Jón á Bægisá - 01.11.2008, Blaðsíða 52

Eysteinn Þorvaldsson
Sicced the dog on Tommy Pickens.
Andy found the flute had sounded
False, and ground his teeth in rage,
While the hound, with hope unbounded
Hopped around the barren stage.
Vilhjálmur vill eigi að síður sýna fram á að hægt sé að þýða sum kveðskap-
arform með íslenskum brageinkennum. Hann þýðir „Veturinn“ eftir Bjarna
Thorarensen með ljóðstöfum og tekur fram að fornyrðislagið sé viðráðanlegra
vegna þess að einungis þurfi einn ljóðstaf í hverri línu. Upphafið er svona:
Hver ríður svo geyst Who rides with such fury
á gullinbrúvu A fiery charger -
hávan of hifin Through the high heavens
hesti snjálitum, A horse snow-colored?
hnálega hristanda The mighty steed
hrímgan makka, From his mane tosses
eldi hreyfanda Frozen flakes
undan stálsköflum? That flutter earthward.
Glóir á gunnsnörpum Glowing glitters
grásteind brynja, His gray armor;
hangir ísskjöldur On his shoulder there hang;
hal á öxlum. Ashield ice-covered;
Vindur stendur svalur On his head he wears
af veifan skálmar, The helm of terror
norðljósa brúskur The fearful Aegis'
bylgjar á hjálmi. Frosty helmet.
Vilhjálmur þýddi einnig „Kysstu mig hin mjúka mær“ eftir Bjarna og því
næst „Island“ Jónasar Hallgrímssonar sem byrjar þannig:
Iceland, glorious land
White-haired mother of heroes,
Where are thy earlier fame,
Freedom and manliness true?
Epochs are born but to perish
And the glory shines from afar;
'Tis a lightning that flames in the night
Of the vanished centuries' gloom.
50
á dSfeýKÍiá - Tímarit um þýðingar nr. 12 / 2008