Jón á Bægisá - 01.12.2005, Qupperneq 38

Hildur Halldórsdóttir
greinilega skrifað fyrir ólíka lesendur. „Salthólmsferðin“ er skrifuð fyrir
íslenska samferðamenn Jónasar í Danmörku og menningarsamfélag
landans þar og í umhverfi sem þeir þekkja. „Grasaferðin“ er skrifuð fyrir
landann á íslandi í menningarumhverfi þess tíma þar sem rómantísk
ljóðagerð þreifst í sveitinni.
Listaskáldið okkar góða og ljóti andarunginn þeirra Dana hittust í
skáldskapnum þótt þeir hafi líklega ekki hist og talað saman maður við
mann. Jónas virðist, eins og sjá má hér að framan, hafa fylgst með útgáfum
á verkum H.C. Andersens og lesið og nýtt sér í vinnu sinni við að kynna
landanum nýjungar á bókmennta-, menningar- og þýðingasviðinu. Textar
þeirra beggja, þar sem þeir báðir ávarpa lesanda textans og ræða textann
inni í textanum sjálfum, eru mikil nýmæli á þessum tíma. Markhópur
Jónasar er að sjálfsögðu íslendingurinn á ísaköldu landi og íslendingurinn
í Danmörku sem var mjög áhugasamur um ljóðlist og bókmenntir
yfirleitt. Hvað var þá eðlilegra fyrir mann sem var opinn fyrir nýjungum,
hagmæltur með afbrigðum og bar hag lands síns fyrir brjósti, en að koma
með slíkan texta inn í íslenskt samfélag, inn í menningarumhverfi þar sem
bókin var hafin til virðingar og húslestur hafði lengi viðgengist?
Þakkarljóð Jónasar Hallgrímssonar til H.C. Andersens
Jónas orti ljóð til H.C Andersen, „Tak for Snedronningen“, eftir að það
ævintýri kom út í Nye Eventyr. Forste Bind. Anden Samling, þann 21.
desember 1844:
Tak for Snedronningen
(Til H.C. Andersen)
Til dig, o elskelige!
hvis gyldne harpe klang
i min sjæl,
jeg gerne gav en sang.
Du stolte mand, du rige!
Jeg fulgte tro din gang.
Far vel!
Ak! Thi du er for lang!
„Kun en“ pige.
(Ritverk Jónasar Hallgrímssonar 1. bindi 1989: bls. 225)
36
á .JSaytód — Tímarit þýðenda nr. 9 / 2005