Þjóðmál - 01.12.2008, Qupperneq 20

18 Þjóðmál VETUR 2008
inni, fékk einnig verð laun
og voru þeir mynd aðir hlið
við hlið, löngu áð ur en þeir
kynntust í Mynd lista skól-
anum í Reykja vík .
Að afhendingunni lok-
inni sagðist Eggert í viðtali
við Morgunblaðið hafa mjög
gaman af að teikna og að
teiknikennslan í skól anum
væri góð .3 Verðlaunamynd-
in sýnir fót traðka á blóm-
um . „Mér finnst að það eigi
að leggja áherslu á að ganga ekki á blómum og
skrautjurtum,“ sagði Eggert og taldi að fólk
ætti að leggja kapp á að hafa sem snyrti legast
í kringum sig og að það væri mikill mun ur að
hafa hreint og fínt heldur en dót og drasl .
1 . Plöntur komu við sögu
Eggert Pétursson var einn af aðstandend-um Gallerís Suðurgötu 7 í Reykjavík og
hafði tekið þátt í samsýningu þar vorið 1977 .
En í janúar 1980, þegar Eggert var rúmlega
23 ára, var komið að honum að halda einka-
sýningu í þessu litla húsi, sem síðar var flutt á
Árbæjarsafn . Þá hafði Eggert lokið námi við
Myndlista- og handíðaskóla Íslands, hafði áð-
ur numið við Myndlistaskólann í Reykjavík og
var á þessum árum í Jan Van Eyck Academie í
Maastricht í Hollandi .
Þessi fyrsta einkasýning Eggerts var opnuð
fimmtu dag inn 3 . janúar og
hún stóð til 13 . janúar . Í
fréttum um sýn inguna var
sagt að hún væri eitt sam-
hangandi verk, plöntu þrykk
á vatnslita pappír, bæði í
tvískiptum mynd einingum
og í bókarformi . Sýningin var
samsett úr átján einingum,
sem einnig mátti líta á sem
sjálfstæðar . Eggert hafði
sumarið áður lagt íslenskar
jurtir milli tveggja arka af
vatnslitapappír, pressað þær
í viku og fjarlægt jurtirnar .
Arkarsamlokurnar voru
síðan rammaðar inn . Nöfn
jurtanna komu ekki fram .
Hver bók var helguð einni
plöntu .
Listamaðurinn lýsti áhrif-
unum þannig: „Það sem
er inní jurtinni kemur út
en hún heldur samt ytri
lögun . Ytra og innra borð
færist yfir í pappír . Liturinn
á safa plöntunnar, innri litur hennar, er oft
algjörlega ólíkur ytri lit hennar . Einskonar
geislun myndast útfrá formi plöntunnar við
pressunina eins og ára hennar .“4
Dómar um sýninguna birtust í fjórum
dagblöðum .
Hannes Lárusson sagði í Vísi að verkin væru
á mörkum þess að vera málverk og grafík og
væru eiginlega hvort tveggja . „Þessi sýning
er afar hógvær og ekkert ljótt við hana eða
groddalegt, eins og taóísk friðsæld sé yfir .“5
„Þegar á heildina er litið eru myndirnar
snotrar og ljóðrænar,“ sagði Bragi Ásgeirsson í
Morgunblaðinu og taldi vissa tegund náttúru-
rómantíkur stafa frá þeim . „Ekki verður mikið
ráðið um það hvað í þessum unga manni
raunverulega býr, en hann fer snoturlega af
stað þótt þetta sé þegar allt [svo] er á botninn
hvolft ekki ýkja frumlegt . Ástæða er þó til að
óska hinum unga manni alls góðs í framtíðinni
og vonandi heldur hann
jafnan vakandi tengslum við
móður náttúru .“6
Í dómi í Dagblaðinu sagði
Aðalsteinn Ingólfsson að
sýningin væri falleg og að
Eggert væri ungur hæfi -
leika maður, rækilega skólað-
ur og hefði vakið athygli
fyrir fínleg vinnubrögð
og ljóðræna hugsun .
Honum fannst hringrás
náttúrunnar vera undirtónn
Fyrsta mynd Eggerts Péturssonar sem
birtist opinberlega var blómamynd,
sem hann fékk verðlaun fyrir í teikni-
mynda samkeppni skólabarna vorið
1969, þegar hann var tólf ára .
Fyrsta einkasýning Eggerts var í
janúar 1980 í Galleríi Suðurgötu 7 .
Þar sýndi hann plöntuþrykk .