar
Davíðs, hann kemur úr sjónvarpinu
og svona. Ég byrjaði hjá Framsóknar-
flokknum á Tímanum. Þá var mér var
boðið í flokkinn, hefði ég þegið boðið
þá hefði ég getað orðið annar Finnur
Ingólfsson eða eitthvað. Ég hefði
kannski getað orðið ráðherra eða
eitthvað álíka,“ segir hann hlæjandi.
„Ég deili ekkert endilega fordómum
fólks gagnvart Framsóknarflokknum
vegna þess að hann stendur alveg
fyrir ákveðin gildi á Íslandi. Þó að ein-
hverjir svona „wise guys“ á mölinni
séu alltaf að gera grín að honum.
Sjálfur er ég svakalegur miðjukarl í
pólitíkinni, ætli ég myndi ekki teljast
frjálslyndur demókrati. Mér leiðast
öfgar og öfgafull orðræða.“
Veðjar á Sjálfstæðis-
flokk og Framsókn
Þingkosningar eru á næsta ári og Egill
segir það geta orðið áhugaverðar
kosningar. „Það hlýtur að verða
ákveðið bakslag vegna þess hvað
þessi ríkisstjórn hefur valdið mörg-
um kjósendum sínum vonbrigðum.
Þetta gæti orðið mjög forvitnilegt ef
það koma til dæmis fjögur ný fram-
boð sem stíma á gömlu flokkanna.“
Heldur þú að þau eigi möguleika?
„Já, ég held það. Álitið á þeim sem
„Kannski mistök,
en ég var vonglaður“
„Mér finnst
stemmingin í
samfélaginu alveg
skelfing leiðinleg
„Og eins og fyrir
hrunið, þá held ég
að margir hafi farið illa
út úr því að hafa verið
bara í partíum með út-
rásarvíkingum.
Með fjölskyldunni „Eina fólkið sem ég umgengst náið er fjölskylda mín, annað fólk hitti
ég bara svona einstaka sinnum í kaffi,“ segir Egill. Hér er hann með Sigurveigu eiginkonu
sinni og Kára syni þeirra.