Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.2014, Qupperneq 52

52 Menning Helgarblað 11.–14. apríl 2014
Frábær stund á bakkanum
Vel heppnaðir tónleikar í Eyrarbakkakirkju
R
aggi Bjarna, Jón Ólafsson og
Valgeir Guðjónsson héldu tón­
leika í hinni einstaklega fallegu
Eyrarbakkakirkju um síðustu
helgi. Tónleikarnir eru hluti af tón­
leikaröð sem Valgeir og Jón standa
fyrir í samstarfi við hátíðina Leyndar­
dómar Suðurlands.
Tónleikarnir voru afar persónu­
legir og skemmtilegir. Sagðar voru
skemmtilegar sögur og brandarar svo
gestir veltust um af hlátri.
Raggi Bjarna er náttúrlega þjóðar­
gersemi og engum líkur. Hann verður
áttræður á árinu en hefur engu gleymt
og syngur enn eins og engill. Ungir
sem aldnir skemmtu sér vel enda
sameinar líklega enginn kynslóðirn­
ar jafn vel og hinn eini sanni, Raggi
Bjarna. Við fórum nokkur saman, sá
yngsti þriggja ára og elsti að verða átt­
ræður, og allir skemmtu sér jafn vel.
Ég mæli með því að fólk geri sér
ferð austur á tónleikaröð þeirra Val­
geirs og Jóns. Margir þekktir tónlistar­
menn munu spila með þeim næstu
helgar. Það er fallegt á bakkanum
og dásamlegt að sitja í fallegri kirkju
Eyrarbakka og njóta fallegra tóna. n Fjör í kirkjunni Þeir félagar fóru á kostum. Mynd MEnningarstadur.is
Raggi Bjarna og
Rugguhestarnir
Eyrarbakkakirkju
Viktoría Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Tónleikar
Vegabréf Sigmundar
Klæmst á
rússnesku
Eitt sumarið í Moskvu, um það
leyti sem Sovétið var að tapast,
gekk ég á að giska ringlaður yfir
Pushkinskaya­torg, nýstiginn út
úr Rossiya­kvikmyndahúsinu
sem er ríkulegur partur af höf­
uðstolti hins gerska stórveldis.
Það var komið undir lokin á al­
þjóðlegu kvikmyndahátíðinni í
Moskvu og strákurinn hafði ver­
ið að horfa á
Stranger than
Paradise, hina
sauðlitu ger­
semi Jims
Jarmusch;
ekki raunar á
ensku, held­
ur leiklesna
á þýsku með
frönskum, ítölskum og pólskum
skýringartexta á þrisvar sinnum
tveimur hæðum yfir þveran
belginn á hvíta tjaldinu. Það var
vart að maður sæi þau Willie, Evu
og Eddie vinda sögunni fram í
þessum frumskógi af skýringar­
texta sem í einhverri amalegri
sífellu truflaði upplifun manns
á þessari dæmalausu vegamynd
úr vestri. Og hafi það ónæði
ekki verið nóg, stóð digurvaxinn
kona við hliðina á tjaldinu uppi
á sviði og þýddi söguna af hinum
ungversk­ameríska trega yfir á
slavnesku með álíka miklu pati af
höndum sínum, höfði og búk.
Á svona stundum vita skiln­
ingarvitin ekki sitt rjúkandi ráð,
rétt eins og maður finni bruna­
lyktina af eigin heilabrotum
sem reyna af veikum mætti að
ráða við einar sex ólíkar tungur í
sosum eins og þremur víddum og
tveimur heimum. Og hefði það
hálfa verið nóg.
Auðvitað missti myndin mátt
sinn og galdur. Úti var hitabylgja,
einhver sú mesta í sögu Moskvu­
borgar – og smám saman fannst
manni Rossiya­ kvikmyndahúsið
líkjast miklu meira risastórri
ristavél en rómantísku mann­
virki.
Og af því líkaminn megnaði
ekki lengur að horfa á grautar­
legu textahrúguna á tjaldinu með
þessum ill­
þyrmislega
þýska undir­
tóni var hon­
um í þeim
mun meira
mæli snúið
að hinum
holdmikla
þýðanda á
sviðinu sem túlkaði Jarmusch í
rauntíma af austverskri innlifun.
Og þannig fór um mest allan
salinn; augu hans tóku að mæna
á þessa þybbnu konu sem stóð
einsömul uppi á sviði með öskr­
andi tungumálin allt í kringum
sig – og klæmdist eins og hún
gat á sína vísu; það er nefnilega
ekki verið að tala mjög fínlega í
Stranger than Paradise – og allt
látið flakka, þar á meðal poshol í
tíma og ótíma, lesist fuck á frum­
málinu, ellegar suka út í eitt, sem
er bitch á bandarísku – og þannig
vatt sögunni fram í einu allsherj­
ar suka, poshol, suka, suka.
Aldrei hefur jafn stór salur
vorkennt einni og sömu konunni
jafn mikið og þennan heita dag
á bökkum Moskvuár. Og þegar
ég gekk út á Pushkinskaya­torg­
ið að lokinni þessari óviðjafnan­
legu upplifun var ekki laust við að
hugur minn væri læstur að eilífu
í þessu eina orði, poshol, poshol,
poshol …
I
ndverskur Iron Man, karrívestri
í þrívídd og kvikmyndir fullar af
gleði og glysi. Indversk kvikmynda­
hátíð stendur fram á sunnudag í
Bíó Paradís. Á hátíðinni eru sýnd­
ar sex nýlegar kvikmyndir og klass­
íski karrívestrinn Sholay frá árinu
1975 í nýrri þrívíddarútgáfu. Þá mynd
þekkja margir kvikmyndaáhugamenn
enda talin ein besta indverska kvik­
mynd 20. aldar. Myndinni var leikstýrt
af Ramesh Sippy og í henni er fylgt
eftir tveimur glæpamönnum, Veeru
og Jai. Þá félaga ræður lögreglumað­
ur á eftirlaunum til þess að fanga mis­
kunnarlausan bandíta. Í söguna flækj­
ast fagrar kvenhetjur sem eiga hjörtu
glæpamannanna með öllum þeim
flækjum sem fylgja ástinni.
Kryddblöndukvikmyndir
Myndin er svokölluð Masala­kvik­
mynd, eða kryddblöndukvikmynd.
Kryddblöndukvikmyndir er skemmti­
legt hugtak yfir litríka tegund ind­
verskra kvikmynda þar sem ægir
saman söng, dansi, gamni, hryll­
ingi og átökum. Flokkunarmaskínu
Hollywood er ómögulegt að nota á
þessar skemmtilegu myndir. Sögu­
hetjur bresta í söng og dans í miðjum
bardaga eða ástarsenu. Myndirnar
eru ætlaðar allri fjölskyldunni sem fer
saman í kvikmyndahús og handritið
skrifað með það í huga.
indverska útgáfan af iron Man
Þá er sýnd hasarævintýramyndin
Ra.One, sem kalla má indversku út­
gáfuna af Iron Man. Myndin fjall­
ar um tölvuleikjahönnuð sem á að
baki ýmsar misheppnaðar tilraun­
ir til þess að slá í gegn í leikjaiðnað­
inum en tekst loks að slá í gegn með
skelfilegum afleiðingum þó. Vondi
karlinn Ra.One sleppur út í raun­
heima og veldur usla. Aðalleikar­
inn í myndinni er Shahrukh Kahn
sem er einn af stærstu stjörnunum í
Bollywood.
Bollywood og Kollywood = alls-
konarwood
Orðið Bollywood er títt notað á
Vestur löndum um allar þær myndir
sem gerðar hafa verið á Indlandi. En
Indverjar sjálfir tala eingöngu um
Bollywood þegar átt er við myndir frá
Bombay og eru leiknar á hindí. Það­
an koma reyndar flestar myndir og
þær sem hlotið hafa mest áhorf.
Kvikmyndagerð á Indlandi er fjöl­
breyttari og fer fram á ólíkum hlutum
Indlands. Stórleikstjórinn Shankar
framleiðir flestar sínar mynd­
ir í Tamil Nadu­héraði, þær myndir
eru kenndar við Kollywood – næst­
stærsta kvikmyndamarkað Indlands.
Þaðan kemur ein skærasta stjarna
Indlands Rajinikanthr, næst launa­
hæsti leikari Asíu á eftir Jackie Chan.
til styrktar fátækum börnum
Indverskri kvikmyndahátíð er bæði
ætlað að kynna hina miklu kvik­
myndamenningu Indlands og styrkja
starf Vina Indlands á Suður­ Indlandi
í Tamil Nadi og hluti af andvirði
seldra miða fer í að styðja heimili
fyrir drengi og stúlkur í Posum Kudil,
Erode og Salem – að styrkja fátæk
og munaðarlaus börn til náms með
hjálp íslenskra styrktarforeldra, og
í að styðja við rekstur kennslumið­
stöðva á fátækum svæðum. Svein­
björg Rósa Sumarliðadóttir er ein
af Vinum Indlands og vinnur í sjálf­
boðavinnu við að safna fé til málefna.
Öll vinna félagsins er unnin í sjálf­
boðavinnu. Í byrjun júní hefst nýtt
skólaár á Indlandi og því er átakið sér­
lega þarft á þessum tíma.
„Á síðustu kvikmyndahátíð 2012
varð ágóðinn það mikill að hægt var að
bæta við stuðningi til heimilis í Erode,“
segir Sveinbjörg frá og greinir frá því
að um eiginlegt hjálparstarf sé ekki að
ræða, því samtökin leggi upp með að
hjálpa fólki til sjálfshjálpar og þá leggi
indverska ríkið til krónu á móti hverri
krónu sem safnast til góðra verka.
„Í fyrra hófum við líka sérnám fyrir
krakka. Krakkarnir geta lært ýmsa iðju
Indversk kvikmyndahátíð haldin í annað sinn í Bíó Paradís
Allskonarwood
Kristjana guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
Kahaani Kvikmyndir með konum í aðal-
hlutverkum eru óvanalegar.
Konur við kertagerð Vinir
Indlands styrkja meðal annars
fátækar ekkju og selja kerti
þeirra hér á Íslandi.
ra.One Hasarmynd,
Iron Man Indlands.
sveinbjörg rósa Sveinbjörg Rósa er einn
Vina Indlands og segir starf samtakanna
fjölbreytt.