Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.09.2000, Síða 214

Skírnir - 01.09.2000, Síða 214
450 RÓBERT H. HARALDSSON SKÍRNIR andi, sérstaklega þegar tillit er tekið til annars sem hann nefnir í þessu sam- hengi. Hvað svo sem því líður er ljóst að þegar höfundur leggur svona mikla vinnu í rökstuðning, og skýrir forsendur sínar, er auðvelt fyrir lesandann að leggja sjálfstætt mat á röksemdirnar og vinnubrögð höfundar. II Grein Torfa olli því að mig langar að sjá Jurassic Park aftur. Því miður verður hið sama ekki sagt um margar greinar í þessari bók.13 Stundum eru greinarnar einfaldlega of stuttar, sverja sig um of í ætt við blaðagreinar, bæði yfirlitsgreinar um kvikmyndir og kvikmyndagagnrýni, til að fela í sér lestur á kvikmynd eða túlkun á ákveðnum þáttum kvikmynda. Lítill tími gefst þá til að skoða myndskot og -skeið vel eða setja fram rökstuðn- ing fyrir mikilvægum athugasemdum eða fullyrðingum. I „Nóvember 2019: Lífgervill verður maður“ fjallar Hilmar Ernesto Ramos bók- menntafræðingur t.d. mjög stuttlega um Blade Runner (Ridley Scott, 1982) og setur síðan fram þessa niðurstöðu: í Blade Runner er sjálfsmyndin í molum, og dauði sjálfsverunnar staðreynd: hugsun eða tilfinning er ekki Iengur sönnun fyrir tilvist mannsins. í stað „Ég hugsa þess vegna er ég“ ætti Deckard að segja „Ég hugsa, á minningar og finn til, en þó er ekki fullvíst að ég sé“, a.m.k. í hefðbundnum skilningi orðanna. (495-96) Hér er mikið fullyrt og lesandinn spyr sig ekki aðeins hvað átt sé við með „sjálfsverunni" heldur einnig og ekki síður hvernig þessi tiltekna kvik- mynd setji dauða hennar á svið. Er einungis átt við að hugsun og tilfinn- ingar séu ekki lengur sönnun fyrir tilvist mannsins? Hvaða ástæður eru til að efast um tilvist aðalsöguhetjunnar Deckards (leikinn af Harrison Ford)? Setningin sem Hilmar leggur honum í munn gerir raunar ráð fyr- ir að hann sé til („Eg hugsa ...“). Túlkun Hilmars hvílir á þeirri athygl- isverðu og róttæku forsendu að Deckard sé sjálfur lífgervill en hann hef- ur það hlutverk að elta uppi lífgervla og eyða þeim. Hins vegar færir Hilmar ekki önnur rök fyrir þessu en þau að benda á að ljósmyndir liggi á víð og dreif um íbúð Deckards (lífgervlar nota ljósmyndir til að skapa sér fortíð) og að flestir sem um myndina fjalli séu þessarar skoðunar. Hér hefði nákvæm greining á kvikmyndinni auðveldað lesandanum að glöggva sig á því hvort staðhæfingin um dauða sjálfsverunnar eigi við rök að 13 Sumar greinarnar geyma upphaf að athyglisverðum lestri á kvikmyndum sem forvitnilegt hefði verið að fá ítarlegri umfjöllun um. Sjá t.d. grein Ástu Gísla- dóttur um Thelmu & Louise (Ridley Scott, 1991) (378-81), umfjöllun Úlfhild- ar Dagsdóttur um Scream (Wes Craven, 1996) (697-701) og umfjöllun Hermanns Stefánssonar um The Truman Show (Peter Weir, 1998) (340-44).
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221
Síða 222
Síða 223
Síða 224
Síða 225
Síða 226
Síða 227
Síða 228
Síða 229
Síða 230
Síða 231
Síða 232
Síða 233
Síða 234
Síða 235
Síða 236
Síða 237
Síða 238
Síða 239
Síða 240
Síða 241
Síða 242
Síða 243
Síða 244
Síða 245
Síða 246
Síða 247
Síða 248
Síða 249
Síða 250
Síða 251
Síða 252
Síða 253
Síða 254
Síða 255
Síða 256
Síða 257
Síða 258
Síða 259
Síða 260

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.