Gerðir kirkjuþings - 2006, Qupperneq 8

Fíkn er alltaf að verða fyrirferðarmeiri í menningu og samtíð. Afengið flæðir hömlulítið
og vímuefiun eru æ aðgengilegri, enda markaðssetningin sífellt lævíslegri og öflugri.
Hert löggæsla og viðurlög duga ekki ein og sér. Það þarf vitundarvakningu alþjóðar.
Hin fjölmörgu og ógnvænlegu dæmi um hraðakstur ungra manna á götum og strætum,
bendir til þess að margir ánetjast spennufíkninni. Enda er hraðinn dýrkaður, spennan,
fífldirfskan, og því er haldið að ungu fólki skefjalaust í kvikmyndum, myndböndum,
tölvuleikjum. Og er nema von að það hrífi? Ungt fólk, ekki síst ungir karlmenn á
Islandi eru í mikilli og vaxandi hættu. Og á sama tíma hefur bömum og unglingum
verið innrætt afstæðishyggja í siðferðismálum, að sérhver krafa um hömlur, siðaboð og
viðvaranir sé aðeins leið til að dylja valdafíkn og kúgunarvilja. Afleiðingin verður
tilgangsleysi, tómhyggja og að vera ófær um að treysta nokkrum eða neinu, og að öll
viðmið til að byggja líf sitt á tapast.
Netið og veraldarvefurinn verða sífellt mikilvægari upplýsingamiðlar í samtíma okkar. I
því felast mörg tækifæri, en líka ógnanir. Um leið og við höfum mörg dæmi um góð og
gagnleg samskipti á netinu þá berast reglulega fregnir af einelti og annarri óhæfu.
Veruleiki bama og ungmenna mótast af þessari bylgju möguleika til samskipta í veröld
sem er ný og spennandi, en stundum hál, og við þurfum öll að staldra við til að skoða
betur bæði tækifæri og ógnanir sem felast í þessum möguleikum. Biskupsstofa mun
halda nokkur málþing á næstu mánuðum um guðffæði og siðfræði nýrra miðla þar sem
kastljósinu verður meðal annars beint að samskiptareglum, siðferði og mannskilningi á
intemetinu.
Kirkja og skóli
Umræður hafa verið um kristindómsýrœðslu í grunnskólum, og athugasemdir gerðar um
aðkomu Þjóðkirkjunnar og afskipti af skólanum. Þess má vænta þegar bömum fjölgar
sem eiga rætur að rekja úr framandi menningu og trúarbrögðum. Þó er athyglivert að
andmæli koma ekki ffá öðrum trúfélögum eða trúarbrögðum, heldur aðilum sem beita
sér gegn Þjóðkirkjunni og vilja þrengja að kostum kristni og kirkju í samfélagsinu.
Verkefiiið “vinaleið” sem Kirkjuþing ályktaði um árið 2003 er kristin sálgæsla fyrir
grunnskólaböm. Vinaleiðin hefur gefið afar góða raun í Mosfellsbæ og hefur nú verið
komið á fót í gmnnskólum Garðaprestakalls að ósk skólanna og með tilstyrk einkaaðila
og Kirkjuráðs. Verkefnið byggir umffam allt á því að gefa barninu tíma til að tjá sig,
og hlusta á það. Það virðist reyndar lítill tími aflögu til að hlusta á böm, hávaðinn og
æmstan virðast ráða ferðinni svo allt of víða. Vinaleiðin er sálgæsla og forvöm undir
kristnum formerkjum, í andrúmslofti virðingar, trausts og kyrrðar. Allir sem er
umhugað um líðan og velferð bama ættu að taka höndum saman um að greiða því veg!
Ég vil minna á að Þjóðkirkjan hefur markað sér steftiu um samstarf Þjóðkirkju og skóla
og vill vera bandamaður skólans í að sinna skyldum sínum við nemendur um miðlun
þekkingar um kristni og kirkju. Slíkt samstarf byggir á gagnkvæmri virðingu og á
traustum faglegum gmnni, guðffæðilega og uppeldis- og kennsluffæðilega. Þessari
stefiiumótun verður fylgt eftir, og einnig að skilgreina betur stöðu Þjóðkirkjunnar
gagnvart skólanum.
6