Bændablaðið - 08.05.2014, Blaðsíða 16

Bændablaðið - 08.05.2014, Blaðsíða 16
16 Bændablaðið | Fimmtudagur 8. maí 2014 Söngsveitin Fílharmónía hefur verið iðin við tónleikahald það sem af er þessu ári og heimsækir næst Siglufjörð og Akureyri helgina 16.- 18. maí. Um fimmtíu söngvarar verða með í þessari söngferð, enda er almennt mikil tilhlökkun í hópnum yfir að heimsækja Norðurlandið fagra og syngja fyrir íbúa Tröllaskaga, Akureyringa og Eyfirðinga. Kórinn er að undirbúa sig fyrir kórakeppni í Llangollen í Wales í sumar og á efnisskrá tónleikanna fyrir norðan er að finna lög sem kórinn fer með í keppnina. Á efnisskránni, sem er býsna fjölbreytt, eru bæði íslensk og erlend verk, svo sem eftir norska tónskáldið Ola Gjeilo, Randall Z. Stoope, Báru Grímsdóttur, Gunnstein Ólafsson. Hreiðar Inga Þorsteinsson og Þóru Marteinsdóttur. Tónleikarnir verða á laugardag kl. 17 í Siglufjarðarkirkju og kl. 16 á sunnudaginn í Akureyrarkirkju þar sem kór kirkjunnar kemur einnig fram. Kanínur sem ganga lausar í Kjarnaskógi og á Útilífs- og umhverfismiðstöð skáta að Hömrum við Akureyri hafa valdið miklum skemmdum á trjám í vetur. Hafa þær nagað börk af trjám allt upp í tveggja metra hæð. Leyfi fékkst til að farga kanínum á Hamrasvæðinu í lok vetrar, en ef til vill er um skammgóðan vermi að ræða því þær sem fyrir eru í Kjarnaskógi færa sig gjarnan yfir að Hömrum. „Kanínur hafa verið í Kjarnaskógi um áratuga skeið og hafa flestir haft gaman af því að sjá þær skoppa um skóginn. Margir hafa viljað meina að þær geri ekki neinn skaða og séu kærkomin viðbót í annars fábrotið villidýralíf landsins. En með framferði sínu síðastliðinn vetur hefur talsmönnum kanínanna fækkað verulega,“ segir Bergsveinn Þórsson svæðisstjóri í grein sem hann skrifar á vef Norðurlandsskóga. Kanínur hafa drepið mörg falleg tré í Kjarnaskógi Bergsveinn fór í gönguferð um skóginn á dögunum og varð þá vitni að því að á mörgum stöðum höfðu kanínur drepið falleg tré sem plantað hafði verið hér og þar um skóginn til skrauts. „Í vetur þegar fór að snjóa og harðna á dalnum hjá kanínunum hafa þær tekið upp á því að naga allan börk af greinum og stofni valinna trjáa. Kanínurnar hafa sigtað út sjaldgæfustu og dýrustu trén og virðast tré af rósaættinni vera í sérstöku uppáhaldi eins og t.d. reynitré, eplatré og prunusar. Vegna snjóalaga í vetur hafa þær í mörgum tilfellum getað verið að dunda við að hreinsa börkinn af trjánum frá jörð og upp í yfir metra hæð svo nú standa eftir berir trjástofnarnir,“ segir Bergsveinn. Tr y g g v i M a r i n ó s s o n , framkvæmda stjóri Útilífs- og umhverfismiðstöðvar skáta að Hömrum, segir að þar á bæ sé sama sagan. Kanínur hafi nagað allan börk af fjölda trjáa á svæðinu. „Trén sem lögðust undan snjónum nöguðu þær allan börk af allt upp í tveggja metra hæð,“ segir hann. Leyfi fékkst til að farga kanínum að Hömrum Í lok vetrar fékkst leyfi frá Umhverfis stofnun til að farga kanínum á svæðinu og þar eru nú að sögn Tryggva engar kanínur, „en væntanlega koma þær aftur ef þær eru enn á ferðinni í Kjarnaskógi,“ segir hann. Hann nefnir að menn tali gjarnan um fjölbreytileika dýralífs á landinu, en ótal dæmi séu víðs vegar að úr heiminum um hörmulegar afleiðingar þess að leyfa framandi dýrategundum að ná fótfestu. Þar megi nefna kanínur. Eins sé minkurinn ágætt dæmi hér á landi. „Menn mættu líka velta því fyrir sér hvaða afleiðingar það hefur nái kanínur verulegri útbreiðslu hér á landi, en sem dæmi gætu þær orðið viðbót við fæðu refsins og hvaða áhrif hefur aukið fæðuframboð fyrir refastofninn? Ef til vill þarf þá enn meira fé í að fækka refnum,“ segir Tryggvi. /MÞÞ Þegar ég var við nám í Háskólanum á sínum tíma var ég ekki alveg jafn fyrirhyggjusamur og sumir samnemendur mínir. Upp úr áramótum fór ég að heyra um hinn og þennan sem búinn var að tryggja sér sumarstarf í hinum ýmsu fyrirtækjum og stofnunum. Ég var hins vegar kærulaus og spáði lítið í þetta. Leið nú og beið og farið var að styttast í vorpróf. Á þessum tíma bjó ég á stúdentagörðum í Vatnsmýrinni. Í 50 metra fjarlægð frá íbúðinni minni stóðu yfir miklar framkvæmdir við byggingu húss Íslenskrar erfðagreiningar. Dag einn rölti ég niður á vinnusvæðið og hitti fyrir verkstjóra, sagði honum að ég væri úr sveit og hefði unnið í byggingarvinnu veturinn áður og með það handsöluðum við að ég myndi mæta til vinnu eftir að vorprófum lyki. Þetta var ágæt vinna, svolítið eins og í sveitinni heima. Ég gat stillt vekjaraklukkuna á að hringja fimm mínútum áður en ég þurfti að mæta til vinnu, skroppið heim í morgunkaffi og hádegismat og jafnvel lagt mig í korter í hádeginu. Þó að launin væru bara í meðallagi var þetta uppgripavinna. Eftir að hefðbundnum vinnudegi var lokið fór ég mörg kvöld í steypuvinnu. Talað hefur verið um að fyrir hrun hafi mikið gengið á í byggingaframkvæmdum og ýmsir gallar hafi komið í ljós á húsum sem byggð voru á þeim uppgangstímum. Ég ætla svo sem ekki að alhæfa um hvernig þessu var farið með hús Erfðagreiningarinnar, sem reis á 14 mánuðum. En þegar útveggurinn að vestanverðu hrynur með brauki og bramli einhvern tíma í framtíðinni verður það alla vega ekki mér að kenna. Það var ekki ég sem henti heilum naglapakka niður í steypumótið til að loka gati sem gleymst hafði að slá upp undir. Það var annar. Ósköp væri nú annars gaman ef einhver gæti útskýrt fyrir mér hvað í veröldinni fyrirtækið Íslensk erfðagreining gerir eiginlega. Árum saman hefur verið hamrað á því að rannsóknir fyrirtækisins séu landslýð öllum til mikils gagns og jafnvel heimsbyggðinni líka. Öðru hvoru koma svo fréttir um að fundist hafi sameiginlegur erfðaþáttur hjá öllum sem eru með fótaóeirð eða einhvern fjárann. Hvernig það hjálpar okkur hefur ekki komið fram. Það eina sem ég man eftir að hafi í alvöru gerst varðandi þetta fyrirtæki er að fjöldi fólks tapaði fullt af peningum með því að fjárfesta í hlutabréfum í því, sem í sumum tilvikum voru fjármögnuð með lántökum. Ég vona alla vega að það læknist einhvern tíma af óeirðinni. Og nýjustu tiltæki fyrirtækisins vekja spurningar. Nú á að láta hundrað þúsund Íslendinga skafa innan úr kinnunum á sér til að fyrirtækið fái enn fleiri lífsýni til að greina mögulega ættgengni gyllinæðar eða annarra sjúkdóma. Enginn virðist gera athugasemdir við að einkafyrirtæki fái með þessum hætti lífsýni úr hátt í þriðjungi þjóðarinnar til viðbótar við þau lífsýni sem þegar eru til staðar. Ætli ég fylgi ekki fordæmi ágæts manns í þessum efnum, sem tilkynnti á Facebook að hann væri búinn að skafa innan úr kinninni á kettinum sínum. /fr STEKKUR Naglapakkar og lífsýni Söngsveitin Fílharmónía heimsækir Norðlendinga Hér má sjá upp étinn Dodong-reyni í Kjarnaskógi. Myndir / Norðurlandsskógar Söngsveitin Fílharmónía. Kjarnaskógur og Hamrar við Akureyri: Kanínur hafa valdið miklum skemmdum á trjám í vetur Þessi fyrrum fallegi ilmreynir er ónýtur eftir að kanínur hafa nagað hann í vetur. Reykhólahreppur: Oddvitinn prjónaði peysur á öll nýfædd börn í hreppnum Síðasta hálft annað árið hefur Andrea Björnsdóttir á Skálanesi, oddviti Reykhólahrepps, prjónað peysur á alla nýbura í sveitarfélagi sínu. Núna eru peysurnar orðnar ellefu og jafnmörg sokkapör að auki. Það er ekki lítið í sveitarfélagi þar sem íbúarnir eru rétt um 270 segir í frétt á vef Reykhólahrepps. Um daginn komu nær allar mæðurnar og börnin saman til myndatöku ásamt Andreu, fyrir utan að ein fjölskyldan er flutt úr hreppnum. „Öll hin tíu mættu, flest hress en sum pínu veik og önnur nýfædd,“ segir Andrea í spjalli við vefinn. Fylgst hefur verið með framvindu þessa skemmtilega máls á Reykhólavefnum og ásamt myndum greint frá a.m.k. flestum nýju börnunum í Reykhólahreppi ef ekki öllum, eftir því sem fæðingunum hefur undið fram. /MÞÞ Andrea Björnsdóttir oddviti í sófanum fyrir miðri mynd með tvö af börnunum í fanginu ásamt mæðrum og börnunum sem öll eru í peysunum sem hún hefur prjónað. Mynd / af vef Reykhólahrepps
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.