Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2011, Page 52

52 Lífsstíll 21.–27. desember 2011 Jólablað
Fjölmargir hafa unun af því að prýða heimili sín með
ljósum og skrauti um jólin og margir ganga lengra en
aðrir í þeim efnum. DV náði tali af sönnum jólabörn-
um sem öllum þykir jólaskrautið vera mikið djásn.
Ljósadýrð og fágætt skraut
Hjördís Guðmundsdóttir
Sumir halda að ég sé klikkuð
A
ðalgeir Egilsson safnvörður er mikill áhugamaður um
jólaskraut og þá helst skraut sem er gamalt og uppruna-
legt.
Á seinustu árum nítjándu aldar og fram eftir þeirri tutt-
ugustu voru heimatilbúin jólatré nokkuð algeng á Íslandi enda
nær ógerningur að verða sér úti um grenitré. Í minjasafninu á
Mánárbakka á Tjörnesi er eitt slíkt tré sem stóð eitt sinn á heimili
í Aðaldal en var gefið til safnsins. Á jólatréð eru fest smákerti og
ýmislegt skraut, til dæmis heimatilbúin kramarhús með sælgæti.
Aðalgeir Egilsson safnvörður færir tréð iðulega heim til sín yfir
jól. „Ég hef alltaf jafn gaman af því að skreyta tréð, skrautið er það
sama ár eftir ár og það þarf að halda því við. Það eina sem nýtt er,
er sælgætið,“ segir hann og hlær.
Í
heimili einu í austurborginni er svo
sannarlega jólalegt um að litast. Þar
er jólaskraut í hverju horni, útskorn-
ar kirkjur, lest, hús og börn að leik á
skautasvelli. Skrautið er svo mikið að
þau Signý Halla Helgadóttir og Hjörtur
H.R. Hjartarson hafa brugðið á það ráð
að fylla eitt herbergið skrauti og þangað
þykir þeim gaman að bjóða barnabörn-
unum í heimsókn.
„Hjörtur hefur safnað jólaskrauti síð-
an hann var lítill drengur og á hverju
ári bætist eitthvað fallegt í safnið,“ segir
Signý. „Í dag mæta barnabörnin í upp-
hafi aðventu og aðstoða við að stilla
skrautinu fram. Heilt herbergi er undir-
lagt undir skrautið og kallað jólaland.
Þá koma þau, fá smákökur og heitt kakó,
stilla upp litlum jólahúsum, kirkjum og
skrauti og syngja jólasöngva,“ segir Signý.
„Þau hafa mikið gaman af þessu og það
er einmitt þá sem má skilja af hverju fólk
tekur upp á að safna að sér skrautmun-
um eins og þessum. Gleðin er svo mikil.“
Signý Helgadóttir og Hjörtur Hjartarson:
Safnað jólaskrauti frá barnsaldri
H
jördís Guðmundsdótt-
ir komst í fréttirnar nýver-
ið vegna þess hve mikið af
ljósum hún notar við heim-
ili sitt. Hún segist með eindæm-
um ljósaglöð og hefur reyndar ekki
tölu á því hversu margar ljósaserí-
ur hún notar við skreytingarnar.
„Mér finnst bara æðislega gam-
an að skreyta fyrir jólin. Ég byrjaði
á þessu fyrir nokkrum árum og er
mjög ljósaglöð. Ég er með mikið af
seríum bæði inni og úti og sumar
þeirra hef ég uppi allt árið. Sumir
halda að ég sé klikkuð en hvað um
það. Þetta er mitt áhugamál, mér
finnst þetta fallegt og gaman.“
Hún segir árstímann og myrkr-
ið gera þetta að þarfaverki og gam-
an sé að sjá alla litina lýsa upp des-
embermyrkrið. „Ég gleðst mjög yfir
því að skreyta myrkrið fallegum lit-
um og ljósi og er alltaf að bæta ljós-
um við,“ segir hún og hlær.
Hús Hjördísar séð utan frá Ljósum prýtt húsið er áberandi í hverfinu svo mörgum þykir nóg um. „Sumir halda að ég sé klikkuð en hvað
um það. Þetta er mitt áhugamál, mér finnst þetta fallegt og gaman,“ segir Hjördís.
Inni hjá Hjördísi Innviðir heimilisins eru allir
skreyttir með litríkum ljósum.
Búinn að
skreyta tréð
Aðalgeir hefur
unun af gömlu
skrauti og hefur
skreytt tréð í
anda gamalla
tíma
Í jólalandi Signý við sumt af því skrauti sem Hjörtur
hefur safnað frá æsku.
Aðalgeir Egilsson safnvörður
Heimatilbúið íslenskt jólatré