Dagblaðið Vísir - DV - 05.09.2014, Qupperneq 52

Helgarblað 5.–8. september 201452 Menning
Diskósveit í vandræðum
n Peningaskortur hægir á útgáfuferlinu n Taka diskóið alvarlega
D
iskópoppsveitin Boogie Trou-
ble er um þessar mundir að
leggja lokahönd á sína fyrstu
breiðskífu, en hljómsveitin
hefur getið sér gott orð fyrir að rífa
fólk út á dansgólfið á daufum tón-
leikabúllum Reykjavíkurborgar með
diskóskotinni popptónlist allt frá
stofnun árið 2011. Nú bjóða Boogie
Trouble stuðþyrstum tónlistarunn-
endum að kaupa plötu sveitarinnar
í forsölu á hópfjármögnunarsíðunni
Karolina Fund og sjá þar með til þess
að hún verði loks að veruleika.
Á lokametrunum
„Hún er á lokametrunum,“ segir Klara
Arnalds, söngkona sveitarinnar. „Við
eigum ennþá eftir að taka upp strengi
og fleira svoleiðis gotterí. Af því að
við erum að reyna að gera þetta að
almennilegu „poppi“.“ Grunnhljóð-
færaleikurinn var tekinn upp beint
inn á band á fjórum dögum sum-
arið 2013 í Sundlauginni með að-
stoð Skapta Þóroddssonar og hljóð-
blöndun er langt á veg komin.
Upphaflega var stefnt á að plat-
an kæmi út í sumar en peninga-
skortur hefur hægt á ferlinu, enda
dýrt að fjármagna upptökur, eft-
irvinnslu og útgáfu. „Þetta eru al-
veg nokkrir hundrað þúsund kallar.
Við höfum blessunarlega ekki þurft
að borga með plötunni, en við höf-
um sett bróðurpartinn af öllum tekj-
um af tónleikahaldi síðastliðin þrjú
ár í þetta. Við kostum þetta sjálf
með peningum hljómsveitarinnar
að mestu leyti. Nema það sem upp á
vantar núna, það ætlum við að dekka
með Karolina Fund.“
Ekkert grín
Öll lögin á plötunni eru frumsamin,
en Boogie Trouble hefur verið dugleg
við að breiða yfir lög annarra, gaml-
ar íslenskar dægurperlur jafnt sem
nútímapoppslagara, og spila í gjör-
breyttum útgáfum á tónleikum. Hvers
lags tónlist er þetta þá? „Þetta myndi
kannski skilgreinast sem diskóinn-
blásið popp eða dægurlög. Þeir sem
vilja vera hvað bókstaflegastir með
diskótenginguna verða oft pínu ringl-
aðir, af því að við erum með talsvert
af öðrum áhrifavöldum. Sindri gítar-
leikari sækir til dæmis rosalega mikið
í íslenskt efni frá sjöunda áratugnum.“
Bakgrunnur meðlima er ólíkur en
flestir hafa slitið listrænum barns-
skóm sínum í hinum ýmsu hljóm-
sveitum í jaðartónlistarsenu Reykja-
víkurborgar. Hún segir þó ekki
nokkurn vott af kaldhæðni í áhersl-
unni á dansvænt diskó. „Nei, nei, nei.
Alls ekki. Af því að við komum úr svo
ólíkum áttum þá var diskóið ofboðs-
lega góður millilendingarpallur fyr-
ir okkur. Þetta var staður þar sem við
gátum öll mæst. Þegar upp er staðið
þá er eiginlega sama hvar þú byrjar,
ef þú ferð af stað og býrð eitthvað til,
þá býrðu til eitthvað gott. Við höfum
aldrei verið að grínast.“ n
kristjan@dv.is
Í vandræðum Boogie Trouble eiga í vandræðum með að fjármagna fyrstu plötu sína og
selja hana því í forsölu á Karolina Fund. Mynd BoogiE TrouBlE
Sverðagleypir á
húðflúrhátíð
Ein þekktasta húðflúrfyrirsæta
heims, sverðagleypirinn Lucky
Hell, er meðal þeirra sem munu
koma fram á Icelandic Tattoo Ex-
po-hátíðinni sem haldin verður í
Súlnasal, á Hótel Sögu helgina 5.
til 7. september.
Hátíðin, sem er nú haldin í
þriðja sinn, verður enn veglegri
en áður. 56 listamenn víðs vegar
að úr heiminum taka þátt og
bjóða Íslendingum upp á húðflúr
í öllum flokkum listgreinarinn-
ar. Þá munu fjórir listamenn sem
handstinga flúr mæta á svæðið.
Að sögn aðstandenda er há-
tíðin ekki einungis fyrir kepp-
endur eða þá sem ætla að fá
sér húðflúr, heldur sé hún mikil
skemmtun fyrir alla listunnendur.
Erró afhjúpaður
Veggmynd eftir Erró verður af-
hjúpuð að Álftahólum í Breiðholti
laugardaginn 6. september klukk-
an 14.00. Erró útfærði teikn-
ingu sína í samráði við Listasafn
Reykjavíkur á tvær byggingar í
Breiðholti, annars vegar á Álfta-
hóla og hins vegar á íþróttamið-
stöðina við Austurberg.
Sama dag verður opnuð
sýningin Erró og listasagan í
Listasafni Reykjavíkur, Hafnar-
húsi. Hún er ein þriggja nýrra
sýninga sem opnaðar verða í
safninu á laugardag klukkan
16.00. Hinar eru myndbandsinn-
setningin Skipbrot úr framtíðinni
/ Sjónvarp úr fortíðinni eftir Ás-
dísi Sif Gunnarsdóttur og Gagn-
virkur veggur eftir listamennina
Mojoko og Shang Liang.
Peningalaus útóPía í eyðimörkinni
n Burning Man-hátíðin er tilraun til að skapa nýja gerð samfélags
S
íðasta mánudag lauk
Burning Man-hátíðinni,
vikulangri lista og upp-
lifanahátíð, sem haldin er í
miðri Black Rock eyðimörk-
inn í Nevada í Bandaríkjunum ár
hvert. Allt frá því hún var haldin í
fyrsta skipti árið 1986 hefur hátíðin
verið tilraun til þess að skapa frjálst,
peningalaust samfélag sem hefur
sjálfbærni, frelsi, listsköpun og rót-
tæka sjálfstjáningu að leiðarljósi. Á
undanförnum árum hefur orðstír
þessarar einstöku hátíðar aukist
og hún farið úr því að vera fámenn
samkoma andlega þenkjandi lista-
hippa í að vera alþjóðleg lífsstílshá-
tíð sem dregur að sér tugþúsund-
ir gesta víðs vegar að úr heiminum,
jafnt unga róttæklinga sem aldraða
milljarðamæringa. Upplifunin virð-
ist hafa djúpstæð áhrif á flesta þátt-
takendur. DV ræddi við Óla Hjört
Ólafsson sem heimsótti hátíðina
árið 2011.
raunveruleg útópía
Síðustu vikuna í ágúst ár hvert safn-
ast þátttakendur saman í miðri
Black Rock-eyðimörkinni og byggja
þar heila borg fulla af tímabundn-
um mannvirkjum. Þar leika þeir
sér, upplifa og skapa listir, og tjá sig
á hvern þann hátt sem þeim dettur
í hug. Ímyndunarafl og ást eru
einkunnarorðin. Reglurnar eru ein-
faldar: allir mega vera með ef þeir
gefa eitthvað af sér. Þá fá þeir það
sem þá vantar upp á frá öðrum há-
tíðargestum. Allt er gefins og pen-
ingar eru verðlausir. Jafnvel heims-
þekktir tónlistarmenn sem koma
fram gera það launalaust og engin
fyrirtæki fá að auglýsa þjónustu sína.
„Það er erfitt að útskýra, en þetta
er bara það rosalegasta sem ég hef
upplifað. Þetta er tilraun til að búa
til útópíu – og að mínu mati hefur
það tekist,“ segir Óli Hjörtur sem fór
á hátíðina árið 2011. „Maður keyrir
inn í eyðimörkina og velur sitt svæði
og tjaldar, en á hverju svæði er
ákveðið þema. Maður þarf að koma
með allt sitt sjálfur: allt vatn, allan
mat. En maður gat keypt ísmola –
það er það eina sem þú getur keypt
á svæðinu,“ segir Óli Hjörtur. Hann
segir upplifunina hafa verið engu
líka. „Ég bara gapti allan tímann sem
ég var þarna. Ég hef aldrei upplifað
annað eins. Þetta er engin venju-
leg tónlistarhátíð.“ Hvort sem það
eru listaverk, andlegar upplifanir,
óhefðbundið kynlíf eða hugvíkkandi
vímuefni þá nýtur fólk lífsins fyr-
ir opnum tjöldum og deilir með sér.
„Það voru allir í rosalegri harmoníu.
Allir voru góðir við hver annan, all-
ir brosandi og þetta var bara alveg
ótrúleg upplifun.“ Annar íslenskur
hátíðargestur sem DV ræddi við lýsir
upplifun sinni á svipaðan hátt: „Það
er eins og allir eigi afmæli og það
labba allir upp að þér og hrósa þér
og segja bara: til hamingju með að
vera þú.“
Engin ummerki
Harðgert hátíðarsvæðið er gríðarstórt
en fólk ferðast um á hjólum og tveim-
ur jafnfljótum milli tjalda og vagna,
tónleikasviða og dansgólfa. Heima-
tilbúnir vagnar sem eru listaverk í
sjálfu sér keyra um svæðið. Í miðju
bæjarkjarnans er hof og risastórt tré-
líkneski sem eru brennt til grunna á
lokakvöldi hátíðarinnar – og af þeim
viðburði er nafn hátíðarinnar dregið.
Með trémanninum brenna gestir bréf
og gamlar minningar við hátíðlega
athöfn. Þegar hátíðinni er lokið og
gestir hverfa til síns heima eru engin
ummerki eftir viðburðinn í eyðimörk-
inni. En þetta er eitt af markmiðum
hátíðarinnar, að skilja við jörðina í
sama ástandi og hún var áður en fólk
kom á svæðið. „Svæðið verður að
vera eins og óhreyft þegar hátíðin er
búin. Það má ekki skilja neitt eftir á
svæðinu. Ef þú ferð með eitthvað inn
verður þú að taka það út. Það voru all-
ir mjög duglegir að gera það,“ segir Óli
Hjörtur.
Aðstæður í eyðimörkinni eru að
sama skapi erfiðar, bæði brennandi
gríðarstórt
svæði Borgin
er um 13 þver-
kílómetrar að
flatarmáli.
Taumlaust
ímyndunarafl
Á hátíðinni má
sjá allt milli
himins og jarðar.
Kristján guðjónsson
kristjan@dv.is