Gerðir kirkjuþings - 2006, Síða 105

Á Prestastefnu 2005 var eítirfarandi ályktun samþykkt:
Prestastefria íslands haldin í Neskirkju 22.-24. júní 2005 beinir þeim eindregnu
tilmælum til biskups að hann feli ráðgjafamefnd um kenningarleg málefni að
bregðast við óskinni um að þjóðkirkjan komi að hjúskaparstofnun samkynhneigðra
para með hliðstœðum hætti og þegar um karl og konu er að ræða.
Kenningamefnd þjóðkirkjunnar hefur íjallað um málið á fundum sínum. Nefndin
hefur kynnt sér hvemig umræðum um málefhi samkynhneigðra er háttað meðal
nágrannakirknanna og fyrir fundunum hefur legið ýmislegt efhi um hjónaband og
sambúð. Það sem gerði það að verkum að ekki virtist einvörðungu unnt að fjalla um
spuminguna sem Prestastefhan beindi til kenningamefndar var að fyrir Alþingi var á
haustdögum 2005 lagt fram stjómarffumvarp til laga um réttarstöðu samkynhneigðra
sem byggði á tillögum nefndar forsætisráðherra eins að ofan greinir. Samtímis
umræðum um frumvarpið hófust umræður um breytingar á hjúskaparlöggjöfinni í þá
vera að skilgreina skyldi hjónaband og hjúskap kynhlutlaust og trúfélögum þeim er
samþykktu það veittur vígsluréttur í tengslum við hjúskap samkynhneigðra eða
staðfesta samvist. Ljóst er að ágreiningur er um þetta mál.
Lagaffumvarpið sem felur í sér auknar réttarbætur samkynhneigðum til handa var
samþykkt á vordögum á Alþingi 2006. Lögin fela ekki í sér breytingar á skilgreiningu á
hjónabandinu og hjúskap.
I. Meginviðfangsefni til umræðu innan kirkjunnar
Kenningamefnd telur málið einkum snerta
a) biblíuskilning
b) siðfræðilegar hefðir
c) köllun kirkjunnar til þjónustu í heiminum
d) kirkjuskilning.
Hér á eftir verður fjallað stuttlega um hvert þessara efna. í lokin er ályktun og
tillögur um aðgerðir.
a) Biblíuskilningur
Að skilningi lútherskrar kirkju er Biblfan undirstaða kenningar kirkjunnar (sola
Scriptura). Lykillinn til skilnings á Ritningunni er Jesús Kristur og hjálpræðisverk hans
(solus Christus) sem Guð veitir mönnum af einskærri náð (sola gratia) og menn verða
að taka við í trú (solafr.de). Það er verkefni guðfræðinnar og hins kristna safnaðar að
greina að það sem snertir trúargrandvöllinn sjálfan og hjálpræði einstaklingsins, og það
er varðar stundleg fyrirbæri.
Ljóst er að víða í Biblíunni, bæði í Gamla og Nýja testamentinu, er fjallað
neikvætt um mök fólks af sama kyni og hefur þeim ritningarstöðum verið beitt gegn
samkynhneigðu fólki. Sumir túlka þá ritningarstaði þannig að þama sé samkynhneigð
fordæmd sem slík. Aðrir telja þá ritningarstaði standa í ákveðnu menningarlegu og
trúarlegu samhengi síns tíma og beri að skilja þá út frá því. Þama takast á gagnstæð
sjónarmið til Biblíunnar og hefðarinnar.
103