Jón á Bægisá - 01.11.2008, Blaðsíða 58

Eysteinn Þorvaldsson
Það er auðvelt að vera sammála Lofti Bjarnasyni um að Páli takist best allra
að þýða íslensk kvæði á ensku. Honum tekst mjög vel að koma tilfinning-
um, hugmyndum og hugblæ frumkvæðisins yfir á ensku og jafnframt er
hann trúr íslensku kvæðaformi umfram alla aðra þýðendur. Hann kemur
öllu til skila með fádæma glæsibrag - bragarhætti, ljóðstöfum, rími, hljómi,
hugblæ og ljóðmyndum. Hann ræðst í að þýða rammgerð og hljómmikil
kvæði þeirra Einars Benediktssonar og Stefáns G. og leysir þrautina með
ótrúlegri leikni. Meðal hinna viðamestu kvæða Einars sem Páll þýddi er
„Hvarf séra Odds frá Miklabæ“ (Rev. Oddur's Disappearance). Fjórða er-
indið hljóðar svo á íslensku og í enskri þýðingu Páls:13
Þegar ljósið deyr er allt dapurt og svart,
með deginum vangi bliknar.
Nú vaknar af rökkurmoldum margt,
í minningum dauðum kviknar.
Þótt beri þig fákurinn frái Iétt,
svo frosnum glymur í brautum,
þú flýr ekki hópinn, sem þyrpir sér þétt,
þögull í hvilftum og lautum.
When the twilight fades it is dull and dark.
Till daylight alarms will thicken.
Shades from the bourne of the night embark
And buried memories quicken.
Though, stricken with panic, the rector rides
To run from the noise that follows.
He cannot escape the crowd that hides
In cleífs and the ghostly hollows.
Jakobína Johnson (1883-1977) byrjaði ung að þýða íslensk kvæði á ensku.
Þótt hún hafi drukkið í sig íslensku kvæðahefðina og yrki á íslensku sam-
kvæmt henni, þá setur hún ekki ljóðstafi í þýðingar sínar á ensku. Hún
hlýtur að haga þessu svo að vel athuguðu máli og varla getur betri og list-
rænni þýðinga en hennar. Meira að segja Stefán G., sem svo mjög var háður
ljóðstöfum, fellir sig best við þýðingar hennar, en skylt er að geta þess að
þýðingar Páls Bjarnasonar voru ekki komnar fram þegar Stefán lést.
Þýðing Jakobínu á kvæði Stefáns G „Við verkalok“ er ein hin fyrsta
frá hennar hendi sem birtist á prenti. Þýðingin, „At Close of Day“, birtist
árið 1917 í virtu bandarísku tímariti, The Stradford Journal, í Boston sem
eingöngu birti þýdd verk. Síðasta erindið er svona í hinni ensku þýðingu:
En þegar hinst er allur dagur úti
og upp gerð skil,
og hvað sem kaupið veröld kann að virða,
sem vann ég til:
I slíkri ró ég kysi mér að kveða
eins klökkan brag,
And when the last of all my days is over,
The last page turned —
And what-so-ever shall be deemed in wages
That I have earned,
In such a mood I hope to be composing
My sweetest lay -
13 Einar Benediktsson: Sögnr og kvœði 1897, bls. 188. Paul Bjarnason: Odes and Echoes,
Vancouver 1954, bls. 181.
56
á jJBaspáiá — Tímarit um þýðingar nr. 12 / 2008