Þjóðmál - 01.09.2010, Qupperneq 11

Þjóðmál HAUST 2010 9
ann í ríkisstjórninni eftir þessar breyt ingar .
Er ár og dagur síðan minni þekk ing á sviði
lögfræði hefur verið innan ríkis stjórn-
arinnar . Menntun er ekki skilyrði fyrir setu
manna í ráðherraembætti . Þekking á lög-
um og þjálfun við að túlka þau skiptir hins
vegar miklu við alla embættisfærslu, hvort
heldur innan ráðuneyta eða við afgreiðslu
mála í ríkisstjórn . Hvað sem líður lögfræði-
menntun Árna Páls, hafa honum verið mis-
lagðar hendur við framkvæmd embættis-
verka . Má þar síðast nefna afskipti hans af
vali forstjóra Íbúðarlánasjóðs, þar sem hann
greip að lokum fram fyrir hendur stjórnar
sjóðsins, af því að hún vildi ráða annan til
starfans en Árni Páll vildi .
Með brotthvarfi Kristjáns L . Möllers
úr ríkisstjórninni hverfur þaðan eini ráð-
herrann, sem átti rætur í gamla Alþýðu-
flokknum . Þótt Alþýðuflokkurinn hefði
vissu lega séð sinn fífil fegri en var við stofn-
un Samfylkingarinnar árið 2000, var þá
litið á hann sem hryggjarstykkið í hinum
nýja flokki . Þá höfðu gamlir alþýðu banda-
lags menn eins og Össur Skarphéðinsson
að vísu búið um sig í Alþýðuflokknum en
hefðir flokksins stóðu á gömlum rótum .
Jóhanna Sigurðardóttir sleit þær fyrir sitt
leyti, þegar hún stofnaði Þjóðvaka og bauð
fram 1995 . Með brotthvarfi Kristjáns úr
ríkisstjórn mega gömlu kratarnir sín næsta
lítils innan Samfylkingarinnar . Gamlir
alþýðubandalagsmenn sitja nú í öllum
stólum við ríkisstjórnarborðið nema einum .
Að fækka ráðherrum er erfitt fyrir alla
flokksformenn en þó auðveldara í þessu
tilviki en ella, vegna þess að ýtt er til
hliðar fólki, sem sat ekki í þingflokkum .
Hitt er ekki heldur auðvelt að ýta sitjandi
ráðherrum til hliðar og velja tvo nýja í
þeirra stað . Kristján L . Möller beitti sér fyrir
því í aðdraganda ráðherraskiptanna að kalla
fram stuðning við framhald á setu sinni í
ríkisstjórn, en allt kom fyrir ekki . Hann
hverfur því ósáttur frá ráðherrastólnum, þar
sem hann hefur setið frá vori 2007 .
Álfheiður Ingadóttur sat sem ráðherra í
tæpt ár, á meðan Ögmundur Jónasson var
í öngum sínum yfir að gegna ekki ráð herra-
embætti eftir afsögn sína vegna Icesave-
máls ins . Hvort innganga Ögmundar í
ríkis stjórn að nýju dugi til þess að skapa ró
innan vinstri-grænna, kemur í ljós . Hér skal
það dregið í efa, enda er flokkurinn klofinn
ofan í rót í mörgum óleystum stórmálum .
II .
A llt frá því að þessi stjórn var mynduð hefur verið ástæða til að undrast for-
gangsröðun hennar . Kappið við að reka
Davíð Oddsson úr seðlabankanum; til-
raun in til að knýja fram breytingu á stjórn-
ar skránni fyrir kosningar 25 . apríl 2009;
röng stefnumörkun í Icesave-málinu; ESB-
aðildarumsóknin; ákvörðun um þjóðfund
og stjórnlagaþing og fækkun ráðuneyta .
Ekkert af þessu er nauðsynlegt vegna
banka hrunsins . Hafi það verið markmið
ríkis stjórnarinnar að sameina þjóðina til
átaks gegn afleiðingum hrunsins, eru þessi
mál alls ekki til þess fallin .
Sömu sögu er að segja um þá stefnu í
ríkisfjármálum, sem Steingrímur J . Sigfús-
son hefur mótað og hrundið í framkvæmd .
Þar er markvisst unnið að gæluverkefnum í
skattamálum, sem þeir Svavar Gestsson og
Steingrímur J . boðuðu fyrir mörgum árum .
Framkvæmd þeirra er ekki nauðsynleg til
að bæta hag ríkisins heldur byggist hún á
vinstrimennsku, sem þrengir að fjárhags legu
svigrúmi einstaklinga og fyrirtækja þeirra .
Afleiðingin birtist í minni tekjum ríkis sjóðs .
Af störfum sem embættismaður og síðar
ráðherra hef ég ekki sannfærst um skynsemi
þess að fækka ráðuneytum og stækka þau
í því skyni að auka skilvirkni og stuðla
að skýrari ábyrgð í stjórnsýslunni . Þegar